سید ناصر موسوی لارگانی در گفت‌وگو با خبرگزاری فارس با انتقاد از صحبت‌های رئیس‌جمهور مبنی بر اینکه تولیدات ایران کیفیت ندارد اظهار کرد: رئیس‌جمهور با بیان این مطالب در حق تولید‌کنندگان ما ظلم کرد.  ما باید تولید داخلی را حتی اگر بی‌کیفیت باشد بخریم اما به کیفیت آن اعتراض کنیم و از تولید‌کننده بخواهیم که کیفیت تولیداتش را ارتقا دهد.
عضو کمیسیون اقتصادی مجلس شورای اسلامی با‌اشاره به اینکه روحانی گفته است اگر گندم را وارد کنیم قیمت تمام شده آن خیلی ارزان‌تر از تولید داخلی تمام می‌شود، بیان داشت: شاید الان آنها گندم را به ما ارزان بدهند اما وقتی کشاورزی ما نابود شد آنها دیگر این کالای استراتژیک را به ما نمی‌دهند.
موسوی لارگانی با بیان اینکه قبل از انقلاب وارد‌کننده گندم و برنج بودیم گفت: اما اکنون با توسعه تولیدداخلی موفق به صادرات گندم شده‌ایم.
وی در زمینه مقایسه وضعیت اقتصاد و معیشت مردم قبل و بعد از انقلاب اظهار کرد: پیش از انقلاب روزانه شش میلیون بشکه نفت صادر می‌شد اما ایران به واردکننده محض تبدیل شد و اگر هم صنعتی در کشور ایجاد شده بود مهندسی آن و پست‌های کلیدی این صنایع از جمله ذوب آهن اصفهان در دست بیگانگان بود و ایرانی‌ها به عنوان کارگر در این صنایع کارمی‌کردند.  اما اکنون صنعت ذوب آهن ما در نقاط مختلف کشور توسعه یافته و حتی در این بخش صادرکننده هستیم.
عضو کمیسیون اقتصادی مجلس با‌اشاره به تحریم‌های ظالمانه اقتصادی علیه ایران از اول انقلاب تاکنون گفت: البته این تحریم‌ها و فشارها باعث شد در بسیاری از صنایع و بخش‌های اقتصادی از جمله تولیدی سلاح روی پای خودمان بایستیم.
موسوی لارگانی افزود: پیش از انقلاب در مجموع پنج درصد از روستاهای کشور از امکاناتی مثل آب، برق، گاز، تلفن و امثال آن برخوردار بودند اما اکنون روستاهای بالای 10 خانوار از این امکانات برخوردارند و اکثر راه‌های روستایی آسفالت است و امکانات در روستاها قابل مقایسه با گذشته نیست.
وی با‌اشاره به اینکه مردم اکنون به دلیل بیکاری نارضایتی‌های اقتصادی دارند، گفت: ما انتظار‌اشتغال‌زایی برای جوانان را داریم در حالی که حاضر نیستیم به جای مصرف کالاهای خارجی کالا‌های ایرانی را خریداری کنیم. انبارها از کالاهای تولید داخلی پر شده در حالی که مصرف‌کننده، کالاهای مورد نیاز خود را از بین کالاهای خارجی و وارداتی انتخاب و خریداری می‌کند.
این نماینده مجلس شورای اسلامی بیان داشت: وقتی تولید‌کننده نتواند تولید خود را  بفروشد، مجبور به اخراج و تعدیل نیروهای واحد تولیدی خود می‌شود در حالی که می‌توان با خرید کالاهای تولید داخل هم در مسیر تولید شغل گام برداشت و هم تولید داخلی را
حمایت کرد.