قوم شعیب به جای اینکه به دعوت منطقی و الهی حضرت شعیب(ع) گوش فرا دهند، و برای تامین سعادت دنیا و آخرت خود، از او اطاعت کنند، لجاجت کردند و با کمال گستاخی و بی‌پروایی در برابر او ایستادند، تا آنجا که او را جاهل و سفیه و کم‌عقل خواندند و با صراحت به او گفتند: «انک لانت السفیه الجاهل» تو قطعا کم‌عقل و نادان هستی‌(1)
آنان گفتند: ای شعیب! بسیاری از آنچه را که می‌گویی ما نمی‌فهمیم، و ما تو را در میان خود ضعیف می‌یابیم(یعنی تو یک انسان ضعیف‌الجثه و ناتوان هستی) به چه دلیل ما که مرفه و سرمایه‌دار هستیم از تو پیروی کنیم.
مطابق بعضی روایات، شاه آنها به کارگزاران خود دستور داد، کالاها را احتکار کنند و قیمت‌ها را بالا ببرند، و وزن وسایل سنجش را کم نمایند(تا کم‌فروشی کنند) به این ترتیب سرکشی خود را نسبت به فرمان خدا آشکار نمایند. شعیب(ع) او و مردم را از این تباهی‌ها نهی کرد. شاه حضرت شعیب(ع) را از شهر اخراج کرد. آنگاه عذاب الهی به آن شاه و پیروانش وارد گردید. (2)
___________________
1- تفسیر نورالثقلین، ج 2، ص 392
2- بحارالانوار، ج 12، ص 386