مرگ پرندگان در تالاب میانگران(گزارش از دور و نزدیک)
فاضلاب شهر ایذه به تالاب بسیار زیبای این شهرستان سرازیر شده و علاوه بر آلوده کردن این تالاب متأسفانه حیات جانوری به ویژه پرندگان مهاجر را به خطر می‌اندازد.
تالاب میانگران در جنوب غربی کوهپایه زاگرس و در فاصله یک و نیم کیلومتری شهرستان ایذه در شمال شرقی استان خوزستان واقع شده است. این تالاب که از تالاب‌های مطرح ایران است به‌طور میانگین دو هزار و 500 هکتار وسعت دارد.
این تالاب به نام‌های پرچستان (گورویی و اورک‌شالو)، شیخان، فاروم (قلعه گژدم) و منقار نیز نامیده می‌شود. در اطراف تالاب روستاهایی از جمله میانگران علیا، خنگ کرمعلیوند، خنگ یارعلیوند، میانگران سفلی، خنگ اژدر، پرچستان فاضل، پرچستان علی، پرچستان گورویی، پرچستان اورک، کول فرح، راسوند و بلوطک شیخان وجود دارد.
نماینده مردم ایذه در مجلس شورای اسلامی اظهار می‌کند: این تالاب می‌توانست فواید بسیاری داشته باشد ولی متأسفانه با وضعیت فعلی نه‌تنها فایده ندارد بلکه به یک عذاب برای مردم و جانوران تبدیل شده با گسترش وسعت تالاب در فصل بارندگی اکثر زمین‌های کشاورزی را فراگرفته است.
حجت‌الله درویش‌پور می‌افزاید: این بارندگی‌ها راه‌ها را مسدود کرده و در تابستان که کم‌کم خشک می‌شود باعث تلف شدن صدها پرنده شده و بوی تعفن آنها مردم شهر را اذیت می‌کند.
وی عنوان می‌کند: بارها به محیط‌زیست خوزستان که ضعیف عمل می‌کند، گفتیم محدوده را مشخص کنند و در آن محدوده، آب به‌گونه‌ای ساکن شود تا بتوانیم تفریحگاه بزنیم.
نماینده مردم ایذه در مجلس می‌گوید: متأسفانه محیط‌زیست استان توانایی صدور ممنوعیت ورود فاضلاب به تالاب را ندارد و بارها به شهردار هم تذکر دادیم که نباید فاضلاب به تالاب وارد شود جون پرنده‌ها را مریض و تالاب را نیز کثیف می‌کند.
منبع درآمد مردم حاشیه تالاب میانگران از طریق دامداری و کشاورزی به خصوص کشت گندم، جو، ماش و برنج است.
از جمله مشکلات تالاب می‌توان به نبود مراکز اقامتی در مجاورت تالاب، کم شدن سطح آب تالاب در فصل گرم سال و همچنین ورود پساب‌های کشاورزی درون تالاب اشاره کرد. از دیگر مخاطراتی که حیات این تالاب را به خطر می‌اندازد خشک شدن پی‌درپی تالاب و افزودن آن به اراضی کشاورزی، ورود فاضلاب و پساب‌های اراضی کشاورزی و از همه مهم‌تر تصمیم به برداشت آب در طرحی به نام آبیاری اراضی اطراف تالاب میانگران است که مصرف بی‌رویه آب از این تالاب در سال 1376 منجر به خشک شدن طبیعت باستانی این تالاب و حمله میلیون‌ها قورباغه به شهر ایذه شد.
مدیرکل محیط‌زیست خوزستان در گفت‌وگو با خبرنگار مهر می‌گوید: احداث تصفیه‌خانه این شهر باید در اولویت قرار بگیرد تا از ورود فاضلاب به تالاب میانگران جلوگیری شود. مطالعات احداث تصفیه‌خانه انجام و جانمایی هم دو بار انجام شده بود ولی هر دو بار پروژه به مشکل برخورده و در نهایت هم‌اکنون نیازمند تأمین اعتبارات وزارت هستند.
