رد پای انگلیس و امارات دراعدام 2000 سودانی طی 2 روز!
سرویس خارجی-
نیروهای واکنش سریع سودان، پس از تسلط بر شهر الفاشر طی دو روز بالغ بر ۲هزار نفر را به صورت دسته‌جمعی اعدام کرده‌اند. یکی از متهمان اصلی این جنایت اماراتی است که همه‌جوره از این جانی‌ها حمایت می‌کند و سلاح‌های انگلیسی را در اختیار آنان قرار می‌دهد.
در شرایطی که توجه‌ها معطوف به جنایات رژیم آپارتاید اسرائیل در غزه و... است، در نقطه‌ای دیگر از جهان هم جنایاتی رقم می‌خورد که کمتر از جنایات غزه نیست. در دل سودان، جرقه‌ای مرگبار در «۱۵ آوریل ۲۰۲۳» (مطابق با ۲۶ فروردین ۱۴۰۲) زده شد و خیلی زود به جنگی تمام‌عیار بدل شد که گویا قصد تمام‌شدن ندارد، جنگی که در آن «نیروهای مسلح سودان» (SAF)به فرماندهی «عبدالفتاح البرهان»، ژنرال ارتش رسمی، در برابر «نیروهای پشتیبانی سریع» (RSF)، شبه‌نظامیان وحشی به رهبری «محمد حمدان دقلو» معروف به «حمیدتی»، که از جنایتکاران دارفور برخاسته بودند، صف‌آرایی کردند. این درگیری خونین ریشه در تنش‌های پس از انقلاب ۲۰۱۹ (۱۳۹۷-۱۳۹۸ شمسی) داشت، زمانی که هر دوطرف پس از سرنگونی «عمر البشیر» بر سر ادغام RSF در ارتش و تسلط بر قدرت چنگ‌اندازی می‌کردند و خارطوم، پایتخت پرتلاطم سودان، را به میدان نبردی از موشک و خمپاره تبدیل کردند که تا امروز بیش از ۲۰هزار کشته و ۱۵میلیون آواره به بار آورده است. اما این فاجعه نبرد خونین دو ژنرال نیست، بلکه بیگانگان خون‌ریز خارجی همچون خون‌آشامانی حریص، سودان را به میدان «پروکسی‌ها» خود بدل کرده‌اند: امارات، که ژست صلح‌طلبی و توسعه می‌گیرد، با پهپادها و تسلیحات بی‌شمار از پایگاه‌هایش در اریتره، نیروهای پشتیبانی سریع را مسلح می‌کند تا بر معادن طلای دارفور و دریای سرخ چنگ بیندازد، مصر و عربستان با سلاح و لجستیک به ارتش یاری می‌رسانند تا نفوذ خود را حفظ کنند، و حتی اتیوپی، چاد و ترکیه، کشوری دیگر از آن سر جهان، هم در این «مهمانی خون» شریک‌اند؛ در شرایطی که میلیون‌ها سودانی در گرسنگی و ویرانی غوطه‌ورند، این گرگ‌های منطقه‌ای جیب‌هایشان را از طلا و نفت سودان پر می‌کنند و جنگی بی‌پایان به راه انداخته‌اند که خون مردم را تا آخرین قطره می‌مکد. البته دخالت بیگانگان پیچیده‌تر از این است و در سطور آتی گوشه‌ای از آن را کم‌وبیش نشان خواهیم داد.
ردپای امارات و انگلیس!
پیش‌تر در همین صفحه از روزنامه خوانده‌اید که دو پرونده از اسناد مشاهده‌شده توسط شورای امنیت سازمان ملل، سؤالاتی را در مورد صادرات تسلیحات انگلیسی به امارات مطرح می‌کند؛ امارات متهم اصلی به تسلیحِ گروه شبه‌نظامی نیروهای واکنش سریع است. طبق اسناد مشاهده‌شده، تجهیزات نظامی انگلیسی توسط شبه‌نظامیان متهم به نسل‌کشی در سودان استفاده شده است. همچنین، روزنامه «میدل‌ایست‌آی» به نقل از منابعی فاش کرده است که «اماراتِ پشتیبان نیروهای واکنش سریع، از رسیدگی به وضعیت شهر الفاشر، که بالغ بر ۵۰۰ روز تحت محاصره قرار داشته، امتناع کرده و در جنایات اخیر در این شهر شریک است.» اسناد محرمانه ارائه‌شده به شورای امنیت سازمان ملل متحد در ژوئن ۲۰۲۴ و مارس ۲۰۲۵ (اردیبهشت ۱۴۰۳ و اسفند ۱۴۰۳ شمسی) نشان می‌دهد که سیستم‌های هدف‌گیری ساخته‌شده توسط شرکت ولزی «میلی‌تِک» از پایگاه‌های نیروهای پشتیبانی سریع در «خارطوم» و «ام‌درمان» کشف شده‌اند، تجهیزاتی که از سال ۲۰۱۵ با مجوزهای صادراتی «بریتانیا» به امارات فرستاده شده و حتی پس از افشای شواهد، در سپتامبر ۲۰۲۴ (شهریور ۱۴۰۳ شمسی) مجوزهای جدیدی صادر گردیده است؛ این تجهیزات نه‌تنها دقت حملات نیروهای پشتیبانی سریع را افزایش داده، بلکه موتورهای زرهی خودروهای حامل نیروهای زرهی ساخته‌شده توسط شرکت بریتانیایی «کامینز» نیز در مناطق جنگی سودان یافت شده که برچسب «ساخته‌شده در بریتانیا» داشته و بخشی از زنجیره تأمین اماراتی به این گروه متهم به نسل‌کشی است! اما در سطور پیش‌رو از جنایاتی که اخیراً وحشی‌های وابسته به حمیدتیِ مزدور امارات کرده‌اند، خواهیم نوشت.
