محمود گودرزی پس از حدود ۴ سال حضور روی صندلی وزارت ورزش و جوانان، دل پر دردی از برخی تحرکات مخرب اطراف ورزش دارد و با علم به همان مسایل و مشکلات ، تصمیم به کناره‌گیری از وزارت ورزش و جوانان گرفته است . گزیده‌ای از مصاحبه محمود گودرزی با مجله کیهان ورزشی در ادامه می‌آید:
* نتایج المپیک - من حیث‌المجموع - به نظر من خوب بوده ولی مطلوب نبوده است. مطلوب ما این بودکه ۱۲ یا بیشتر از آن مدال بگیریم، اما ۸ مدال هم، نسبتا خوب است. اگر بنده عرض می‌کنم که بدست آوردن این تعداد مدال خوب است، این را هم اضافه می‌کنم که ظرفیت ورزش ما، خیلی بالاتر از این حرفهاست.
* بعضی از فدراسیون‌ها در توجیه نتایج ضعیف خود در المپیک فرافکنی می‌کنند یعنی به دنبال یک مقصر بیرون از کادر خودشان می‌گردند. مثلا فدراسیون بوکس هیچ دلیلی برای اتفاقات پیرامون خودش ندارد. اصلا رئیس‌این فدراسیون در جلسه ما حضور پیدا نکرد! ما باید عادت کنیم که منتقد خودمان باشیم.
* در خصوص فدراسیون‌ها و عملکرد ضعیف برخی از روسای آنها اگر به من اختیار تغییر و تعویض بدهند، تغییرات را ایجاد می‌کنم هر چند الان زمزمه‌هایی هست که بعضی از آقایان در حال گرا دادن به «IOC» هستند- حالا از کسی نام نمی‌برم و بعدا این را بیان می‌کنم. برخی از افراد به کمیته بین‌المللی المپیک تفهیم می‌کنند که دولت ایران دارد در کار فدراسیون‌ها دخالت می‌کند. بعضی از این آقایان، به ظاهر، وجیه‌المله و مذهبی و دلسوز هم هستند. این افراد، دارند گرای تعلیق را می‌دهند و می‌گویند دولت دارد دخالت می‌کند، در حالی که دولت به طور کامل در حال حمایت است، خود آنها هم این را می‌دانند.
* من یک بار در یکی از مصاحبه‌هایی که باشما داشتم، در جواب این سؤال که فرزندانم از امکانات ورزشی بهره‌مند شوند، گفته بودم که این کار را برای آنها ممنوع کرده‌ام تا در این محدوده وارد نشوند. چنانچه فرزند بنده بخواهد ورزش کند، از او می‌خواهم که در جاهای دیگری به این کار بپردازد، اما در یکی از برنامه‌های تلویزیونی به جای اینکه از این حرف بنده استفاده درست و شایسته کنند و از آن به عنوان یک ایده ارزشی استقبال کنند و آن را توسعه بدهند، برعکس، آن را تمسخر می‌کنند! که «آقازاده وزیر» و یک علامت سؤال روی این مسئله ارزشی قرار می‌دهند! خب من به خاطر وحدت رهبری، به المپیک و پارالمپیک ریو نرفتم. گفتم که رئیس‌کمیته بین‌المللی المپیک، مسئول است. رئیس‌باید بیاید علت شکستها را برای همه توضیح بدهد و همچنین راه‌های رسیدن به پیروزیهای ورزشکاران را تبیین نماید. خب، حالا اینها، نرفتن بنده به المپیک را به صورت یک عمل ضد ارزش جا می‌اندازند! حتماً من باید به این سفر می‌رفتم، حتماً باید آنجا اتفاقات بدی می‌افتاد، حتماً باید موقع مدال انداختن به گردن ورزشکاران، دعوایمان می‌شد و خدای ناکرده یقه یکدیگر را می‌گرفتیم! و خوراک برای این دسته، فراهم می‌شد. حالا که خوراک فکری برای اینها بوجود نیامده تا بنده را به تمسخر بگیرند، همه ارزشها را زیرپا می‌گذارند. این نگاه، دیدی انحرافی و انحطاطی است.
* قطعا اگر برای دور دوم پیشنهاد کنند، در وزارت ورزش نخواهم ماند. یک مدیر باید با دست باز با توانمندی‌های مالی کار کند. بنده از آذرماه سال گذشته یعنی ۹ ماه، یک ریال بابت پروژه‌های عمرانی خودم دریافت نکرده‌ام. خب یک مدیر چگونه می‌تواند موفق جلوه کند؟ موقعی که بسازد، توسعه بدهد، فضاها را گسترش بدهد و... من گفته بودم که صندلی‌های ورزشگاه آزادی را درست کنند و متجاوز از ۲ میلیارد تومان هزینه برداشته که تا به حال یک ریال بابت آن نگرفته‌ایم.