kayhan.ir

کد خبر: ۸۸۹۸۳
تاریخ انتشار : ۰۸ آبان ۱۳۹۵ - ۲۰:۴۲
با فراموشی 14 وعده روحانی برای رفع بیکاری رخ داد

بیکاری 15 هزار کارگر اصفهانی در نیمه نخست امسال

علیرغم انبوه وعده‌های روحانی در ایام انتخابات برای رفع معضل بیکاری، تنها در یک مورد 15000 کارگر اصفهانی در 6 ماهه نخست امسال بیکار شدند.




رئیس خانه صنعت، معدن و تجارت ایران با ارائه توضیحاتی در مورد وضعیت واحدهای تولیدی اصفهان، گفت: از فروردین تا شهریور امسال حدود 15 هزار کارگر بیکار شده‌اند و حتی بیش از 103 کارخانه تولیدی استان هم حقوق معوق بیش از 6 تا 9 ماهه در بخش کارگری داشته‌اند.
سیدعبدالوهاب سهل‌آبادی در گفت‌وگو با تسنیم اضافه کرد: نرخ رشد بیکاری در این استان نسبت به سال گذشته 2/1 درصد افزایش پیدا کرده است این در حالی است که در اصفهان 8 هزار واحد صنعتی و معادن مختلفی وجود دارد.
رئیس خانه صنعت، معدن و تجارت ایران با اعلام اینکه بسیاری از افرادی که می‌توانند این 15 هزار نیروی بیکار را جذب کنند طلب‌های بالا از دولت دارند، تصریح کرد: در شرایط فعلی واحدهای تولیدی امکان حرکت ندارند حتی به نظر من صنعت و تولید نیازمند عفو عمومی هستند.
 سهل‌آبادی در خصوص آمار تسهیلات پرداختی سیستم بانکی به واحدهای تولیدی که به صورت مستقل از طرح فرآیند رونق بیان می‌شود هم گفت: عمده این آمار تمدید وام‌های گذشته واحدهای تولیدی است. امروز سیستم بانکی به واحد گرفتار وام نمی‌دهد بلکه بیشتر متمایل به ارائه وام برای واحدهای تولیدی بزرگ و سودآور هستند.
وعده سرخرمن دولت یازدهم به جوانان بیکار
وضعیت موجود بیکاری در شرایطی رخ داده است که روحانی در وعده‌های انتخاباتی خود به ۱۴ مورد در زمینه بیکاری اشاره کرد، اما سه سال پس از آمدن به پاستور خبری از تحقق وعده‌ها نیست و تمام تلاش دولتمردان به هشدار خلاصه می‌شود.
در این رابطه مروری بر وعده‌های انتخاباتی روحانی برای حل معضل بیکاری نکات جالبی را آشکار می‌کند.
روحانی در آن ایام درباره حل بیکاری گفت: برنامه اقتصادی من حل معضل اشتغال به خصوص برای تحصیل‌کرده‌هاست.
وی در رابطه با اصلاح محیط کسب و کار هم افزود: اولین قدم در دولت تدبیر و امید بهبود دائمی محیط کسب‌وکار است که در کوتاه‌مدت بسته‌های تشویقی ویژه‌ای را برای حرکت اقتصادی در جامعه در نظر گرفته شده است.
رئیس دولت یازدهم در جایی دیگر، بیکاری جوانان را به آزادی آنان گره زده و تصریح می‌کند: من می‌دانم شما از بیکاری رنج ‌می‌برید، دولت شما رونق را به اقتصاد بازمی‌گرداند، دولت شما به مشکل کارگران، اصناف، کارآفرینان توجه دارد، دولت شما می‌داند شما جوانان آزادی می‌خواهید.
در ادامه سایر وعد های انتخاباتی روحانی درباره بیکاری ذکر می‌شود:
- کشور بزرگ ایران نباید این همه بیکار داشته باشد.
- در طول هشت سال گذشته فقط 500 هزار شغل در کشور ایجاد شده که در شأن ملت ایران نیست.
-  کشور را می‌توان از بیکاری و گرانی نجات داد.
- ما 3 میلیون و 200 هزار بیکار داریم و اگر تنها 10 میلیون گردشگر وارد کشور شود بیش از 13 میلیارد دلار درآمد ارزی و 4 میلیون اشتغال درست می‌شود، یعنی با یک حرکت صحیح در یک مسئله اقتصادی و اجتماعی می‌توانیم بیکاری را حل کنیم، بیکاری که امروز تنها مشکل اقتصادی نیست بلکه مشکل اجتماعی نیز هست و معضلات فراوانی به همراه دارد.
- مشکل بیکاری سبب شده است از هر 5 ازدواج یکی به طلاق منجر شود، با رونق اقتصادی و ریشه‌کن کردن بیکاری جلوگیری از این کار امکان‌پذیر است.
- ما در زمینه مشاغلی که سرمایه زیادی نمی‌خواهد باید فعال شویم. به اعتقاد من یکی از مهم‌ترین وظایف دولت آینده بحث اشتغال است. من در برنامه دولت مهر و امید برنامه جامعی را برای این کار تدوین کرده‌ام و این برنامه در اختیار مردم
قرار گرفته است.
- سه راهبرد در بخش اشتغال ذکر شده است و برای هر کدام راه‌حل‌های ریز تدوین ‌شده است راه تا ما بتوانیم مشکل بیکاری را در همان سال اول تا حد زیادی تقلیل دهیم.
- به جوانان می‌گویم من علاقه‌ای ندارم برای پیروزی در انتخابات جشن بگیرم بلکه دوست دارم زمانی که غمی بر چهره کارگر ندیدم جشن بگیرم.
- من می‌دانم شما از بیکاری رنج ‌می‌برید، دولت شما رونق را به اقتصاد بازمی‌گرداند، دولت شما به مشکل کارگران، اصناف، کارآفرینان توجه دارد، دولت شما می‌داند شما جوانان آزادی می‌خواهید.
- ما می‌توانیم بیکاری را در مرحله نخست کاهش و در محله‌ بعد در اندازه عادی بین‌المللی قرار دهیم.
- نخستین قدم، مهار بیکاری است و در مرحله دوم هم در این کشور به جای نفاق و فاصله، باید فعالیت اقتصادی، فرهنگی و سیاسی کشور بازگردد.
به گزارش تسنیم، در حالی وعده بیکاری هنوز محقق نشده است که به روایت مرکز آمار روند بیکاری صعودی و در بهار سال جاری میزان بیکاری 12/2 درصد با 3میلیون و 149هزار نفر بیکار است و به اعتقاد کارشناسان اقتصادی بیکاری تنها مشکل اقتصادی نیست، بلکه مشکل اجتماعی‌، خانوادگی و معضل فرهنگی است.