مروری بر اقدامات وزارت علوم در ضربالاجل یکماهه نمایندگان ملت
مجلسیان گفتند اما فرجیدانا نشنید!
از آغاز فعالیت دولت یازدهم مشخص شد که حسن روحانی اختیار برخی از وزارت خانه ها را به اصلاح طلبان سپرده است؛ در واقع اصلاحطلبان به دلیل دست کشیدن از نامزد اصلی خود یعنی محمدرضا عارف در انتخابات و حمایت از دکتر روحانی برای خود سهمی در دولت قائل بودند.
اما شاید مهم ترین وزارتخانه نزد اصلاح طلبان وزارت علوم بوده است. این اهمیت تا بدان جا بود که دولت تحت فشار عناصر تندرو اصلاحطلب، افراطی ترین گزینه ممکن یعنی میلی منفرد را به عنوان وزیر پیشنهادی به مجلس نهم معرفی نمود که با رأی عدم اعتماد نمایندگان روبرو شد. عناصر افراطی اما با معرفی رضا فرجی دانا به عنوان جایگزین میلی منفرد، نشان دادند که به هیچ قیمتی حاضر به از دست دادن این وزارتخانه انسان ساز و استراتژیک نیستند. پس از اعتماد نمایندگان ملت به گزینه پیشنهادی دولت برای تصدی وزارت علوم اما فرجی دانا در همان ابتدای کار با دهان کجی آشکار به بهارستان نشینان، دکتر توفیقی را به عنوان مشاور خود انتخاب کرد!
فرجی دانا از همان ابتدای وزارت بدون توجه به تذکرات جدی مجلس، شورای عالی انقلاب فرهنگی، ائمه جمعه و حتی در یک مورد تذکر شخص رئیس جمهور اقدامات افراط گرایانه اش را در وزارت خانه پی گرفت. تغییر اتوبوسی روسای دانشگاه ها و انتصاب چهره های سیاسی افراطی در دانشگاه ها، تغییر در مدیریت دانشگاه آزاد، اخراج دانشجویان بورسیه که در دولت قبل جذب شده بودند، تاسیس قارچ گونه تشکل های به اصطلاح دانشجویی اصلاح طلب، بازگرداندن دانشجویان و اساتید اخراجی مساله دار به دانشگاه ها، تنها بخشی از اقدامات یک ساله فرجی دانا بوده است.
با پایان یافتن مهلت یک ماهه نمایندگان ملت، استیضاح فرجی دانا قریب الوقوع به نظر می رسد چراکه طی 30 روز گذشته نه تنها هیچگونه اصلاحاتی پیرامون برطرف نمودن دغدغه های به حق مجلسیان از سوی مسئولان وزارت علوم صورت نپذیرفته بلکه بالعکس، دانشگاه های کشور به زورخانه های سیاسی تبدیل شده است!
به همین مناسبت در پرونده این هفته «صفحه دانشگاه کیهان» برآنیم تا مروری بر هنجارشکنی ها و فتنه انگیزی های رخ داده در فضای دانشگاهی کشور داشته باشیم:
بازگشت اساتید اخراجی به دانشگاه علم و صنعت!
اوایل هفته گذشته بود که خبر بازگشت دو تن از اساتید اخراجی علم و صنعت به این دانشگاه مخابره شد.
بازگشت این دو نفر درحالی صورت می پذیرفت که نامبردگان فارغ از اتهامات متعدد امنیتی و انضباطی، از سرشاخه های اصلی گلدکوئیست در کشور بشمار می آیند! گفتنی است تخلفات این دو نفر آنچنان محرز بوده که چندی پیش رئیس جدید این دانشگاه با اشاره به پرونده سرشاخه گلدکوئیست دانشگاه علم و صنعت اظهار داشته است: اتفاقی که در این پرونده رخ داد، این است که اواخر سال 89 هیئت بدوی برای این شخص [استاد مذکور] حکم صادر کرده است و در خردادماه 90 این حکم به شاکی ابلاغ شده است. طبق قانون این شخص تا چندماه فرصت دارد برای تجدید نظر و اعتراض به حکم خود به هیئت تجدیدنظر وزارت علوم شکایت کند، با وجود این حکم هیئت تجدیدنظر 13 روز قبل از اعلام حکم هیئت بدوی دانشگاه به او ابلاغ شده است. رئیس دانشگاه علم و صنعت در عین حال یادآور می شود: این شخص به دیوان عدالت اداری شکایت کرده است و دیوان عدالت اداری رای تجدیدنظر را باطل اعلام کرده است و باید این مسئله در جایگاه دیگری رسیدگی شود و به محض اینکه حکم مربوطه در این زمینه به دانشگاه ابلاغ شود دانشگاه خود را ملزم به اجرای آن میکند. ما نیز به تبعیت از حکم دیوان عدالت اداری به شخص اجازه فعالیت دادهایم و از آن حکم تبعیت کردهایم. تا هر زمانی حکم جدیدی از سوی دیوان عدالت اداری صادر شود ما خودمان نمیتوانیم حکمی در خصوص فعالیت این استاد اجرا کنیم.
