کد خبر: ۳۲۰۸۳۹
تاریخ انتشار : ۰۲ آبان ۱۴۰۴ - ۱۸:۴۲
نگاهی به پویانمایی «یوز»

پیام ملی قالب جهانی رضا جعفریان

انیمیشن سینمایی «یوز» به کارگردانی رضا ارژنگی، تلاشی جسورانه و تحسین‌برانگیز در عرصه‌ تولید انیمیشن ایرانی با رویکردی ملی و در عین حال جهانی است. این اثر، با محور قرار دادن یوزپلنگ آسیایی به ‌عنوان یکی از نادرترین و ارزشمندترین گونه‌های جانوری ایران، موفق می‌شود پیام‌هایی مهم درباره محیط‌زیست و لزوم حفاظت از حیات‌وحش را در قالبی داستانی، دیدنی و آموزنده به مخاطب منتقل کند؛ مخاطبی که از کودک و نوجوان آغاز می‌شود و تا بزرگسال نیز امتداد می‌یابد.
در «یوز» با داستان زندگی یک خانواده یوز در طبیعت ایران مواجهیم. ماجرا بر محور یک یوزپلنگ جوان می‌گردد که در دل طبیعتی خشن و در برابر تهدیدات متعدد انسانی چون شکار غیرمجاز، تخریب زیستگاه و توسعه بی‌رویه، برای نجات خانواده و تداوم نسل خود می‌جنگد. این قهرمان گمنام در جریان این نبرد دشوار، مفاهیمی چون شجاعت، مقاومت و تعادل طبیعی را به‌خوبی مجسم می‌کند و به الگویی الهام‌بخش برای مخاطب تبدیل می‌شود.
در ورای روایت، انیمیشن حامل پیام‌های پررنگ زیست‌محیطی و اخلاقی است؛ از تأکید بر لزوم حفظ گونه‌های در حال انقراض و زنهار از عواقب دخالت بی‌رویه انسان در چرخه طبیعت، تا بازنمایی ضرورت همزیستی مسالمت‌آمیز میان انسان و حیوان. «یوز» با بهره‌گیری از ظرفیت‌های روایی سینما، سعی دارد اهمیت مسئولیت‌پذیری در برابر طبیعت را نه به شکل شعاری، بلکه در بستری دراماتیک و تأثیرگذار مطرح کند.
یکی از مهم‌ترین نقاط قوت این اثر، انتخاب هوشمندانه موضوع و کاراکتر اصلی است. یوزپلنگ آسیایی، هم نمادی از هویت طبیعی و ملی ایران است و هم دغدغه‌ای بین‌المللی را نمایندگی می‌کند. از سوی دیگر، انیمیشن تلاش می‌کند با وجود محدودیت‌های شناخته‌شده در حوزه انیمیشن‌سازی در کشور، به استانداردهای قابل قبولی در طراحی بصری، فضاسازی و پویانمایی نزدیک شود. طراحی جزئیات طبیعت، حرکات حیوانات و القای حس زندگی در زیست‌بوم ایرانی از جمله نقاط درخشان این اثر محسوب می‌شود.
داستان‌پردازی اثر نیز از ساختاری ماجراجویانه و احساسی بهره می‌برد که برای کودکان سرگرم‌کننده و در عین حال، برای مخاطب بزرگسال نیز تأمل‌برانگیز است. همچنین استفاده از صداپیشگان حرفه‌ای به افزایش باورپذیری کاراکترها و انتقال بهتر حس و حال داستان کمک کرده است.
با این حال، «یوز» از ضعف‌هایی نیز رنج می‌برد. مهم‌ترین آن، ناتوانی در رقابت فنی با انیمیشن‌های مطرح جهان است. کیفیت رندرینگ، روانی حرکت‌ها و ظرافت بصری در مقایسه با استانداردهای‌ هالیوودی هنوز فاصله دارد. همچنین در برخی لحظات، ریتم روایت دچار نوسان می‌شود و جنبه‌های انسانی ماجرا، از عمق لازم برخوردار نیستند و گاه کلیشه‌ای به نظر می‌رسند.
با وجود این محدودیت‌ها، «یوز» گامی رو به جلو برای صنعت انیمیشن ایران به‌شمار می‌آید؛ گامی که بر پایه دغدغه‌ای اصیل و وطنی بنا شده و از دل آن، اثری آموزنده، شریف و قابل احترام شکل گرفته است. رضا ارژنگی توانسته با خلق داستانی ملی که در سطحی جهانی قابل فهم و پذیرش است، مخاطب را هم سرگرم کند و هم به تأمل وادارد. این انیمیشن نه‌فقط به نسل نوجوان، بلکه به همه خانواده‌ها توصیه می‌شود؛ چراکه یادآور این نکته است: طبیعت و حیات‌وحش، گنجینه‌هایی‌اند که حفظ آن‌ها وظیفه‌ای همگانی است.