روحیه عافیت‌طلبی، عامل ناکارآمدی دین(سلوک عارفانه)
«این سنگر(مبارزه با ستمگران) از طرف خداپرستان آنگاه خالی شد که در مدعیان پیشوایی دینی، روح عافیت‌طلبی پدید آمد. و به عبارت صحیح‌تر، این پدیده از آن وقت رخ داد که مردمی عافیت‌طلب و اهل زندگی روزمره و به تعبیر خود دین، مردمی اهل دنیا به جای پیامبران و پیشوایان دینی نشستند و مردم به غلط، اینها را که روحیه‌ای بر ضد روحیه پیامبران و امامان و تربیت‌شدگان واقعی آنها داشتند و اگر تشابهی در کار بود اندکی در قیافه و لباس بود، نماینده و مظهر و جانشین آنها دانستند.. بدیهی است که اینها مفاهیم دینی را آنچنان توجیه کرده و می‌کنند که تکلیفی برای خودشان ایجاد و ایجاب نکند و با عافیت‌طلبی کوچک‌ترین تضاد و تصادمی نداشته باشد. دانسته و یا ندانسته مفاهیمی از دین را تغییر دادند و علیه خود دین به کار بردند.» (1)
____________
1- احیای تفکر دینی و علل دین‌گریزی، شهید مرتضی مطهری(ره)، بینش مطهر، ج 25، ص 124