جالب اینجاست که بدانیم این اساتید از جمله امضاکنندگان همیشگی طومارهای به اصطلاح حمایتی از اقدامات وزارت علوم دولت تدبیر و امید یا سایر مقامات کابینه اعتدال بشمار می آیند!
افطاری با طعم فتنه
در دانشگاه تهران!
در مورخه 28 تیرماه 93 ضیافت افطاری دانشجویان و جوانان حزب کارگزاران با حضور تنی چند از اصلاحطلبان و برخی محکومان فتنه ۸۸ در سالن اساتید دانشگاه تهران برگزار گردید.
در این مراسم برخی اعضای شورای مرکزی حزب کارگزاران و جمعی از اصلاحطلبان از جمله فائزه و محسن هاشمیرفسنجانی، محمد عطریانفر (متهم فتنه 88)، علی جمالی (از محکومان دانشجویی)، حسین مرعشی (نماینده مجلس ششم)، شهابالدین طباطبایی (از متهمان امنیتی)، فخری محتشمیپور (همسر مجرم امنیتی، مصطفی تاجزاده)، سیدعلی سیاسیراد (از فعالان دانشجویی فتنه)، سعید اللهبداشتی (از بازداشت شدگان اغتشاشات 88)، احسان مازندرانی (مدیرمسئول روزنامه فرهیختگان وابسته به دانشگاه آزاد و از فعالان فتنه 88)، نورمحمدی (متهم فتنه 88) و تنی دیگر از فعالان سیاسی حضور داشتند.
نان و پنیر و فتنه
در دانشگاه امیرکبیر!
در تاریخ یکم مردادماه ۹۳ مراسمی به بهانه افطاری با تلاش عناصر افراطی در دانشگاه امیرکبیر برگزار گردید که به محلی برای دید و بازدید متهمان فتنه ۸۸ بدل شد.
از چهرههای حاضر در این مراسم می توان به فائزه هاشمیرفسنجانی، احمد شیرزاد (عضو شورای مرکزی حزب منحله مشارکت)، هاشم صباغیان و محمد ملکی (از اعضای گروهک نهضت آزادی) محمد نوریزاد (متهم فتنه ۸۸)، مهدی خزعلی (متهم فتنه ۸۸)، طاهرنژاد (ازاعضای کارگزاران)، نرگس محمدی (زندانی سیاسی-امنیتی) نسرین ستوده (از مجرمان اقدام علیه امنیت ملی و عضو کمپین یک میلیون امضا)، داوود هرمیداس باوند (نفی کننده حکم اسلامی قصاص)، بهاره هدایت، عیسی سحرخیز، و ... نام برد.
گفتنی است محمدرضا رازفر، مدیرکل دفتر سرپرست جدید دانشگاه امیرکبیر نیز از حاضران در این میتینگ فتنه گران بود!
رگههایی از بازگشت دانشگاهها به بربریت دومخرداد!
