به یاد سردار شهید «محمد صنیعخانی»
آرام، آرام همانند شمعي سوخت (حدیث دشت عشق)
سردار شهید «سيدمحمد صنيعخاني» 15دي 1332 در شهر مقدس قم ديده به جهان گشود. پاييز 1357 در حال توزيع اعلاميههاي امام(ره) بود که توسط ساواك دستگير و زنداني گرديد.
سال1358 به عضویت رسمی سپاه در آمد. او از ابتدای جنگ تحميلي با ایجاد مرکز اعزام نيروي سپاه در محل لانه جاسوسي آمريكا، مسئوليت اعزام رزمندگان را به مناطق عملیاتی بر عهده گرفته بود. سردار شهید بنيانگذار و فرمانده ترابري سپاه بود. وی نقش موثر و تعیینکنندهای در ایجاد تحرک در یگانهای رزم و پشتیبانی و رفع کمبود وسائل نقلیه سنگین ایفا نمود و به شایستگی از عهده این وظیفه خطیر برآمد. سيد محمد در فاو و بخصوص در عمليات والفجر10 در حلبچه در معرض گازهاي شيميايي قرار گرفت و آسيب ديد. او همچنان مديری توانا برای مهار و كنترل هر بحراني در سطح كشور بود. در اين رابطه، حضور او در زلزله رودبار منجيل و سيل زابل و حوادث مشابه مثال زدنی است. او بلافاصله پس از رحلت امام (ره) ساخت حرم مطهر را آغاز كرد و كارهاي اساسي آن را تا روز چهلم و سپس اولين سالگرد ارتحال به نتيجه رساند. پس از پايان جنگ علي رغم درد و رنج مجروحيتش، به كشور و مردم محروم خدمت كرد و آرام آرام همانند شمعي سوخت و به متن جامعه نورانيت بخشيد. او كام بسياري از هموطنان محرومش را با ياري بيدريغ شيرين كرد و در نهايت در روز 14 شهريور 1374 به آرزوي ديرينهاش رسيد.
سال1358 به عضویت رسمی سپاه در آمد. او از ابتدای جنگ تحميلي با ایجاد مرکز اعزام نيروي سپاه در محل لانه جاسوسي آمريكا، مسئوليت اعزام رزمندگان را به مناطق عملیاتی بر عهده گرفته بود. سردار شهید بنيانگذار و فرمانده ترابري سپاه بود. وی نقش موثر و تعیینکنندهای در ایجاد تحرک در یگانهای رزم و پشتیبانی و رفع کمبود وسائل نقلیه سنگین ایفا نمود و به شایستگی از عهده این وظیفه خطیر برآمد. سيد محمد در فاو و بخصوص در عمليات والفجر10 در حلبچه در معرض گازهاي شيميايي قرار گرفت و آسيب ديد. او همچنان مديری توانا برای مهار و كنترل هر بحراني در سطح كشور بود. در اين رابطه، حضور او در زلزله رودبار منجيل و سيل زابل و حوادث مشابه مثال زدنی است. او بلافاصله پس از رحلت امام (ره) ساخت حرم مطهر را آغاز كرد و كارهاي اساسي آن را تا روز چهلم و سپس اولين سالگرد ارتحال به نتيجه رساند. پس از پايان جنگ علي رغم درد و رنج مجروحيتش، به كشور و مردم محروم خدمت كرد و آرام آرام همانند شمعي سوخت و به متن جامعه نورانيت بخشيد. او كام بسياري از هموطنان محرومش را با ياري بيدريغ شيرين كرد و در نهايت در روز 14 شهريور 1374 به آرزوي ديرينهاش رسيد.