ایران در رسانههای جهان
سرویس سیاسی-
رسانههای بینالمللی و منطقهای روزانه اخبار و تحلیلهای مختلفی را درباره ایران منتشر میکنند. ترجمه گلچینی از این گزارشات و تحلیلها به معنای تایید محتوای آنها نبوده و صرفاً برای آشنایی مخاطبان با فضای رسانههای خارجی درباره کشورمان است.
جروزالم پست: ایران دارای شبکه پیچیدهای
از مجتمعهای هستهای است
روزنامه صهیونیستی «جروزالم پست» در مطلبی به قلم «سیث فرانتزمان» نویسنده و کارشناس صهیونیست نوشته است: بنت و نتانیاهو تنها کسانی نیستند که مکرراً ادعا میکنند که ایران نسبت به گذشته به سلاح هستهای نزدیکتر شده است. در ماه ژوئیه، گادی آیزنکوت، رئیس ستاد سابق ارتش اسرائیل گفت که بر اساس گزارشات، ایران بیش از هر زمان دیگری به تولید سلاح هستهای نزدیک شده است. واقعیتی که میتوان از این نظرات توسط چهرههای کلیدی اسرائیل برداشت کرد این است که ایران به سلاح هستهای نزدیک شده است، اما هنوز از ساختن سلاح و آزمایش آن بسیار دور است؛ و اینکه تهدید واقعی ایران نیروهای نیابتی این کشور است که به سراسر منطقه ارسال کرده است.
این نشان میدهد که غنیسازی هستهای ایران ممکن است دو هدف داشته باشد. از یکسو، ایران میتواند غنیسازی اورانیوم را ادامه دهد و به آرامیبه سمت مواد کافی برای ساختن سلاح حرکت کند، اما میتواند از آن بهعنوان اهرم دیپلماتیک نیز استفاده کند. ایران در یک دهه گذشته فهمیده است که فعالیت هستهای آن در واقع در جبهه دیپلماتیک سودمندتر است؛ امتیازگیری از غرب و استفاده از غنیسازی بهعنوان وجههای از باج خواهی. اگر ایران واقعاًً سلاح بسازد یا آزمایش کند، مسابقه تسلیحات هستهای را در منطقه تسریع میکند، زیرا سایر کشورها، از ترکیه تا عربستان سعودی، میتوانند برای ساخت سلاحهای هستهای تلاش کنند.
ایران دارای شبکه پیچیدهای از مجتمعهای هستهای است. تهران همچنین دارای تاسیسات موشکی مخفی است.
با ارائه همه این اطلاعات، باید نتیجه گرفت که تهدید ایران برای منطقه بیشتر با حمایت از نیروهای نیابتی در یمن، عراق، سوریه، لبنان و غزه تجسم یافته است. تهران برنامه هستهای دارد و از غنیسازی برای گرفتن امتیاز از غرب استفاده میکند.
لازم به ذکر است که در روزهای گذشته حسین امیرعبداللهیان وزیر امور خارجه کشورمان در مصاحبه با سیانبیسی در پاسخ به این سؤال که «مقامات آمریکایی میگویند که شما به پیشرفتهای بسیار زیادی در غنیسازی و سانتریفیوژهای پرسرعتتر دست یافتهاید و در صورتی که بخواهید چندماه بیشتر برای رسیدن به بمب هستهای فاصله ندارید» گفته بود: «این هم از آن ادعاهای بیاساسی است که برخی مقامات آمریکایی مطرح میکنند. ما فتوای دینی داریم که استفاده از سلاح هستهای را مطلقا حرام اعلام کرده است. ما به برنامه صلحآمیز هستهای خود ادامه میدهیم. اما ادعای حرکت ایران برای دستیابی به سلاح اتمیکاملاً بیاساس است».
دیلی صاباح: ایران در قفقاز جنوبی
چه میخواهد؟
روزنامه «دیلی صاباح» چاپ ترکیه در یادداشتی به قلم «محییالدین آتامان» استاد روابط بینالملل و مدیر مطالعات سیاست خارجی و سردبیر مجله آکادمیک اینسایت تورکی نوشته است: تهران با ذهنیت و استراتژی منطقهای خود، اینک راهی برای بهرهوری در قفقاز جنوبی دارد.
