در استقبال از مستند «کرار» شبکه افق
معجزه روحالله!
پژمان کریمی
در سال 1386، مدتی پس از پایان جنگ تموز یا 33 روزه و پیروزی حزبالله لبنان در آن نبرد سنگین، به سوریه رفتم.
در حاشیه نشست «قنیطره» که به مناسبت سالگرد اشغال جولان به دست رژیم صهیونیستی برگزار میشد، برادرانی از حزبالله لبنان هم شرکت داشتند.
در گفتگوهایی که با رزمندگان لبنان داشتم، دو واقعیت را به خوبی درک کردم:
نخست اینکه، پیروزی سال 2000 در جنوب لبنان و نیز حماسه جنگ 33 روزه، نه تنها اعتماد به نفس و روحیه جهاد و مقاومت را در وجود رزمندگان مقاومت تقویت کرده است بلکه؛ «پیروزیهای بعدی بر جبهه باطل» را به مثابه تصویر و تقدیری روشن در برابر چشمان حزبالله و مردم لبنان به نمایش گذاشته است.
دفع تجاوز و برتری یافتن بر ارتشی که ادعا میشود پنجمین قدرت نظامی جهان است، اتفاق کوچکی برای گروه حزبالله به شمار نمیآید و خبر از قدرت الهی رزمندگانی دارد که به سلاح معجزهگر «ایمان» مجهزند!
دومین واقعیت، عبارت بود از، نفوذ باور «ولایتپذیری» در اهالی مقاومت! این باور چنان در اندیشه و دل منیر رزمندگان پا گرفته است که ثبات در راه رستگاری، بیرون از ساحت ولایتمداری، معنا نمیشود.
چنین است که در وقت به پاخاست طوفان سیاه و منحوس فتنهها، مقاومت لبنان کمترین واهمه و لغزشی ندارد و ستون بلند همدلی و وحدت اعضای آن در برابر لرزهها و هجوم آفتها، محکمتر و استوارتر میشود و بیشتر قد میکشد.
همان وقت فکر کردم؛ در جامعهای که 18 فرقه را دربرگرفته است، نیمی از اعضای جامعه ملبس به جامه مسلمانی نیستند و قدرت سیاسی و فرهنگ حاکم، به تمامی با اندیشه و آرمانهای حزبالله همپوشانی ندارد و بلکه گاه متعارض آشکار میشود، چگونه گروهی از رزمندگان شکل میگیرد که با نیروی ایمان خود، دشمنان دین و ملت خود را به زیر میکشد؟
آیا این اتفاق، معجزه انقلابی الهی نیست که منادی و راهبر و هادی آن حضرت «روحالله» بود؟
آیا پرتو معجزه انقلاب خمینی بزرگ نبود و نیست که دلهای محاصره شده در میان هیاهوها و نگاهها و دستهای پلید عصیانگر، شوق عروج میگیرند؟
مستند «کرار» شبکه افق سیما، روایت یکی از همان صاحبدلال بیقرار حزبالله است که در دفاع از فرهنگ علوی و گفتمان حسینی و حرمت حرم حضرت زینب(س) بال سپید عروج و مقام سرخ شهادت یافته است!
شهید «مهدی یاغی» با نام نظامی «کرار» فرزند مادری بود که شیعه شد و با دعاهای خود فرزندانش را در راه آرمانهای آسمانی خاندان «پاکیها» آرزو کرد.
در این مستند، جلوهای از معجزه انقلاب، مصداقی از انسانهای والاتر از فرشتگان اثیری تصویر شده است.
در اثر «کرار»، مخاطب ناباور و مرعوب زندگی خاکی، میبیند و به سادگی باور میکند که دل برگرفتن از وسوسهها و تمنیات پست مادی، میسر است و راه برای تعالی آدمی - به شرط دوستی و پیروی از خاندان عشق و راستی- هموار و مهیای گامهای من و تو!
«کرار» حدیث رستگاری بندگان وارستهای است که با مجاهدت خالصانه و عارفانه و با استقبال مشتاقانه از تیغهای تیز شقیترین و پستترین آدمیان، «زمین و اسیران زمین» را تحقیر میکنند!