در شرایطی که حوزه فرهنگ مغفول و مظلوم است، فعالیت برخی از هنرمندان که خود جوش فعالیت می‌کنند، ستودنی است. از چند منظر می‌توان تاثیرات فعالیت آن‌ها در حوزه فرهنگ و هنر را بررسی کرد؛ابتدا اینکه تداوم نهضت فرهنگی در جامعه امری واجب و در عین حال دربرگیری زیادی دارد،به این دلیل که وقتی روح اتمسفر فرهنگ و هنر در جامعه حیات نداشته باشد آن جامعه دچار تزلزل خواهد شد و کنترل و مدیریت آن به معنای واقعی کلمه سخت می‌شود. 

نکته بعدی اینکه رهبر معظم انقلاب اسلامی یک کلید واژه مهم درباره رسانه و روایتگری دارند و آن این است که اگر روایت نکنید،روایت می شوید. مصداق بارز فرمایشات ایشان در حوزه فرهنگ و هنر تداعی پیدا می‌کند و حوزه هنرهای نمایشی و میدانی از این دست موارد به شمار می رود. 

نمایش‌های میدانی حالا چند سالی است در افکار و اذهان عمومی و رسانه‌ها جا باز کرده‌اند و توانسته‌اند خودی نشان دهند. به طور مثال می‌توان به نمایش‌هایی چون «فصل شیدایی»، «شب آفتابی» و این روزها «تنها تر از مسیح» که در بوستان ولایت به روی صحنه می رود،اشاره کرد.

از مزیت های مهم دیگر این دست از نمایش‌‌ها رایگان بودن آنها است که توانسته بسیاری مخاطب دیگر را به خود جذب کند. 

اگرچه هنر تئاتر و نمایش میدانی مستلزم حمایت‌های معنوی و مادی قابل توجهی است ولی کار آنها برای رایگان شدن نمایش ها از اهمیت ویژه ای برخوردار 

است. 

از سویی نباید قلمداد کرد که رایگان بودن نمایش ها به ویژه نمایش‌های میدانی به معنای سطحی بودن آنها به جهت فرم و محتوا است، بلکه باید با این دیدگاه به ماجرا نگاه کرد که رایگان بودن این نمایش‌ها می‌تواند ابعاد استراتژیک هنرهای نمایشی و میدانی را ارتقا دهد. «جهاد تبیین» نیز در رایگان بودن نمایش ها صدق می‌کند و می‌تواند موجب تداوم نهضت جهاد تبیین در هنرهای نمایشی شود.