آفتاب یزد با اشاره به نمونه نوبخت می‌نویسد: اظهارات محمدباقر نوبخت معاون رئیس‌جمهور و رئیس سازمان برنامه و بودجه با واکنش شگفت‌انگیز کارشناسان اقتصادی مواجه شده است. آنجا که می‌گوید: رشد اقتصادی منفی را از سال 92 تا 97 مثبت کردیم و به گفته رئیس‌جمهوری اگر کارهای سنجیده سازمان برنامه و بودجه نبود، این آرامش را در کشور نداشتیم.
او در نشستی مجازی با معاونان و مدیران سازمان برنامه به مصداق ضرب‌المثل خود گویی و خود خندی گفت: در وضعیت تحریمی طی سال‌های 92 تا 97 با حضور در مذاکرات مختلف و گسترش روابط بین‌الملل، توانستیم به رشد شتابان اقتصادی برسیم.
رضا محمدخانی، کارشناس اقتصادی در مورد این اظهارات و چرایی آن می‌گوید: وقتی آمارهای بین‌المللی از رشد منفی اقتصادی ایران در سال جاری خورشیدی خبر می‌دهند و مرکز آمار کشور نیز 14 اسفندماه با انتشار گزارشی از رشد منفی 1/2 درصدی اقتصاد کشور در 9 ماهه ابتدایی سال 99 خبر داده و صندوق بین‌المللی پول نیز پیش‌بینی کرده که رشد اقتصادی ایران در سال جاری خورشیدی منفی 5 درصد باشد؛ چگونه چنین ادعاهایی با آنچه توسط مردم در ماه‌های اخیر لمس شده همخوانی دارد؟
مگر آنکه منظور جناب رئیس سازمان برنامه و بودجه، رشدی اقتصادی باشد که تعریف آن مورد پذیرش آموزش‌های آکادمیکی است که آن هم با واقعیت‌های تورم دو رقمی و حتی در مصادیقی مانند مرغ و مسکن و... تجربه 100 درصدی را به آنها چشانده است همخوانی ندارد!
واقعیت امر آن چیزی است که مردم در وضعیت اشتغال و سفره خود مشاهده می‌کنند نه سخنان پرآب و تاب در توصیف آنچه در مدیریت آن کارنامه قابل دفاع و ذکری نداشته!
وی می‌گوید: «تمجید از رشد اقتصادی زمانی به کام مردم شیرین می‌آید که تورم حداقل قدرت خرید مردم را نگیرد، وگرنه گفتن اینکه رشد اقتصادی در مقطع زمانی 92 تا 97 مثبت بوده و توان دولت تدبیر و امید فلان میزان بوده، علاج درد این ماه‌ها و سال‌ها مردمی که مستحق این دردها نیستند، نیست.
محمدخانی با بیان اینکه ارزیابی تطبیقی عملکرد دولت با اهداف برنامه توسعه، میزان موفقیت دولت را قابل سنجش می‌نماید، می‌گوید: در واقع شاخص‌های مهمی مانند؛ نرخ رشد اقتصادی، افزایش تولید سرانه، افزایش در موجودی سرمایه، مهار نرخ تورم به عنوان شاخص‌های توسعه و افزایش رفاه جامعه محسوب می‌شوند، نه اعلام یک عدد به عنوان رشد اقتصادی.
این کارشناس اقتصادی با اشاره به اینکه سازمان برنامه و بودجه نیز رشد اقتصادی کشور در سال 99 را منفی 5 درصد پیش‌بینی کرده که در این صورت، متوسط نرخ رشد اقتصاد کشور طی 7 سال نزدیک صفر خواهد شد، اظهار می‌دارد: «نکته ماندگار از کارنامه سازمان برنامه و بودجه دولت روحانی این خواهد بود که میانگین عملکرد دولت روحانی در شاخص رشد اقتصادی نسبت به هدف برنامه 73 درصد کمتر و نسبت به دولت قبل نزدیک به 50 درصد ضعیف‌تر است. بماند که بزرگ‌ترین ضربه‌ای که دولت فارغ از شعارهای این‌چنینی وارد کرده است ضربه به اعتماد قشر خاکستری جامعه بود. مردم ما در سال 99 سرمایه خود را در بورس باختند تا وزیر اقتصاد همین دولت مورد فخر آقای نوبخت، به کسب درآمد 500 هزار میلیارد تومانی دولت از بازار سرمایه به خود ببالد.