جانی‌ها در الفاشر چه کردند؟
به گزارش «مهر» به نقل از «القدس‌العربی»، نیروی مشترک مسلح در دارفور واقع در غرب سودان نیروهای واکنش سریع را به کشتن ۲هزار غیرنظامی در شهر الفاشر طی روزهای ۲۶ و ۲۷ اکتبر (4 و 5 آبان) متهم کرد. شهر محاصره‌شده الفاشر طی روزهای گذشته شاهد نبردهای شدیدی بین ارتش سودان و نیروهای واکنش سریع بود که روز یکشنبه کنترل بخش‌هایی از شهر از جمله مقر ارتش را اعلام کردند. گفته می‌شود پس از تحت کنترل گرفتن شهر الفاشر، اعدام‌های دسته‌جمعی در این شهر آغاز شده است. نیروهای مسلح مشترک که در کنار ارتش سودان علیه نیروهای واکنش سریع می‌جنگند، اعلام کردند که شبه‌نظامیان واکنش سریع، جنایات وحشتناکی را علیه غیرنظامیان بی‌گناه در شهر الفاشر مرتکب شده‌اند و بیش از ۲هزار شهروند غیرمسلح، که بیشتر آنها زن، کودک و سالمند بودند را در سکوت جهانی اعدام کرده‌اند. تصاویری هم از این جنایات در رسانه‌های مختلف جهان منتشر شده است. در بیانیه این نیروها، اتفاقات شهر الفاشر «جنایات جنگی»، «جنایات علیه بشریت» و «نسل‌کشی» توصیف شده است. این نیروها از سازمان ملل متحد، شورای امنیت و سازمان‌های حقوق بشر بین‌المللی خواستند تا نیروهای واکنش سریع را یک سازمان تروریستی معرفی کرده و مسئولان این جنایات را محاکمه کنند. نیروی مشترک متشکل از جنبش‌هایی است که توافقنامه صلح جوبا را در سال ۲۰۲۰ امضا کردند که برجسته‌ترین آنها جنبش‌های «عدالت و برابری» به رهبری «جبرئیل ابراهیم» و «آزادی سودان» به رهبری «منی آرکو میناوی»، فرماندار منطقه دارفور، هستند. ائتلاف مدنی دموکراتیک نیروهای انقلاب نیز هدف قرار دادن روشمند غیرنظامیان در شهرهای الفاشر را محکوم و تأکید کرد که آنچه در حال وقوع است، نقض آشکار قوانین بشردوستانه بین‌المللی و کنوانسیون‌های ژنو است. این ائتلاف خواستار توقف فوری قتل‌عام‌ها و محاکمه عاملان آن شد. در پایان یادآوری این نکته تخت ضروری است که تا زمانی که صادرات طلا و کنترل مسیرهای قاچاق به لیبی/ چاد سود بیگانگانِ دخیل در این جنگ داخلیِ فاجعه‌بار را تأمین می‌کند تا وقتی صادرات سلاح به این جنگ جیب انگلیسی‌های مدعیِ صلح را پُر می‌کند و... هیچ‌یک از حامیان خارجی انگیزه قطع حمایت نظامی ندارند و لذا صلحِ پایدار بعید است. گزارش ویژه سازمان ملل نشان می‌دهد که ۸۵درصد صادرات غیررسمی طلا از مناطق تحت کنترل نیروهای پشتیبانی سریع از طریق شبکه‌های قاچاق به امارات (۷۰درصد) و روسیه (۱۵درصد) انجام می‌شود، که این جریان مالی مستقیماً هزینه‌های نظامی نیروهای پشتیبانی سریع را تأمین می‌کند.