رئیس کانون عالی انجمنهای صنفی کارگران تاکید کرد
ضرورت بازنگری دولت در حق مسکن کارگران
تصمیم شورای عالی کار مبنی بر تثبیت حق مسکن کارگران، آنهم در شرایطی که تورم مسکن رکوردهای تازهای را ثبت میکرد، نهتنها غیرقابل توجیه، بلکه به نوعی بیتوجهی به منزلت و کرامت کارگران بود.
به گزارش خبرگزاری تسنیم، «سمیه گلپور» رئیس کانون عالی انجمنهای صنفی کارگران با اشاره به ضرورت بازنگری در حق مسکن کارگران، گفت: در کمال تأسف، حق مسکن بهعنوان بخشی از حقوق مزدی کارگران، نهتنها از واقعیتهای تورمی و هزینهای جامعه عقب مانده، بلکه در سال گذشته با تصمیمی ناموجه و مبهم، به حالت انجماد درآمد و افزایش آن متوقف شد. تصمیمی که باید دلایلش بهروشنی و با شفافیت تمام برای افکار عمومی، بهویژه جامعه کارگری، تشریح گردد.
وی افزود: مطابق ماده 41 قانون کار، تعیین حداقل دستمزد و مزایای تبعی همچون حق مسکن باید با در نظر گرفتن نرخ تورم رسمی و سبد معیشت خانوار کارگری صورت گیرد. در حالیکه قیمت مسکن در سالهای اخیر رشد سرسامآوری داشته، سهم حق مسکن در مجموع حقوق کارگران نهتنها افزایش نیافته، بلکه از قدرت واقعی خود بهشدت کاسته شده است.
گلپور ادامه داد: کافیست نگاهی به آمارهای بانک مرکزی و مرکز آمار بیندازیم تا دریابیم که حتی در مناطق حاشیهای کلانشهرها، اجاره یک واحد کوچک چندین برابر کل دریافتی ماهانه یک کارگر است. با این حساب، آیا عدالت ایجاب نمیکند که حق مسکن نهتنها مطابق نرخ تورم افزایش یابد، بلکه عقبماندگی آن نیز جبران شود؟
رئیس کانون عالی انجمنهای صنفی کارگران، تصریح کرد: تصمیم سال گذشته مبنی بر فریز حق مسکن کارگران، آنهم در شرایطی که تورم مسکن رکوردهای تازهای را ثبت میکرد، نهتنها غیرقابل توجیه، بلکه به نوعی بیتوجهی به منزلت و کرامت کارگران بود.
دولتمردان و تصمیمگیران اقتصادی باید بدانند که نگاه صرفاً عددی به مؤلفههای مزدی، بدون لحاظ شرایط واقعی زندگی و معیشت مردم، نه تنها با اصول عدالت اجتماعی در تضاد است، بلکه منجر به تضعیف انگیزه و بهرهوری نیروی کار خواهد شد.
وی تصریح کرد: اکنون که حداقل مزد سال جاری در شورایعالی کار تعیین شده و چشمها به تصمیم نهائی هیئت دولت درخصوص تصویب و ابلاغ رقم جدید حق مسکن دوخته شده است، انتظار جامعه کارگری آن است که اینبار نهتنها افزایش واقعی و متناسب حق مسکن در دستور کار قرار گیرد.
گلپور با ببان اینکه شایسته است که نهادهای کارگری، تشکلهای صنفی و نیز رسانهها، با نگاهی مسئولانه و انتقادی، خواستار شفافسازی دلایل عدم افزایش حق مسکن در سال گذشته شوند، گفت: این موضوع را به دغدغهای ملی تبدیل کنند. چرا که نادیده گرفتن این مطالبه، نهتنها بیعدالتی است، بلکه زنگ خطری برای اعتماد اجتماعی و سرمایه انسانی کشور نیز محسوب میشود.
رئیس کانون عالی انجمنهای صنفی کارگران، ادامه داد: اکنون بیش از هر زمان دیگری، کشور نیازمند ارتقای بهرهوری نیروی انسانی، بهبود فضای کسبوکار، و ایجاد امید در دل کارگران است. حق مسکن باید با واقعیتهای بازار هماهنگ باشد، نه در چارچوبهای صوری و محافظهکارانه متوقف شود. اکنون زمان آن رسیده که با تصمیمی شجاعانه، مسیر جبران حقوق از دسترفته کارگران هموار شود و عدالت به جایگاه واقعی خود بازگردد.