پیام بزرگ و مهم قهرمانی اخیر تکواندو(نکته ورزشی)
سرویس ورزشی -
شنبه هفته گذشته در همین صفحه، درباره موفقیت پینگپنگبازان ایران نوشتیم و تاکید کردیم که در صورت اعمال مدیریتی منطقی، دلسوزانه و مدبرانه، بدون تعارف جوانان ما در اکثر رشتههای ورزشی میتوانند بدرخشند و به سهم و توان خود موفقیتهایی را نصیب ورزش فراهم آورند. این هفته میخواهیم درباره موفقیت تازه و قهرمانی تکواندوکاران ایرانی در مسابقات قهرمانی آسیا چند کلمهای بنویسیم و این بار به این مناسبت، از یکسو استعداد نهفته و توان بالقوه جوانان ایرانی را یادآور شویم و از سوی دیگر بر نقش و تاثیر مدیریت در پیشبرد اهداف ورزش و رشتههای مختلف ورزشی تاکید کنیم. تکواندوی ایران در حالی در حضور مدعیان قدرتمند و دارای کلاس جهانی چون «کرهجنوبی». برای چهارمین بار بر سکوی اول آسیا تکیه زد که ملیپوشان المپیکی خود را به همراه نبرده و با تیمی تقریبا جوان به این مهم نائل آمد.
تکواندوی ما با ترکیبی جوان قهرمان شد، تا این نکته ظریف و جالب را هم یادآور شود که برای نتیجهگیری و پروندهسازی و آمارپردازی، به صورت «گلخانهای» دل به چند جوان و ستاره نبسته و از اصل مهمی چون «پشتوانهسازی» غافل نبوده و... خلاصه کلام اینکه بر کار و بار آن، مدیریتی کاردان و دلسوز قرار دارد که رمز ثبات و پایداریش برخلاف بعضی رشتهها، نه رانتهای فامیلی و باندی و نه تهدید و ترس از تعلیق مجامع جهانی و... بلکه توفیق و کارآمدی آن است.
پیام بزرگ و مهم قهرمانی اخیر تکواندو این بود که اگر محیط و فضای کاری برای هر رشتهای سالم باشد به صورتی که افکار مسموم و جریانات منفعتجو، راهی به درون آن نداشته باشند، آن رشته در آرامش، فارغ از هیاهوی کر کننده و البته برای هیچ! و... با تکیه بر برنامه و کار بیامان و... به سوی اهداف حرکت میکند و یکییکی نیز آنها را میسر میسازد و تحقق میبخشد.
قبلا درباره تکواندو و رشتههایی مثل آن که سالهاست مسیر رو به جلو را در پیش گرفته و بدون هیاهو و شلوغبازی و منتگذاری و... در میادین بزرگ و جهانی و حتی در میدان مهم و حساسی چون «المپیک» نام کشور عزیزمان را مطرح و دل ورزشدوستان ایران را شاد میکنند، نوشته و به سهم خود حرف زدهایم، و بر این نکته نیز تاکید کردهایم که روش و بینش و دیدگاه مدیریتی رشتههایی چون تکواندو، باید «الگوی» ورزش ایران و رشتههای مختلف ورزشی قرار بگیرد. از مسئولان ارشد ورزش کشور، شخص وزیر محترم که از اهالی ورزش و کارشناسان آکادمیک و عملی این حوزه است انتظار میرود بدون توجه به حاشیهسازی و غوغاافکنی بعضی جریانات خطدار و مغرض قدرتطلب که تفکرات خود را بیش از هر جا از طریق برخی رسانهها تبلیغ و القا میکنند، رشتههایی مثل تکواندو، والیبال و... را عملا مورد حمایت قراردهند و کمک کنند تا مدیران و مسئولان این رشتهها، مسیر درست و صحیح و رو به هدف خود را ادامه دهند. همچنین سعی کنند با کمک کارشناسان واقعی ورزش، رسانههای دلسوز و وظیفهشناس و... سایر رشتهها، نیز با اصلاح روشها و دیدگاههای مدیریتی خویش، به درجه کارآمدی و بازدهی نزدیک شوند و...
پایان کلام اینکه موفقیت و افتخارآفرینی رشتههایی چون پینگپنگ، تکواندو، والیبال و... نشان میدهد که این توفیقها میتواند بیش از این باشد، میتواند تداوم داشته باشد، میتواند در رشتههای دیگر هم تکرار شود، به شرط آن که بیش از هر چیز روشهای مدیریتی اصلاح شود
حال که سخن به اینجا رسید لازم میبینیم درباره انتخابات ریاست فدراسیون فوتبال که قرار است شنبه هفته آینده (18 اردیبهشت) برگزار شود، نکتهای را یادآور شویم.
اینجا میخواهیم در تکمیل آنچه بالاتر آمد بنویسیم که ما تردید نداریم در فوتبال هم «میتوانیم» کما اینکه قبلا و در سالهای پیش این «توانستن» را بارها و بارها ثابت کردهایم، فوتبال هم برای بزرگی کردن و حرکت در مسیر سالم و صحیح و تحقق توقعات مردم، آنچه را که لازم است، دارد، اما چیزی که بایدبه میدان آید و این داشتهها را مهمتر از همه استعدادهای جوشان و پرشمار را در خدمت رشد و اعتلای فوتبال به کار گیرد، مدیریت کارآمد، دلسوز و قاطعانه است. در عرصه مدیریت فوتبال نام و اسمهای زیادی آمده و رفتهاند، دردی هم از این آمد و رفتها، دوا نشده، این بار هم نخواهد شد، مگر آن کسی که بر صندلی ریاست فوتبال مینشیند، روش و دیدگاه جدیدی را حاکم ومدیریت خود را بر مبنای آن، اعمال نماید و...