روی عن رسول‌الله‌(ص) قال:«تَاجِرُ الدُّنيَا مُخَاطِرٌ بِنَفسِهِ وَ مَالِهِ وَ تَاجِرُ الآخِرَةِ غَانِمٌ رَابِحٌ وَ اَوَّلُ رِبحِهِ نَفسُهُ ثُمَّ جَنَّةُ المَأوى.»(1)
روایتی از پیغمبر اکرم‌(ص) منقول است که حضرت فرمودند:کسی که در دنیا، برای دنیای مادّی کاسبی می‌‌کند، خودش را در معرض دو خطر قرار می‌‌دهد، اوّل: جان خود را به خطر می‌‌اندازد. یعنی وقتی می‌‌خواهی کاسبی کنی، گاهی معاملاتت تو را به جهنّم می‌‌برد‌، رباکاری می‌‌کنی، مال مردم‌خوری می‌‌کنی‌، معصیت می‌‌کنی و به همین خاطر جهنّم می‌‌روی.
 «وَ مَالِهِ»، مالَت را هم از دست می‌‌دهی. تجارت دنیایی این دو خطر را دارد.
 هرکس از خانه برای کاسبی و امور دنیایی بیرون می‌‌رود، حواسش جمع باشد! هم برایش خطر جانی به این معنا که گفتم دارد و هم مالی.
اما مقابلش، تاجر آخرت؛ یعنی آن کسی که در مسیر اطاعت الهی است و به دنبال این است که آنچه خدا گفته را انجام دهد، این غنیمت بدست می‌‌آورد و سود می‌‌برد، «وَ تَاجِرُ الآخِرَةِ غَانِمٌ رَابِحٌ».
در ادامه حضرت سودش را می‌‌فرمایند. «اَوَّلُ رِبحِهِ نَفسُهُ»،اوّلین سودش جان تو است که آن را از هلاکت وجهنم نجات دهی. سود دوم: بهشت مأوا است که در قیامت برای خودت تهیّه کرده‌‌ای، «ثُمَّ جَنَّةُ المَأوى».
____________
(1) مجموعه ورام ج 2 ص 119
*پایگاه اطلاع‌رسانی آیت‌الله شیخ مجتبی تهرانی(ره)