احمدرضا لاهیجان‌زاده یادآور شد: حاشیه تالاب میانگران در گذشته برای کشاورزی استفاده می‌شد ولی در گذشته چون تالاب آب کافی داشت محدوده تالاب حفظ می‌شد اما در سال اخیر مساحت آن کاهش چشمگیری داشته است.
وی عنوان می‌کند: با متجاوزان به تالاب برخورد قطعی می‌شود و درحال راه‌اندازی یک پاسگاه (مقر انتظامی) در کنار تالاب هستیم که تا پایان امسال احداث می‌شود.
شهردار ایذه نیز می‌گوید: قبل از اینکه فاضلاب به تالاب میانگران برسد به زمین فرو می‌رود. ضمناً بحث ریختن فاضلاب‌هایی که به تالاب می‌ریزد را باید از آبفا پیگیری کرد چون دفع فاضلاب بر عهده آنها است.
مهران باباپور اضافه می‌کند: جمع‌آوری فاضلاب برعهده اداره آب و فاضلاب است. سالانه همه هزینه‌های شهرداری ایذه صرف دفع و جمع‌آوری فاضلاب شهر می‌شود و آبفا در زمینه جمع‌آوری و رفع فاضلاب ایذه فعالیت کمرنگی دارد.
رئیس اداره آبفا ایذه بیان می‌کند: از سال 1380 کار مطالعات اجرایی احداث تصفیه‌خانه فاضلاب ایذه شروع شده و پروژه آن در سال 1387 کلنگ‌زنی شده است. درحال حاضر 50 کیلومتر از این پروژه اجرا شده و حدود 250 کیلومتر طول کل پروژه است.
داریوش خادمی می‌افزاید: درحال حاضر مشکل عدم پیشرفت این پروژه عدم تأمین نقدینگی است.
وی عنوان می‌کند: تمام فاضلاب شهرستان ایذه به سمت تالاب میانگران سرازیر نمی‌شود و باید تصفیه‌خانه شهر ایذه احداث شود که نبود نقدینگی تنها مشکل عدم اجرای پروژه است.
رئیس اداره آبفا ایذه در پایان می‌گوید: براساس بخشنامه تا زمانی که این شهر شبکه استاندارد دفع فاضلاب را نداشته باشد باید کما فی‌سابق کار دفع فاضلاب برعهده شهرداری باشد.
تالاب میانگران در جنوب غربی کوهپایه زاگرس و در فاصله یک و نیم کیلومتری شهرستان ایذه در شمال شرقی استان خوزستان واقع شده است. این تالاب که از تالاب‌های مطرح ایران است به‌طور میانگین دو هزار و 500 هکتار وسعت دارد.
این تالاب به نام‌های پرچستان (گورویی و اورک‌شالو)، شیخان، فاروم (قلعه گژدم) و منقار نیز نامیده می‌شود. در اطراف تالاب روستاهایی از جمله میانگران علیا، خنگ کرمعلیوند، خنگ یارعلیوند، میانگران سفلی، خنگ اژدر، پرچستان فاضل، پرچستان علی، پرچستان گورویی، پرچستان اورک، کول فرح، راسوند و بلوطک شیخان وجود دارد.
نماینده مردم ایذه در مجلس شورای اسلامی اظهار می‌کند: این تالاب می‌توانست فواید بسیاری داشته باشد ولی متأسفانه با وضعیت فعلی نه‌تنها فایده ندارد بلکه به یک عذاب برای مردم و جانوران تبدیل شده با گسترش وسعت تالاب در فصل بارندگی اکثر زمین‌های کشاورزی را فراگرفته است.
حجت‌الله درویش‌پور می‌افزاید: این بارندگی‌ها راه‌ها را مسدود کرده و در تابستان که کم‌کم خشک می‌شود باعث تلف شدن صدها پرنده شده و بوی تعفن آنها مردم شهر را اذیت می‌کند.
وی عنوان می‌کند: بارها به محیط‌زیست خوزستان که ضعیف عمل می‌کند، گفتیم محدوده را مشخص کنند و در آن محدوده، آب به‌گونه‌ای ساکن شود تا بتوانیم تفریحگاه بزنیم.
