آمریکایی‌ها در عراق به دنبال تعلیق پروسه تشکیل دولت از طریق ساز‌و‌کارهای دموکراتیک هستند اما فعلا درشرایط فراهم کردن مقدمات کار قرار دارند. یعنی ما در عراق در نقطه آغازین خلأ دولت قرار داریم شاید بتوان گفت وضعیت طوری پیش می‌رود که باید پرسید، آیا عراقی‌ها با توجه به ضررهای تعلیق خواهند توانست باز به سرعت دور هم جمع شوند تا دولتی را بر سر کار بیاورند یا نه؟! به نظر می‌رسد، عراقی‌ها ممکن است دولت را تشکیل دهند ولی اگر اعتراضات به این نحو ادامه پیدا کند دولت مجددا منحل می‌شود و درآن صورت عراق فاقد هر قدرتی برای حل مشکلات خود خواهد بود. به نظر می‌رسد اگر عراقی‌ها ظرف مدت کوتاهی یعنی آینده نزدیک به دولت نرسند اتفاق بعدی هرج و مرج بیشتر خواهد بود و در نهایت زمینه‌ای برای روی‌کار آمدن هر کسی در آن فضا فراهم خواهد شد.
آمریکایی‌ها و متحدان منطقه‌ای آنها در حال معرفی کردن حرکت‌های اعتراضی مردم عراق به عنوان بهار عربی دوم هستند که زمین آن جبهه مقاومت است و چیزی که در صحنه می‌بینیم جمعیت‌های کوچک هستند. جمعیتی که در پایتخت عراق تشکیل شد از سه هزار نفر فراتر نرفت. در حالی‌که جمعیت پایتخت در حدود ۵ میلیون نفر است. در شهرستان‌ها اعداد ۵۰۰ تا ۶۰۰ نفر تجمع می‌کنند و این اعداد و ارقام بهار عربی نیست. اما در این مرحله ضعف جمعیت را با بالا بردن قدرت تخریب جبران می‌کنند. وقتی با سر و صدای زیاد توجهات را به خود جلب می‌کنند قدرت ایجاد تغییر بالا می‌رود. تلاش می‌شود جمعیت‌های کم با تخریب عمل کنند، باید دقت داشت که ما چیزی به اسم بهار عربی نداریم بلکه کاریکاتوری داریم که تلاش می‌شود بهار عربی معرفی شود. به نظر می‌رسد آمریکایی‌ها و سعودی‌ها و اسرائیلی‌ها و اماراتی‌ها و برخی دولت‌های دیگر پشت این ماجرا هستند و سعی دارند با بهره‌گیری از فضای منازعات جریان‌های سیاسی و ظرفیت اپوزیسیون در فرایند تشکیل دولت ناکامی‌های خود در جنگ سخت راجبران کنند و با تداوم خلأ قدرت و ورشکسته نشان دادن قدرت احزاب در عراق و وحدت‌ناپذیر نشان دادن آنها مردم را به این تلقی برسانند که آرزوی یک حاکم تمرکزگرا در یک سیستم دیکتاتوری را بکنند. نکته مهم این است که آمریکایی با شعار دموکراسی به عراق آمدن اما درشرایط فعلی موافق تشکیل دولت از طریق ساز‌و‌کار دموکراتیک نیستند و تمام تلاش خود را به‌کارگرفته‌اند تا روند تشکیل دولت از کانال مکانیزم دموکراسی را به شکست بکشانند؛ و اعلام کنند که جامعه آمادگی ورود به دوره پیاده‌سازی دموکراسی را ندارد، بهتر است تا دوران آماده‌سازی جامعه برای ورود به دموکراسی دولت ازطریق مکانیزم و سیستم تمرکزی انتخاب شود تا فردی قدرتمند برعراق حکومت کند و ثبات را به این کشور برگرداند، این یعنی بازگرداندن عراق به دوران حکمرانی دیکتاتوری فردی. این نقشه شوم درصورت تداوم سهم‌خواهی‌های غیرمنطقی و استمرار بی‌ثباتی‌ها ممکن است، بدست خود مردم عراق به نتیجه برسد. یعنی یک کودتای نرم سیاسی در عراق رخ خواهد داد. و صدام ثانی ظهور خواهد کرد در این‌صورت تمامی دستاوردهای انقلاب مردمی توسط آمریکا و دیکتاتور وابسته‌اش به باد خواهد رفت. امیدوارم چنین نشود.
منبع : بصیرت