محققان دانشکده پزشکی دانشگاه فلوریدا در این تحقیق وضعیت 86 بیمار سکته‌ای را مورد بررسی قرار دادند. سونوگرافی عصب بینایی معمولا بعد از سکته مغزی انجام می‌شود؛ این بررسی بر اساس ضخامت عصب پشت چشم و تصویربرداری در زمان تورم مغز و فشار وارده به چشم انجام می‌شود.
در این تحقیق مشخص شد، غلاف پوششی عصب بینایی چشم و مغز با یکدیگر در ارتباط هستند که با اندازه‌گیری ضخامت این پوشش، امکان شناسایی بیماران دچار سکته مغزی در معرض خطر مرگ فراهم خواهد شد.
به دلیل تورم مغزی، ضخامت غلاف عصب چشم افزایش یافته و خطر حمله مغزی و مرگ بیمار افزایش می‌یابد. این اندازه در بیماران دارای خونریزی مغزی به 6/2 میلیمتر و در افرادی که زنده می‌مانند به 5/7 میلیمتر می‌رسد؛ افزایش این میزان موجب افزایش خطر مرگ در 6 ماه آینده و افزایش چهار برابری احتمال خطر سکته مغزی می‌شود.
نتایج این تحقیق در کنفرانس بین‌المللی سکته مغزی 2015 آمریکا ارائه شد.