رسول جمشیدی، در گفت‌وگو با باشگاه خبرنگاران جوان، اظهار داشت: بر اساس ماده ۱۳ قانون مبارزه با قاچاق کالا و ارز، تنها شناسه‌ای که لازم است در مراحل آغازین طرح رهگیری لوازم‌ خانگی به محصولات الصاق شود، صرفاً شناسه کالا بوده و در حال حاضر الزامی برای دریافت ایران‌کد وجود ندارد.
وی با اشاره به اینکه کد شناسه کالا به صورت رایگان قابل دریافت است، بیان کرد: برای دریافت این شناسه نیازی به پرداخت هزینه نیست و تولیدکنندگان و واردکنندگان می‌توانند پس از احراز هویت در سامانه جامع تجارت، وارد سامانه شناسه کالا شده و برای کالای خود شناسه دریافت کنند.
بر اساس اعلام حمیدرضا دهقانی‌نیا، سخنگوی ستاد مبارزه با قاچاق کالا و ارز، مهلت زمانی اجرای طرح رهگیری لوازم خانگی، به هیچ عنوان قابل تمدید نیست و با این حساب محصولات تولید داخل از ۱۵ دی ماه و کالا‌های وارداتی از ۱۵ بهمن‌ماه، چنانچه فاقد شناسه باشند، به عنوان کالای قاچاق محسوب خواهند شد.
گفتنی است، این طرح مشابه طرح شبنم است که اواخر دولت قبلی راه‌اندازی شد؛ شبكه بازرسي و نظارت مردمي که به اختصار «شبنم» معرفي شده بود، طرحي با پيشنهاد و پيگيري ستاد مركزي مبارزه با قاچاق كالا و ارز در وزارت صنعت، معدن و تجارت وقت به منظور شفاف‌سازي گردش كالا و اطلاع از اصالت و قاچاق نبودن آن ایجاد شد. با این وجود، طرح شبنم اوایل دولت یازدهم-در زمان وزارت محمدرضا نعمت‌زاده در وزارت صنعت- حذف شد و اعتراض کارشناسان زیادی را در پی داشت. در همین زمینه، سید ناصر موسوی لارگانی، عضو کمیسیون اقتصادی مجلس گفته بود: «حذف این طرح به نفع قاچاقچیان و جولان بیشتر قاچاق در کشور بود.»
حالا با گذشت حدود شش سال از حذف طرح شبنم، این کار با نام دیگری دوباره برگشته است، با این تفاوت که از مزایای این طرح به مدت شش سال محروم بودیم. البته دولت روحانی در زمینه تعطیل کردن طرح‌های خوب دولت قبل و روی آوردن مجدد به آنها دستی بر آتش دارد!
به عنوان مثال مسکن مهر که توسط عباس آخوندی، وزیر راه و شهرسازی دولت یازدهم «مزخرف» نامیده شده بود هم اکنون با عنوان مسکن ملی دوباره راه افتاده، یا سهمیه‌بندی بنزین که بارها مورد حمله بیژن زنگنه، وزیر نفت روحانی قرار گرفته بود حدود دو ماه است که مجددا فعال شده است.
حالا باید طرح شبنم را هم به این فهرست اضافه کرد، متاسفانه مسئولین دولتی انگار برای مقابله با دولت قبل سعی کردند همه کارهای آن را زیر سوال ببرند اما حالا که بیش از شش سال از عمر دولت گذشته می‌بینند آن طرح ها برای کشور مفید بوده است! و لذا بی‌سروصدا دوباره به آن بازمی‌گردند فقط با این تفاوت که شش سال برای کشور هزینه بی‌خود تراشیدند و فرصت‌های فراوانی را از دست داده‌اند.