مأمور تهیه گزارشهای ضدایرانی برای مجامع بینالمللی درگذشت
عاصمه جهانگیر گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور
حقوق بشر ایران که مامور تهیه گزارشهای ضدایرانی برای مجامع بینالمللی بود بر اثر سکته قلبی درگذشت.
رسانههای پاکستانی از درگذشت «عاصمه جیلانی جهانگیر»، گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور حقوق بشر ایران به دلیل سکته قلبی خبر دادند. جهانگیر دو سال پیش، جانشین احمد شهید شده بود و ماموریت تهیه گزارشهای ضدایرانی و تهیه مقدمات تحریمهای بیشتر علیه ایران را بر عهده گرفته بود.
جهانگیر متولد ۱۹۵۲ در لاهور پاکستان، وکیل دادگستری و فعال حقوق بشر است. او عمدتا به عنوان بنیانگذار و رئیس «کمیسیون حقوق بشر پاکستان»، عضو «کانون وکلای دیوان عالی» این کشور و عضو هیئت امنای «گروه بینالمللی بحران» شناخته می شود.
در ۱۹۸۲، عاصمه به عنوان چهره پیشتاز اپوزیسیون بر علیه برنامه «اسلامی کردن» کشور، که توسط ژنرال «محمد ضیاء الحق» رئیسجمهور و رئیس ارتش وقت آغاز شده بود، کار سازماندهی تظاهرات و تجمعات اعتراضی را بر عهده داشت.
جهانگیر از ۱۹۹۵ تا ۲۰۰۴ گزارشگر ویژه سازمان ملل در اعدامهای فراقضایی و از ۲۰۰۴ تا ۲۰۱۰ گزارشگر ویژه آزادی مذهب و اعتقاد برای اقلیتها بود.
جهانگیر در مدت دو سال ماموریت خود، بارها در گزارشهایی سراسر دروغ، ایران را به نقض حقوق بشر، شکنجه و اتهاماتی از این دست متهم کرد. او در گزارشهای خود با حمایت از محکومان امنیتی، قاچاقچیان مواد مخدر، جاسوسها و ... به عنوان فعال مدنی، خواستار آزادی آنها شده و فشار سیاسی بر جمهوری اسلامی را از طریق مجامع بینالمللی دنبال میکرد.
مسئلهای که در این میان جلب توجه میکند، شباهتهای زیادی است که بین «عاصمه جهانگیر» در پاکستان، و «شیرین عبادی» در ایران است. هر دوی اینها که تقریبا سن و سالی مشابه دارند و هر دو وکیل دادگستری بودهاند، به واسطه تبلیغات شبکههای مرموز بینالمللی به «چهره» تبدیل شدند.
عاصمه جهانگیر هم مانند عبادی که در ۲۰۰۳ جایزه صلح نوبل را دریافت کرد، در سال ۲۰۰۵، به خاطر نقشش در پروژه «۱۰۰۰ زن برای صلح جهانی» نامزد دریافت این جایزه شد، که البته برنده نهایی نشد. لیکن او هم به مانند عبادی دهها جایزه بینالمللی به دلیل فعالیت در زمینه «حقوق بشر»، «حقوق زنان»، «حقوق کودکان» و «حقوق اقلیتها» دریافت کرده که عمدتا با جایزههای شیرین عبادی مشابهند. جهانگیر بعد از دریافت جایزه Right Livelihood در مصاحبه سایت «قنطره» به صراحت گفت: «ریشه همه محدودیتها در مذهب است و به نام مذهب توجیه میشود... تغییر قوانین مذهبی، گام مهمی در جهت احقاق حقوق زنان است.»
اما همین خانم، زمانی که «گزارشگر ویژه سازمان ملل در آزادیهای مذهبی اقلیتها» بود، با کمک شیرین عبادی و همکارانش در داخل ایران، به کار گزارشسازی و سندپردازی علیه جمهوری اسلامی ایران، به ویژه در موضوع بهاییان مشغول بود. برای نمونه، در ۲۳ اکتبر ۲۰۰۸، در مصاحبه با مرکز خبری سازمان ملل مدعی شد که «بهاییان جزو گروههای اقلیت دینی! تحت ستم در ایران هستند.»
یا در سال ۲۰۰۶، طی گزارشی رسمی جمهوی اسلامی را به «آزار سیستماتیک و حکومتی» بهاییان در ایران متهم کرد.