وقتی بازداشتی فتنه 88 درباره تحریمها و برجام رد گم میکند(خبر ویژه)
معاون وزیر خارجه در دولت اصلاحات میگوید هیچ دولت مقتدری از مذاکره نمیگریزد.
محسن امینزاده (عضو حزب منحله مشارکت و بازداشتی فتنه 88) در نشست حزب جوانان ایران اسلامی گفته است: شباهتهای زیادی میتوان میان رفتار ماجراجویانه ترامپ در انتخابات و رفتار ماجراجویانه احمدینژاد پیدا کرد. اما ترامپ رئیس جمهور یک کشور ثروتمند و قدرتمند است. آمریکا قادر است خسارات گاه عظیم ماجراجوییهای رئیسجمهور کشور را با هزینه گاه خیلی زیاد جبران و ترمیم کند.
وی گفت: نکته دیگری هم دارد و آن اینکه شکست ترامپ برای ایران یک فرصت بزرگ است. این به معنای آسان بودن مذاکره و مصالحه با دولت بایدن نیست. به معنای نادیده گرفتن مقاصد دولت آمریکا نیست. به معنای بیتوجهی به تاثیرپذیری شدید آمریکا از اسرائیل نیست. به رغم همه این دشواریها، شکست ترامپ موقعیت و منزلتی برای ایران ایجاد کرده که میتواند سرافراز به مذاکره با دولت جدید آمریکا بنشیند و از بحران بینالمللی خارج شود و مسیر خردمندانه دیپلماسی مقتدرانه برای دستیابی به مصالح و منافع خود را دنبال کند. فرصتی که میتواند زمینهساز توسعه ملی در ایران و بازسازی اقتصاد در حال سقوط کشور باشد.
امینزاده در رابطه با مسئله برجام و ضرورت توجه به دستاوردهای آن گفت: برجام پیروزی بزرگ ایران در دیپلماسی چند جانبه و بهترین راهکار برای عبور از معضلی بود که با ماجراجویی دولت احمدینژاد به ایران تحمیل شده است. هرچه تحریم به ایران تحمیل شده است ناشی از عملکرد دولت احمدینژاد و کشاندن پرونده ایران به شورای امنیت سازمانملل و تحویل پرونده به دولت آمریکا بوده است.
وی افزود: در زمان حمله آمریکا به افغانستان و عراق، ایران توانست با دیپلماسی قوی و مدبرانه، بدون کمترین هزینه انسانی و نظامی، صرفا با دیپلماسی خردمندانه امتیازات بسیار مهمی بدست آورد. امتیازاتی که باعث افزایش قدرت منطقهای ایران شد و درهای زیادی در سطح جهان را به روی توسعه ملی ایران گشود و ایران بدون خسارت و هزینه، به اهداف مورد نظر خود در مقابل رژیم صدام و رژِیم طالبان رسید.
وی پیروزی جو بایدن در انتخابات آمریکا را بهترین فرصت برای مذاکره با این کشور دانست و گفت: در روابط بینالمللی نه دشمن ابدی وجود دارد و نه دوست ابدی. مذاکره با آمریکا براى پذیرش ادعاها و خواستههای آمریکا نیست بلکه برای تامین امنیت ملی و منافع ملی ایران ضروری و بسیار موثر است. هیچ دولتی از مذاکره نمیگریزد. دولت مقتدر مقتدرانه مذاکره میکند و مقتدرانه امتیاز میگیرد. حتی در مذاکره با دولت مخالف و یا دشمن خود. مذاکره هراسی در ایران محصول تفکر جریانی است که بقای خود را در بحران و تحریم و تهدید میبیند.
سخنان امینزاده البته از جهات مختلف، آمیخته با تحریف و روایت وارونه است. بله هیچ دولت مقتدری از مذاکره نمیگریزد؛ اولاً؛ نه از حین مذاکرات دولت اصلاحات که به دولت آمریکا کمک کرد راحتتر افغانستان را اشغال کند و بلافاصله، ایران را محور شرارت معرفی کرده و تهدید به حمله اتمی کند. در واقع آن دولت واداده با رویکردهای غلط، سایه جنگ و تهدید را به طور جدی بر سر کشور کشاند و حال آن که حتی برخی متحدانش، ستاد سازمان مجاهدین (انقلاب) خواستار جنگیدن در کنار طالبان هم بودند(!)
ثانیاً مشابهت جدی انتخابات آمریکا و ایران، رفتار مشترک ترامپ و شبه اصلاحطلبان (سبزها / حامیان سیاسی موسوی) در نپذیرفتن نتیجه انتخابات و ادعای تقلب است و البته انصاف باید داد که ترامپ با همه وقاحتها و خباثتهایش، به مراتب شرافتمندانهتر از برخی فتنه سبزیها عمل کرد. او 70 میلیون رأی آورده و مدعی تقلب 3-4 میلیون نفری در کل آرا حدوداً 150 میلیون نفری است اما موسوی که 13/3 میلیون رأی آورده بود، در برابر 24/5 رأی احمدینژاد، ادعای تقلب 11 میلیون رأیی داشت و حال آن که کل مشارکت کنندگان 40 میلیون نفر بود!!
ثالثاً خسارتهای کلاهبرداریهای آمریکا در برجام، سند شایستگی مدعیان اصلاحطلبی برای مذاکره از موضع قدرت(!؟) با آمریکاست؛ چنان که امتیاز نقد دادند و وعده نسیه گرفتند، مدعی شدند آمریکا نمیخواهد و نمیتواند از برجام خارج شود و امضای کری تضمین است، امکان شکایت برای ایران باقی نگذاشتند اما به آمریکا اجازه دادند هرگاه اراده کرد بیهیچ هزینهای از توافق خارج شود و باز هم اینها به شکل یکجانبه به اجرای تعهدات ادامه دهند، آن قدر با اروپا مدارا کردند که طرف بدعهد طلبکار شد و...
جمله آقای امینزاده را باید این گونه اصلاح کرد که به تصریح آقای روحانی؛ مگر کشوری دیوانه باشد که بخواهد با آمریکای عهدشکن دوباره مذاکره کند. امینزادهها در این میان بدتر از هر کسی میدانند که اولین و دیدنیترین نقصها را دولت اوباما (با معاونت بایدن) درباره برجام انجام داد و چندین برابر تحریمها را با تحریمهای ویزا و آیسا و سیسادا (پایهگذاری تحریمهای کاتسا در کنگره) انجام داد؛ همچنان که قطعنامه 1929 شورای امنیت نیز یادگاری اوباما به حمایت از فتنه سبز (دوستان امینزاده) است.