احمد خرم در مصاحبه با روزنامه اعتماد ضمن بیان اینکه به جز 4-5 وزیر بقیه اعضای کابینه دچار بی‌تصمیمی یا کندی در تصمیم شده‌اند، اظهار داشت: مشکل اول امروز جامعه ما تورم نیست، اگر دو سال پیش بود امروز نیست. امروز مشکل اساسی مردم رکود و به تبع آن بیکاری است. در هر خانه‌ای یک یا دو یا چند فارغ‌التحصیل بیکار وجود دارد که دچار افسردگی می‌شوند و اگر دولت نتواند مسئله اشتغال را به سرعت در دو سال آینده حل کند پایگاه اجتماعی خود را از دست خواهد داد. هنوز نمی‌توان گفت که از دست رفته است اما می‌توان گفت لب مرز قرار دارد.
وی ادامه می‌دهد: آقای روحانی در زمان نشستن بر کرسی ریاست‌جمهوری عنوان کرد که طرح‌های صد روزه‌ای دارند که به نتیجه می‌رسد. دولت به‌طور کامل نشد این‌کار را انجام دهد اما راهکارهای متعددی برای فعال کردن جامعه وجود داشت. مثلاً در مورد مسکن مهر. هر چند درست است که مسکن مهر یک کار اشتباهی بود البته نه اساس این طرح، بلکه تأمین منابع آن و شیوه انجام کار اشتباه بود. تأمین منابعی که از سپرده بانک‌های عامل نزد بانک مرکزی که برای کنترل تورم بود انجام گرفت. آن هم به مبلغ 50 هزار میلیارد تومان که از دولت گذشته مورد استفاده قرار گرفت. البته معتقدم دولت روحانی هیچ راهی نداشت، در طول این دو سال مسکن مهر را جمع کند. این کار را هم توسط بخش خصوصی باید انجام می‌داد. اما برهم زدن ساختار احداث مسکن مهر که از مشارکت بین بانک مسکن و متقاضی و سازنده در دولت احمدی‌نژاد خارج شد و به ساختار متقاضی، سازنده، بانک مسکن و دولت به جای بخش خصوصی رسید کار کاملاً اشتباهی بود. طرح مسکن مهر هرچقدر بیشتر و طولانی‌تر شود نمره‌ای منفی برای دولت محسوب می‌شود.
احمد خرم می‌گوید انتقاد از 4 ماه که گذشت مردم حق دارند بگویند که به شما رأی دادیم درست کنید، می‌افزاید: در سطح استانداران تغییرات خوب دیده می‌شود و تا حدود 80 درصد تغییر صورت گرفته اما در بدنه استان‌ها یعنی فرمانداران که تعداد نزدیک به 480 شهرستان هستند این تغییرات شکل نگرفت. که وزیر راه دولت اصلاحات با تهدید بر اینکه «اگر اصلاح‌طلبان در انتخابات مجلس شکست بخورند» دولت روحانی 4 ساله می‌شود، گفت: با این وضعیتی که پیش آمده و اگر تجدیدنظر نشود، وزن تندروهای اصولگرا از اصلاح‌طلبان در انتخابات مجلس بیشتر خواهد شد. هرچند تاکنون پیش‌بینی می‌شد که اکثریت مجلس از اصولگرایان معتدل و اصلاح‌طلبان شکل بگیرد ولی این نگرانی وجود دارد که اگر روند همچنان ادامه یابد و تغییراتی صورت نگیرد اکثریت صندلی‌های پارلمان را اصولگرایان تندرو به خود اختصاص خواهند داد.
مفهوم دیگر این سخنان آن است که دولت برای بقای خود، باید به هر نحو از افراطیون مدعی اصلاح‌طلبی در انتخابات حمایت کند.