رسیدن به رشد ۸ درصدی امکانپذیر است
کارشناس اقتصاد توسعه تاکید کرد: اگر بخش غیرنفتی رشد کند و سرمایهگذاری در این بخشها افزایش یابد؛ دستیابی به هدف هشت درصد امکانپذیر است.
به گزارش خبرگزاری دانشجو، «دانیال داودی» با اشاره به امکان تحقق رشد اقتصادی هشت درصد در برنامه هفتم توسعه گفت: رشد اقتصادی هشت درصد در برنامه هفتم پیشرفت هدفگذاری شده است. این موضوع به ویژه در رسانهها و محافل کارشناسی موضوع بحثهای مختلفی بوده است. برخی از افراد به دلایلی تردید دارند که آیا میتوانیم به این رشد اقتصادی دست پیدا کنیم یا خیر.
وی با اشاره به ذکر دیدگاههای متفاوت درباره پیشبینی رشد اقتصادی هشت درصد در برنامه هفتم تصریح کرد: مهمترین استدلالهای این افراد به وضعیت رشد اقتصادی در دهه ۹۰ باز میگردد. در آن دهه رشد اقتصادی ایران ضعیف بود و به همین دلیل برخی معتقدند که در دهه آینده هم این وضعیت ادامه خواهد داشت.
داودی افزود: یکی دیگر از دلایلی که مطرح میشود، نیاز به سرمایهگذاری بالا برای رسیدن به این هدف است. در این زمینه، صحبتهایی از ارقام مختلفی نظیر ۲۰۰ میلیارد دلار یا حتی ۱۲۰ میلیارد دلار سرمایهگذاری به میان آمده است. به نظر برخی تحلیلگران به دلیل نبود چنین منابعی، دستیابی به رشد ۸ درصد غیرممکن است.
وی ادامه داد: از سوی دیگر، بحرانهای انرژی از جمله قطعی برق و کمبود گاز نیز به عنوان موانعی برای تحقق این هدف مطرح میشود. این افراد استدلال میکنند که اگر ناترازی انرژی وجود داشته باشد، صنایع قادر به بهرهبرداری کامل از ظرفیتهای خود نخواهند بود و این میتواند مانعی برای رشد اقتصادی باشد.
داودی گفت: نکته دوم این است که رشد اقتصادی به طور کلی شامل رشد بخشهای نفتی و غیرنفتی است. معمولاً بخش نفت در رشد اقتصادی ایران تأثیر زیادی دارد. مثلاً در نیمه اول سال ۱۴۰۳ از رشد چهار درصدی، حدود دو درصد به دلیل اثرات نفتی بود. بنابراین، اگر بخش غیرنفتی رشد کند و سرمایهگذاری در این بخشها افزایش یابد؛ دستیابی به هدف هشت درصد امکانپذیر است.
این کارشناس اقتصاد توسعه با اشاره به اینکه رشد چهار درصدی سالهای اخیر به دلیل بازگشت ظرفیتهای معطلشده پس از بحران کرونا و برخی مشکلات جهانی بوده، گفت: این ظرفیتها پس از رفع بحران کرونا به فعالیت بازگشتند و این رشد را رقم زدند. اما باید توجه داشت که این رشد تنها به دلیل بحران کرونا نبوده است و در واقع روند رشد اقتصادی در سالهای اخیر تقریباً پایدار بوده است. برای مثال، در سال ۱۴۰۰ رشد سه و هفت دهم درصد، در سال ۱۴۰۱ رشد سه و شش دهم درصد و در سال ۱۴۰۲ رشد چهار و شش دهم درصد را شاهد بودیم که نشاندهنده رشد پایدار است.
وی رشد نفتی را پایدار دانست و گفت: من معتقدم که رشد نفتی در آینده نیز پایدار خواهد بود. دلیل اول این که ایران از تجربههای گذشته در تحریمهای نفتی درس گرفته و میداند چگونه صادرات نفت خود را مدیریت کند. نکته دوم این است که در حال حاضر برنامههایی برای افزایش سهم انرژیهای تجدیدپذیر وجود دارد که میتواند به تأمین برق کشور کمک کند و در نتیجه، بخشی از ظرفیت گاز و گازوئیل برای صادرات آزاد شود.
داودی تصریح کرد: برای رسیدن به رشد اقتصادی پایدار و هدفگذاریشده، باید اصلاحات اقتصادی اساسی در سیاستهای کلان اقتصادی انجام شود. اولاً، باید سیاستهای توسعه صادرات به ویژه با کشورهای همسایه و شرقی پیگیری شود. ثانیاً، سیاستهای هدفمندی یارانهها باید به درستی اجرا شود و درآمدهای نفتی بهطور مؤثر برای توسعه کشور مصرف شود.
به گفته این کارشناس، نکته دیگر این است که باید تصدیگری دولت در اقتصاد کاهش یابد و بخش خصوصی بتواند نقش بیشتری در اداره بنگاهها ایفا کند. در نهایت، باید انگیزه برای بخش خصوصی ایجاد شود تا بهرهوری را افزایش دهد و تکنولوژیهای جدید را وارد کند.
داودی دستیابی به رشد اقتصادی هشت درصدی را امکانپذیر دانست و گفت: با توجه به اصلاحات اقتصادی و برنامهریزیهای درست، به نظر میرسد که رشد هشت درصد در طول پنج سال برنامه هفتم قابل دستیابی است. البته این امر بهشرطی محقق میشود که بخش خصوصی انگیزه کافی داشته باشد و دولت سیاستهای اقتصادی صحیحی را به اجرا بگذارد. اگر این روند ادامه یابد و از ظرفیتهای داخلی بهرهبرداری شود، میتوان به رشد اقتصادی هشت درصدی امیدوار بود.