در زیر تنها به برخی نابهنجاری های روی داده در دانشگاههای سراسر کشور اشاره می شود که پاسخگویی درباره آنها از سوی مسئولان وزارت علوم دوچندان می نماید:
- زیر سوال بردن احکام الهی و سنت های لایتغیر اسلامی (در یکی از نشریات دانشگاه علوم پزشکی بیرجند)
- موج اهانت به علما و دفاع از سران محبوس فتنه (در نشریهای در دانشگاه بوعلی همدان)
- جان گرفتن افراطیون در دانشگاه یاسوج (بازتاب عقاید از طریق نشریه افق انجمن علمی جامعه شناسی این دانشگاه - پخش شبنامه و روزنامه در حمایت سران فتنه)
- انتشار نشریات قومیت گرا و تجزیه طلب در دانشگاه تبریز (از طریق سه نشریه اولدوز، گؤزه نک و فرهنگ - شکستن شیشههای دفتر جامعهی اسلامی دانشگاه و سردادن شعارهایی در تخریب شخصیت دبیر این تشکل - ترویج اندیشه های فمنیستی و همجنس گرایی - توهین به مراجع تقلید و مقامات و نهادهای رسمی کشور- زیر سوال بردن قانون اساسی)
- امضای نامه آزادی محکوم امنیتی و بالابردن پرچم ایران بدون آرم الله در دانشگاه شیراز (اجرای موسیقی زنده در شب وفات معصوم(ع)، ارتباط برخی از تشکلهای دانشجویی با شبکه منافقین، سانسور پرچم ایران، توزیع گسترده عکس سران فتنه در چند دانشگاه، توزیع نشریاتی با محتوای التقاطی، ترویج فضای ابتذال، بازگشت گروههای فشار و حضور محکومان امنیتی در دانشگاه، فریاد دیکتاتورمابانه قائممقام دانشگاه شیراز بر سر دانشجویان ارزشی)
- اجرای تئاتر با مجوز محیط زیستی و محتوای «شهوترانی» در دانشگاه اصفهان
- اقدامات برخی افراطیون در دانشگاه امیرکبیر (در جلسه معارفه سرپرست جدید دانشگاه)
این موارد تنها نمونه هایی از اقدامات خارج از عرفی است که دانشگاه های کشور را به جولانگاه های سیاسی بدل نموده و مسئولین وزارت علوم کماکان با دیده تساهل و تسامح به این قضایا می نگرند!
اهواز؛ کانون جولان فتنه گران!
جمعی از اساتید دانشگاه های کشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستان (ملاثانی) و شهید چمران اهواز در بیانیهای اعتراضی نسبت به اقدامات هنجارشکنانه و خارج از عرف «عطاءالله سیادت» از فعالان افراطی و عضو حزب منحله مشارکت، واکنش نشان دادند.
در بخشیهایی از این بیانیه آمده است:
«عطاءالله سیادت از اعضای حزب منحله مشارکت و انجمن مدرسین دانشگاههاست که با جعفر توفیقی به دلیل تحصیل هردو در کشور رومانی ارتباط نزدیکی دارند. نامبرده معاون دانشجويي فرهنگي دانشگاه شهید چمران طی سالهای ۸۲ تا ۸۴ در زمان مدیریت عضو افراطی جبهه مشارکت خوزستان یعنی مسعود صفایی مقدم بود که جدیدا به همراه معاون فرهنگی دانشگاه شهید چمران و تعداد دیگری به دیدار یکی از فتنه گران سال ۸۸ رفتهاند که با واکنش شدید انجمن اسلامی دانشجویان شهید چمران و نمایندگان مجلس روبهرو شدهاند.
چه اتفاقاتی افتاده است و چه کسانی در این اتفاقات دخیل بودند تا عطالله سیادت با این سابقه سرپرست دانشگاه شود آن هم در هفته آخر سال ۹۲ این اتفاق بیفتد، زمانی که دانشجویان در دانشگاه حضور ندارند و نمیتوانند در مورد این تغییرات موضع گیری کنند و حرف خود را مستقیم با مسئولین در میان بگذارند؟
ایشان در آخرین حرکت سیاسی خود و تحت حمایت ایشان ضیافت افطاری جوانان اصلاح طلب خوزستان را که سخنران اصلی آن دکتر محمد کیانوش راد عضو افراطی مجلس ششم و بازداشتی فتنه ۸۸ بوده و عکس یکی از فتنه گران از اول مراسم تا آخر آن نمایش داده میشد، ترتیب داده و حضور فعال داشته است تا بدین ترتیب دانشگاه ملاثانی به باشگاه سیاسی ملاثانی تبدیل شود.»
علاوه بر این اخیراً در دانشکده علوم دانشگاه شهید چمران اهواز، شب شعری برگزار می شود که عقاید مارکسیستی و خاطرات معاشقه بعضی افراد، به عنوان سوژه اصلی شعرها بشمار میآیند و برگزار کنندگان اصلی این شب شعر که برخی از آنها جزء زندانیان امنیتی بودند، علاوه بر این مجری این برنامه هم دارای 2 سال سابقه سیاه زندان بوده و در صفحههای اجتماعی، علاقه مندی خود به افکار مارکس و کمونیست را به وضوح بیان کرده است. محتوای شعرهای شاعران نیز توصیف روابط نامشروع، نفی ادیان الهی، نفی خدا و توهین به پیامر اسلام(ص) را در بر دارد!