ایران هفته گذشته یک رزمایش بزرگ نظامی در مرز خود با جمهوری آذربایجان برگزار کرد که در ظاهر نشاندهنده قدرت این کشور در میان تنشها با همسایه خود بود. الهام علیاف رئیسجمهور آذربایجان خاطرنشان کرد که این اولین رزمایش نظامی ایرانی در نزدیکی مرزهای کشورش بود. وی از تهران بهدلیل زمان مشکوک این رزمایش که همزمان با اولین سالگرد پیروزی باکو در جنگ دوم قرهباغ بود، انتقاد کرد.
ایران از مدتها پیش به منطقه قرهباغ کمک ارسال کرده و به این کار هم ادامه میدهد. تعرفههای جدید وضع شده توسط آذربایجان، تعداد کامیونهای ایرانی حامل بار به ارمنستان را به صفر رسانده است.
به گفته مقامات ایرانی، دو دلیل اساسی در برگزاری مانور نظامی در شمال ایران در نزدیکی مرز خود با آذربایجان وجود دارد: اول حضور اسرائیل در آذربایجان است. مقامات ایرانی بارها اعلام کردند که نگرانیهای جدی در مورد حضور اسرائیل در منطقه دارند؛ و دوم حضور تروریستها در کشور همسایه است.
در نگاه اول، روابط نزدیک آذربایجان با اسرائیل یکی از نگرانیهای اصلی ایران است. با این حال، موضوع پیچیدهتر از آن است که بهنظر میرسد. اگرچه آذربایجان از اسرائیل اسلحه خریداری میکند و روابط نزدیکی با این رژیم دارد، اما نمایندگی دیپلماتیک در تلآویو ندارد. همکاری اسرائیل با آذربایجان مورد استقبال ایران قرار نمیگیرد.
مقامات ایرانی اعلام کردند که شرایط جدید در منطقه را نمیپذیرند. بهعنوان مثال، حسین امیرعبداللهیان، وزیر خارجه جدید ایران خاطرنشان کرد که ایران «تغییرات ژئوپلیتیک و تغییر نقشه در قفقاز را تحمل نخواهد کرد».
مقامات ایرانی افتتاح کریدور زنگزور را که منطقه نخجوان را به سرزمین اصلی آذربایجان متصل میکند، پروژهای مضر برای ایران میدانند. متقابلاً این کریدور کمک بزرگی به آذربایجان خواهد کرد، زیرا ترکیه اکنون با کشورهای خویشاوند خود در آسیای مرکزی ارتباط مستقیم دارد. به عبارت دیگر، ترکیه دیگر برای دسترسی به جمهوریهای آسیای مرکزی به خاک ایران وابسته نخواهد بود. بنابراین، ایران افتتاح این کریدور را که مزیتی استراتژیک برای آذربایجان و ترکیه خواهد داشت، به شدت رد میکند.
پس از پیروزی آشکار نظامی آذربایجان با کمک ترکیه، ترکیه به یکی از بازیگران اصلی منطقه تبدیل شده است. توازن قدرت منطقهای به نفع آنکارا تغییر کرده است و شرایط جدید باعث تقویت حضور نظامی ترکیه در منطقه شده است. سایر کشورهای منطقه مانند اوکراین و کشورهای آسیای مرکزی شروع به تشدید همکاری با ترکیه کردهاند. علیرغم سیاست همهجانبه ترکیه در قبال منطقه، مقامات ایرانی افزایش حضور ترکیه در آنجا را برای منافع ایران در میانمدت و بلندمدت مضر میدانند.
ترکیه نمیخواهد ایران را در منطقه منزوی کند. اردوغان بارها اعلام کرد که آماده ایجاد یک پلتفرم منطقهای با حضور شش کشور شامل ترکیه، روسیه، ایران، آذربایجان، ارمنستان و گرجستان در قفقاز جنوبی است.
ترکیه یک ابتکار برد- برد برای همه بازیگران منطقه پیشنهاد کرده و معتقد است که صلح دائمی و ثبات سیاسی را میتوان با همکاری امنیتی متقابل بین همه کشورهای منطقه به بهترین نحو
به دست آورد.