روزنامه وطن امروز با نقد سخنان نوبخت رئیس سازمان برنامه و بودجه و جهانگیری معاون اول رئيس‌جمهور نوشت: طبق شاخص‌ها، اقتصاد ما سخت‌ترین شرایط تورمی چند دهه اخیر را سپری می‌کند. تورم نقطه به نقطه نزدیک به ۴۰ درصد، رشد اقتصادی منفی ۷ درصد، ضریب جینی ۴۰ درصد، استمرار روند کم‌ارزش شدن پول ملی، افزایش بی‌محابای رقم نقدینگی و رسیدن آن به بیش از ۳ هزار هزار میلیارد تومان، و... گوشه‌ای از کتاب مفصل بیماری‌هایی‌ است که اقتصاد را درگیر کرده است. در چنین شرایطی عاملان اصلی ماجرا به جای اصلاح رویه‌های سابق و اظهار ندامت، نمک بر زخم‌های معیشتی مردم می‌پاشند و می‌گویند «عملکرد ما از حافظه مردم پاک نخواهد شد». معاون اول رئیس‌جمهور در جلسه با مدیران ارشد شبکه بانکی دم از افتخارات می‌زند و می‌گوید: هر یک از ما در دوران مسئولیت‌های مختلف خود کارنامه‌ای داریم و عملکرد ما از حافظه مردم پاک نخواهد شد.
از سوی دیگر در برابر برنامه‌های حمایتی دیگر قوا برای نجات اقشار آسیب‌پذیر از زیر فشار گرانی با کنایه به آنها اظهار می‌کنند «مردم رفع تحریم می‌خواهند نه اعانه». آقای نوبخت اظهار می‌کند امروز مردم به جای اعانه و یارانه، از مدیران خود، انتظار رفع تحریم را طلب می‌کنند. مسئله اینجاست که در این ۷ سال وقتی دولتی‌ها مدعی رفع تحریم بودند، شرایط کنونی را پدید آوردند. در اصل شرایط وخیم کنونی که مردم را محتاج یارانه کرده ماحصل سیاست معطل کردن بیش از ۷ سال اقتصاد کشور برای رفع تحریم‌هاست. مسببان وضع موجود حتی در مقابل اصلاحات بودجه‌ریزی هم مقاومت می‌کنند؛ «بودجه چوب ادب سیاستمداران به‌ویژه سیاستمدارانی است که تنها شعار می‌دهند». و با چنین ادبیاتی خود را مبری از هرگونه اصلاحی دانسته و به مسیر پیموده شده افتخار می‌کنند.
نباید فراموش کرد که نقطه ثقل تمام مشکلات اقتصادی بودجه‌ریزی اشتباه است. بودجه مانند نقشه راه اقتصاد کشور است که باید با قوه عاقله طراحی شود و نه تخیل. فاصله ۹۹ درصدی درآمدهای حاصل از فروش اموال مازاد دولتی و ۸۹ درصدی درآمدهای نفتی نشان از موهومی بودن این بودجه‌ریزی دارد.