سرویس ورزشی -

زیر تیغ تیز انتقادات بود که مدیر و سرمربی تیم ملی استعفا کردند، ولی همین کناره‌گیری‌ها هم مطلوب برخی منتقدان فدراسیون نبود تا جایی که آنها یک صدا خواستار استعفای پولادگر شدند!
بررسی شرایط حاکم بر تکواندو نشان می‌دهد فدراسیون به دو دلیل این روزها مورد هجمه قرار گرفته است. یکی به خاطر نتایج ضعیف ملی پوشان در المپیک و جام جهانی و دیگری شیوه برخورد مسئولان با منتقدان و شکل پاسخگویی به افکار عمومی.
به عنوان نمونه پس از ناکامی تیم مردان در المپیک 2016 انتظار می‌رفت مسئولان فدراسیون با قبول مسئولیت شکست، به دنبال برطرف کردن مشکلات فنی تیم باشند، نه اینکه بحث را منحرف کنند و سرمربی ایرانی تیم ملی آذربایجان را در سیبل انتقادات خود قرار دهند.
این شیوه غلط رفتاری، حتی اعتراض وزیر وقت ورزش را به دنبال داشت تا جایی که وی در گفت‌و‌گویی با مجله کیهان ورزشی بر این نکته تاکید کرد که باید شرایطی فراهم آید که مهماندوست به ایران برگردد و در تیم ملی کار کند.
با رفتن گودرزی از ورزش، پروسه بازگشت مهماندوست به ایران به بوته فراموشی سپرده شد تا امروز شاهد ثبت یک ناکامی دیگر در تکواندو باشیم.
حالا در این شرایط برخی آدرس غلط می‌دهند و تلاش می‌کنند با نادیده گرفتن مشکلات فنی، مدیریت را مسبب تمام ناکامی‌های تکواندو معرفی می‌کنند و برای برکناری پولادگر ساعت شنی در دست گرفته اند؛ غافل از اینکه رفتن رئیس‌شاید شرایط را بدتر از این هم بکند.
بسیاری از کارشناسان اهل فن بر این نکته تاکید دارند که تکواندو در سایه ثبات مدیریت و بدون هیاهو، شلوغ‌بازی، منت‌گذاری و... در میادین بزرگ و جهانی و حتی در میدان مهم و حساسی چون «المپیک» همواره موفق عمل کرده و در اوج ناکامی نیز دست خالی از رقابت‌های بزرگ برنگشته است.
بیان این مطالب به معنی حمایت از پولادگر نیست، اتفاقا ایشان هم اشتباهاتی داشته که بزرگترین آن از دست دادن مربی موفقی چون رضا مهماندوست بود. حالا هم برای اصلاح امور باید تلاش شود اشتباهات گذشته جبران گردیده نه اینکه تبر به‌دست گرفت و ریشه تکواندو را زد!