علی‌بن‌ابراهیم نقل می‌کند که پدرم گفت: من خدمت امام محمدتقی(ع) بودم که صالح‌بن محمد‌بن سهل که متولی اوقاف قم بود، وارد شد و به حضرت عرض کرد: ای آقای من! آن ده هزار درهم و دینار را به من حلال کنید، زیرا آنها را خرج کرده‌ام. حضرت به او فرمود: حلالت باد.
وقتی صالح‌بن محمد از نزد ما بیرون رفت، امام جواد(ع) فرمود: شخصی به اموال آل محمد(ص) و یتیمان و مساکین و فقرا و در راه ماندگان،‌ می‌تازد و می‌خورد و سپس می‌‌آید و می‌گوید: مرا حلال کن، گمان می‌کند من می‌گویم: حلال نمی‌کنم! من می‌گویم حلالت باد، ولی به خدا سوگند که در روز قیامت خداوند از آنها بدون مسامحه و ملاحظه سوال خواهد کرد، و مورد بازخواست قرار خواهند گرفت.(1)
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
1- اصول کافی، ج 2، ص504