(بدان ای سالک راه حق!) اگر انسان، وابسته و دلبسته به خدا شود، چون خدا از نظر هستی و کمالات، موجودی بی‌نهایت است، هرگز متوقف نمی‌شود، و دائما در حرکت و سیر به سمت کمال است. این هدف محرک انسان است و چون به بی‌نهایت وابسته است، هیچ‌گاه متوقف نخواهد شد، در این سیر ترمز و ایستادن مطرح نیست. مانع هست، اما ایستایی وجود ندارد. از طرفی دیگر این حرکت همسو با حقیقت انسان بوده و او را واقعا سیراب می‌کند و نیازش را برطرف می‌سازد. (1)
ـــــــــــــــــــــــــــــــ
1- رسائل بندگی، رساله دوم حب به دنیا، آیت‌الله شیخ مجتبی تهرانی، ص 124