به گزارش انجمن صنفی صنایع روغن‌کشی ایران، کارخانجات روغن‌کشی با ظرفیت سالانه 4/6 میلیون تن دانه روغنی یکی از بزرگترین صنایع تبدیلی بخش کشاورزی به شمار می‌روند که می‌تواند نقش کلیدی را در اشتغال‌زایی، کاهش ارزبری، ایجاد ارزش افزوده، افزایش ضریب خوداتکایی، امنیت غذایی، کاهش واردات محصولات نهایی و بهبود تراز تجاری بخش کشاورزی و غذایی کشور در راستای تحقق اهداف عالی و برنامه‌‌های کلان نظام جمهوری اسلامی ایران از جمله اقتصاد مقاومتی ایفا نماید.
انجمن صنفی صنایع روغن‌کشی ایران برای نیل به این اهداف، پیشنهاد اصلاح نظام تعرفه‌ای واردات کنجاله، روغن خام و دانه‌های روغنی را به دولت ارائه کرد و طی دو سال اخیر جلسات متعددی را با مقامات عالی کشور از جمله معاون اول رئیس‌جمهور برگزار نمود که متاسفانه به رغم دستورات و پیگیری آن مقام مسئول و مکاتبات و جلسات متعدد کارشناسی با وزارتخانه‌های جهاد کشاورزی، صنعت، معدن و تجارت، اقتصاد و دارایی و سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی، این روزها خبرهای خوشی در مورد اصلاح نظام تعرفه‌ای به نفع تولید و صنعت از سوی دولتمردان به گوش نمی‌رسد.
در این نامه انجمن صنایع روغن‌کشی آمده است، به نظر می‌رسد میان تصمیم‌سازان و تصمیم‌گیران وزارتخانه‌ها، در بر همان پاشنه 8 سال گذشته می‌چرخد و تصمیمات غیرکارشناسی و منفعت‌طلبی برای گروه‌ها و افراد خاص واردکننده محصولات نهایی (کنجاله و روغن خام)، ادامه حیات صنعت روغن‌کشی را به چالش کشیده است.
بنابراین در اینجا لازم است به صراحت اعلام شود در صورت عدم تدبیر دولتمردان مبنی بر وضع تعرفه 15 درصدی کنجاله، 20 درصدی روغن خام و 5 درصدی دانه‌های روغنی، کارخانجات روغن‌کشی در سال 1395 دیگر قادر به ادامه فعالیت نخواهند بود و باید همانند دوران زمامداری دولت‌های نهم و دهم شاهد تعطیلی کامل کارخانجات روغن‌کشی، اخراج کارگران و وابستگی بیشتر به واردات محصولات نهایی (کنجاله و روغن خام) در کشور باشیم.