سؤال بیشتر مردم این است که فال بینها و برخی افراد به ظاهر غیب‌گو، واقعا از عالم غیب خبر دارند؟ آیا موکل جنی دارند؟ آیا از آینده باخبرند؟ اگر به تعهدات آنان عمل شود خوب است یا نه؟
در پاسخ به طور اجمال باید گفت: در آیات قرآن بیان شده که تنها خداوند علم غیب می‌داند و دیگران اگر غیب می‌دانند در این امر مستقل نیستند، بلکه این علم تنها برای کسانی است که خداوند به آنان یاد می‌دهد و اینان پیامبری و امامی و فرشته‌ای هستند که ماموریتی دارند.(اعراف، آیه 188، جن، آیات 26 و 27؛ دخان، آیات 1 تا 4) پس آگاهی آنها از علم غیب نیز محدود به دایره ماموریت ایشان است.
خداوند از زبان پیامبر(ص) نقل می‌کند که اگر غیب می‌دانستم خیر را برای خود بیشتر می‌کردم؛ اما چون غیب ایشان استقلالی نیست خداوند چیزی از غیب در اختیار حضرت می‌گذارد که مناسب ماموریت است نه آن چیزی که دل پیامبر(ص) می‌خواهد. خداوند می‌فرماید: بگو: من مالک سود و زیان خود نیستم، مگر آنچه خدا بخواهد و اگر علم غیب می‌دانستم بر خیر خود بسی می‌افزودم و هیچ شری به من نمی‌رسید، من کسی جز بیم دهنده و مژده دهنده‌ای برای مؤمنان نیستم.(اعراف، آیه 188)
براین اساس حتی پیامبر نیز غیب استقلالی ندارد تا برای خودش کارهایی انجام دهد که مفید و خیر باشد یا شر و بدی را از خودش دفع کند؛ چه رسد به دیگران. این مدعیان علم غیب اگر می‌توانستند وضع مالی خودشان را خوب می‌کردند و مشکلات اخلاقی و خانوادگی و مصیبت‌ها را از خود دور می‌نمودند. پس چرا همواره در بدبختی و فلاکت روزگار می‌گذرانند و یا نیازمالی به دیگری دارند؟
البته قرآن بیان می‌کند که برخی از جنیان ،اسراری را می‌دزدند که مربوط به همان روز یا یک دو روز آینده است (صافات، آیات 6 تا 8؛ جن، آیات 6 تا 9) نه آینده دور و نه اینکه بگویند بدبخت یا خوشبخت می‌شوید. پس نباید به سخنان مدعیان علم غیب و طالع‌بینی و پیشگویان آینده گوش فرا داد و باید از آنان پرهیز کرد.