نماینده مردم ایذه در مجلس می‌گوید: متأسفانه محیط‌زیست استان توانایی صدور ممنوعیت ورود فاضلاب به تالاب را ندارد و بارها به شهردار هم تذکر دادیم که نباید فاضلاب به تالاب وارد شود جون پرنده‌ها را مریض و تالاب را نیز کثیف می‌کند.
منبع درآمد مردم حاشیه تالاب میانگران از طریق دامداری و کشاورزی به خصوص کشت گندم، جو، ماش و برنج است.
از جمله مشکلات تالاب می‌توان به نبود مراکز اقامتی در مجاورت تالاب، کم شدن سطح آب تالاب در فصل گرم سال و همچنین ورود پساب‌های کشاورزی درون تالاب اشاره کرد. از دیگر مخاطراتی که حیات این تالاب را به خطر می‌اندازد خشک شدن پی‌درپی تالاب و افزودن آن به اراضی کشاورزی، ورود فاضلاب و پساب‌های اراضی کشاورزی و از همه مهم‌تر تصمیم به برداشت آب در طرحی به نام آبیاری اراضی اطراف تالاب میانگران است که مصرف بی‌رویه آب از این تالاب در سال 1376 منجر به خشک شدن طبیعت باستانی این تالاب و حمله میلیون‌ها قورباغه به شهر ایذه شد.
مدیرکل محیط‌زیست خوزستان در گفت‌وگو با خبرنگار مهر می‌گوید: احداث تصفیه‌خانه این شهر باید در اولویت قرار بگیرد تا از ورود فاضلاب به تالاب میانگران جلوگیری شود. مطالعات احداث تصفیه‌خانه انجام و جانمایی هم دو بار انجام شده بود ولی هر دو بار پروژه به مشکل برخورده و در نهایت هم‌اکنون نیازمند تأمین اعتبارات وزارت هستند.
احمدرضا لاهیجان‌زاده یادآور شد: حاشیه تالاب میانگران در گذشته برای کشاورزی استفاده می‌شد ولی در گذشته چون تالاب آب کافی داشت محدوده تالاب حفظ می‌شد اما در سال اخیر مساحت آن کاهش چشمگیری داشته است.
وی عنوان می‌کند: با متجاوزان به تالاب برخورد قطعی می‌شود و درحال راه‌اندازی یک پاسگاه (مقر انتظامی) در کنار تالاب هستیم که تا پایان امسال احداث می‌شود.
شهردار ایذه نیز می‌گوید: قبل از اینکه فاضلاب به تالاب میانگران برسد به زمین فرو می‌رود. ضمناً بحث ریختن فاضلاب‌هایی که به تالاب می‌ریزد را باید از آبفا پیگیری کرد چون دفع فاضلاب بر عهده آنها است.
مهران باباپور اضافه می‌کند: جمع‌آوری فاضلاب برعهده اداره آب و فاضلاب است. سالانه همه هزینه‌های شهرداری ایذه صرف دفع و جمع‌آوری فاضلاب شهر می‌شود و آبفا در زمینه جمع‌آوری و رفع فاضلاب ایذه فعالیت کمرنگی دارد.
رئیس اداره آبفا ایذه بیان می‌کند: از سال 1380 کار مطالعات اجرایی احداث تصفیه‌خانه فاضلاب ایذه شروع شده و پروژه آن در سال 1387 کلنگ‌زنی شده است. درحال حاضر 50 کیلومتر از این پروژه اجرا شده و حدود 250 کیلومتر طول کل پروژه است.
داریوش خادمی می‌افزاید: درحال حاضر مشکل عدم پیشرفت این پروژه عدم تأمین نقدینگی است.
وی عنوان می‌کند: تمام فاضلاب شهرستان ایذه به سمت تالاب میانگران سرازیر نمی‌شود و باید تصفیه‌خانه شهر ایذه احداث شود که نبود نقدینگی تنها مشکل عدم اجرای پروژه است.
رئیس اداره آبفا ایذه در پایان می‌گوید: براساس بخشنامه تا زمانی که این شهر شبکه استاندارد دفع فاضلاب را نداشته باشد باید کما فی‌سابق کار دفع فاضلاب برعهده شهرداری باشد.