2024 با 9000 کشته مرگبارترین سال برای پناهجویان بود
طبق آمار سازمان بین‌المللی مهاجرت، حدود 9000 پناهجو در سال ۲۰۲۴ در مسیرهای مهاجرتی سراسر جهان جان خود را از دست داده‌اند.
مهاجرت از کشورهای محروم به اروپا و دیگر مناطق توسعه‌یافته، به یکی از مهم‌ترین چالش‌های جهانی در سال‌های اخیر تبدیل شده است. این پدیده که اغلب ناشی از فقر شدید، جنگ، بی‌ثباتی سیاسی، تغییرات اقلیمی و نبود فرصت‌های شغلی و آموزشی در کشورهای مبدأ است، نه‌تنها آینده مهاجران را با خطرات جدی همچون غرق‌شدن در مسیرهای دریایی خطرناک، سوء‌استفاده توسط قاچاقچیان انسان، و زندگی در شرایط غیرانسانی مواجه می‌کند، بلکه در کشورهای مقصد نیز باعث تنش‌های اجتماعی، اقتصادی و سیاسی می‌شود.
بیشترین مهاجران معمولاً از کشورهای آفریقایی مانند سومالی، اریتره، نیجریه، سودان و همچنین کشورهای خاورمیانه مانند سوریه، افغانستان و عراق مهاجرت می‌کنند. مقصد اصلی این افراد اغلب کشورهای اروپای غربی به‌ویژه آلمان، فرانسه، ایتالیا، اسپانیا و سوئد هستند، جایی که امید به یافتن زندگی بهتر، پناهندگی و امنیت بیشتر دارند.
با این حال، افزایش فشار مهاجرت می‌تواند موجب بروز چالش‌هایی در سیستم‌های پذیرش، خدمات اجتماعی و امنیتی این کشورها شود و نیازمند سیاست‌گذاری‌های دقیق و انسانی در سطح بین‌المللی است. حالا آن‌طور که «ایسنا» نوشته است، سال ۲۰۲۴ مرگبارترین سال برای پناهجویان بوده و غرق‌شدگی همچنان عامل اصلی مرگ‌ومیرها در این راه اعلام می‌شوند.
طبق آخرین آمار سازمان بین‌المللی مهاجرت، دست‌کم ۸ هزار و ۹۳۸ نفر در سال ۲۰۲۴ در مسیرهای مهاجرتی سراسر جهان جان خود را از دست داده‌اند.
جان پناهجویان و مهاجران اغلب برای کشورهای مقصد از اهمیت کافی برخوردار نیست و شواهد زیادی گواه این بی‌توجهی است. یکی از واضح‌ترین نمونه‌ها، شرایط بسیار وخیم اردوگاه‌های پناهجویی در کشورهای اروپایی مانند یونان و ایتالیاست؛ برای مثال، کمپ موریا در جزیره لسبوس یونان که در سال‌های اخیر به نمادی از بی‌توجهی به کرامت انسانی مهاجران تبدیل شد، گنجایشی حدود ۳ هزار نفر داشت اما در زمان‌هایی بیش از ۱۲ هزار نفر را در شرایطی غیربهداشتی و ناامن در خود جای داده بود، که حتی گزارش‌هایی از آزار جنسی، خشونت و نبود دسترسی به خدمات درمانی در آن منتشر شد. همچنین، بارها دیده شده که گاردهای مرزی برخی کشورها مانند مرزبانان مجارستان و کرواسی، با خشونت فیزیکی مانع ورود پناهجویان شده‌اند یا آنان را به صورت غیرقانونی و بدون بررسی درخواست پناهندگی، به کشورهای مبدأ بازگردانده‌اند (پوش‌بک).
افزون بر این، گزارش‌های سازمان‌های حقوق بشری همچون عفو بین‌الملل و دیده‌بان حقوق بشر بارها تأکید کرده‌اند که سیاست‌های مهاجرتی بسیاری از کشورهای اروپایی نه‌تنها حمایتی نیستند بلکه به نوعی بازدارنده و تنبیهی طراحی شده‌اند تا مهاجران دیگر را از اقدام به مهاجرت بازدارند، حتی اگر به قیمت جان انسان‌های بی‌گناه تمام شود.