ساخت دانشگاه‌های آمریکایی از طریق فروش بردگان!
بررسی پیشینه تاسیس برخی دانشگاه‌های آمریکایی نشان می‌هد که این دانشگاه‌ها بودجه خود را مدیون فروش بردگان هستند. دانشگاه جرج تاون در واشنگتن دی سی، کالج بوستون، دانشگاه فوردهام در نیویورک، صلیب مقدس در ووستر و ماساچوست از جمله این دانشگاه‌ها هستند.
اخیرا کتابی توسط ریچارد اسوارنز منتشر شده و اطلاعاتی در آن فاش شده که بر اساس آن، ۲۷۲ خانواده برای ساختن کلیسای کاتولیک آمریکایی به بردگی درآمده و فروخته شده‌اند. یسوعیان که صاحبان این کلیسا بوده‌اند در فاصله سال‌های ۱۷۳۰ تا ۱۸۳۷ اقدام به فروش گوشت انسان در بازارهای برده‌داری مریلند می‌کردند.
یکی از بخش‌های این کتاب در مورد دانشگاه‌ها و کالج‌های آمریکایی است که سرمایه خود را مدیون پولی هستند که یسوعیان در اوایل دهه ۱۸۰۰ از راه برده‌داری جمع‌آوری کرده بودند. به تعبیر آبراهام لینکلن رئیس‌جمهور وقت آمریکا در سال ۱۹۶۵؛ یسوعیان این پول‌ها را با شلاق جمع کردند. یسوعیان اولین بردگان خود را در مریلند جمع کردند؛ چرا که آنها را میراث مزارع مانند گاو، آهن و اسب می‌دانستند. در قوانین مستعمرات جنوبی مانند مریلند، بردگان هیچ تفاوتی با سایر املاک نداشتند.
برده‌داری بر اساس آموزه‌های کاتولیک یسوعیان که قدمت آن به سنت پل می‌رسید، مشروع بود. رد پای مشروعیت برده‌داری به وضوح در آثار مسیحیان قدیمی دیده می‌شود. یسوعی‌ها اواسط دهه ۱۷۵۰ مشتاق خرید برده بودند. در آن زمان، یسوعیان هشت مزرعه به مساحت ۱۲هزار و ۶۷۷ جریب داشتند که در آنها ۱۹۲ برده کار می‌کردند و از این طریق ۶۹۶ پوند (۸۹۳ دلار آمریکا) درآمد داشتند. فروش برده هم یکی دیگر از درآمدزایی یسوعیان بود.
حدود ۲۲ برده تا سال ۱۷۹۲، توسط مؤسسه روحانیون کاتولیک رومی فروخته شدند. درآمد حاصل از فروش این افراد برای ساخت خوابگاه دانشگاه جرج تاون استفاده شد. در ادامه گزارش آمده است که دانشگاه جرج تاون در آن زمان بیش از ۴۷ هزار دلار آمریکا بدهی داشت. یسوعیان این بدهی را با فروش بردگان پرداخت کردند. در مجموع ۲۷۲ برده به مبلغ ۱۱۵ هزار دلار آمریکا فروخته شدند. علاوه‌بر دانشگاه جرج تاون، تامین مالی دانشگاه‌ها در سراسر شرق آمریکا برای دهه‌ها از طریق فروش انسان‌ها به عنوان برده تامین می‌شد.
به نقل از ایسکانیوز، برده‌داری در آمریکا در فاصله قرن هفدهم تا نوزدهم میلادی، قانونی بود تا این که به تدریج تمایلات ضدبرده‌داری در این کشور گسترش یافت. اعتراضات علیه برده‌داری، به ممنوعیت تجارت بین‌المللی برده در سال ۱۸۰۸ منجر شد. با این حال، تجارت داخلی در آمریکا همچنان ادامه یافت و باعث شد تا جمعیت برده‌ها تا پیش از ممنوعیت برده‌داری به چهار میلیون نفر برسد. در نهایت در سال ۱۸۶۳ آبراهام لینکلن اعلامیه‌ای مشهور به اعلامیه آزادی را صادر کرد که به موجب آن تمامی بردگان مستقر در ایالت‌های موتلف آزاد شدند و به دنبال آن و بر پایه سیزدهمین متمم قانون اساسی ایالات متحده (۱۸۶۵) برده‌داری در سراسر آمریکا ممنوع شد.