آیتالله محیالدین حائری شیرازی خطاب به سران فتنه:
میوه اقدامات شما در دامن آمریکا و اسرائیل افتاده است
آیتالله محیالدین حائری شیرازی در نامهای خطاب به سران فتنه، اقدامات غیرقانونی آنان را به نفع آمریکا و اسرائیل دانست و آنان را به توبه دعوت کرد.
در بخشی از نامه آیتالله محیالدین حائری شیرازی آمده است؛ «دعوت مردم به آمدن در خیابان میوهایست که در دامن آمریکا و اسرائیل افتاده و با اصرار بر مشی گذشته باز هم خواهد افتاد. آنچه در مصر و اخیرا در اوکراین واقع شد نمونه روشن آن است. لطف خدا بود که قضیه جمع شد. در انجیل برنابا آمده است که عیسی بن مریم علیهالسلام ابلیس را تبلیغ نمود که توبه کند ابلیس پرسید چگونه توبه کنم و عیسی نیز از خداوند پرسید و خداوند فرمود:یک کلمه بگوید بد کردم پشیمانم. عیسی(ع) مطلب را به اطلاع ابلیس رساند و ابلیس در پاسخ گفت چرا من بگویم! چرا خدا نگوید بد کردم پشیمانم!!»
وی در بخش دیگری از این نامه نوشته است؛
«در بیست و دوم بهمن پنجاه و هفت امام به مردم گفت به خیابانها بیایید و حکومت نظامی شاه را برچینید و مردم آن روز به خیابان آمدن را اعتصام به حبلالله دیدند. لذا همگی آمدند و انقلاب پیروز شد.
وقتی پس از انتخابات 88 مردم را به آمدن در خیابانها دعوت کردید نه شما در موضع امام راحل بودید و نه نظام در جایگاه شاه و ساواک و آمریکا و اسرائیل!!
شما در موضع رقابت انتخاباتی بودید و میخواستید برنده میدان باشید و نظام در موضع اجرای مو به موی قانون اساسی بود و آمریکا و اسرائیل در مقابل نظام بودند همانگونه که در مقابل امام نیز بودند.آمریکا و اسرائیل در موضع ابطال انتخابات بودند همانگونه که در بیست و دوم بهمن پنجاه وهفت در موضع حفظ رژیم ستمشاهی بودند.»
حائری شیرازی در بخش پایانی نامه خود مینویسد؛ «اجانب درصدد آنند که آنچه با صدام کردند با شما هم تکرار کنند. تا صدام سر کار بود همه آتشها را به او افروختند و وقتی دستگیر شد محاکمهاش کردند و در نهایت حلقآویز شد و امروز نیز از مرگش کمتر از حیاتش بهره نمیبرند. عراق روزمره قربانی میگیرد و عاملین نیز امامی جز صدام ندارند.
اجانب به پس از مرگ شما میاندیشند که بیش از زمان حیاتتان از شما بهرهها ببرند شما به چنین کاری راضی نشوید. عدم تمکین به قانون کار خوبی نبود کشاندن مردم به خیابانها درست نبود! بهتر آن بود که مردم را به آرامش دعوت میکردید و به مردم میگفتید نافرمانی نکنید تا از طرق قانونی به حقوق خود و شما دست یابیم. در این صورت مردم آرام میشدند و شما فرصت پیدا میکردید تا در آرامش حقیقت را کشف کنید.»
وی در بخش دیگری از این نامه نوشته است؛
«در بیست و دوم بهمن پنجاه و هفت امام به مردم گفت به خیابانها بیایید و حکومت نظامی شاه را برچینید و مردم آن روز به خیابان آمدن را اعتصام به حبلالله دیدند. لذا همگی آمدند و انقلاب پیروز شد.
وقتی پس از انتخابات 88 مردم را به آمدن در خیابانها دعوت کردید نه شما در موضع امام راحل بودید و نه نظام در جایگاه شاه و ساواک و آمریکا و اسرائیل!!
شما در موضع رقابت انتخاباتی بودید و میخواستید برنده میدان باشید و نظام در موضع اجرای مو به موی قانون اساسی بود و آمریکا و اسرائیل در مقابل نظام بودند همانگونه که در مقابل امام نیز بودند.آمریکا و اسرائیل در موضع ابطال انتخابات بودند همانگونه که در بیست و دوم بهمن پنجاه وهفت در موضع حفظ رژیم ستمشاهی بودند.»
حائری شیرازی در بخش پایانی نامه خود مینویسد؛ «اجانب درصدد آنند که آنچه با صدام کردند با شما هم تکرار کنند. تا صدام سر کار بود همه آتشها را به او افروختند و وقتی دستگیر شد محاکمهاش کردند و در نهایت حلقآویز شد و امروز نیز از مرگش کمتر از حیاتش بهره نمیبرند. عراق روزمره قربانی میگیرد و عاملین نیز امامی جز صدام ندارند.
اجانب به پس از مرگ شما میاندیشند که بیش از زمان حیاتتان از شما بهرهها ببرند شما به چنین کاری راضی نشوید. عدم تمکین به قانون کار خوبی نبود کشاندن مردم به خیابانها درست نبود! بهتر آن بود که مردم را به آرامش دعوت میکردید و به مردم میگفتید نافرمانی نکنید تا از طرق قانونی به حقوق خود و شما دست یابیم. در این صورت مردم آرام میشدند و شما فرصت پیدا میکردید تا در آرامش حقیقت را کشف کنید.»