شهید مدافع حرم محمدرضا دهقان امیری، یکی از دهه هفتادی‌های جبهه مقاومت بود که از جوانی و همه آرزوهای خود گذشت و فدای حقیقت شد. وی متولد ۲۶ فروردین ۱۳۷۴ و فرزند دوم خانواده‌اش بود. او که دانش‌آموخته دبیرستان علوم و معارف اسلامی امام صادق‌(ع) و دانشجوی سال سوم فقه و حقوق اسلامی در مدرسه عالی شهید مطهری بود، در نیمه مهرماه سال ۱۳۹۴ با عنوان «بسیجی تکاور» برای دفاع از حرم اهل بیت‌(ع) عازم سوریه شد و در ۲۱ آبان همان سال در حلب به شهادت رسید. پیکر این شهید مدافع حرم پس از بازگشت به کشورمان، در امامزاده علی‌اکبر‌(ع) چیذر به خاک سپرده شد.
در کتابی با عنوان «ابو وصال» که توسط محدثه علی‌جان‌زاده روشن گردآوری شده است، خاطره‌ای جالب و تأثیرگذار از شهید دهقان امیری ثبت شده است. در این بخش از کتاب، دوست شهید خاطره خود را این‌گونه روایت می‌کند: «خیلی دوست داشتم اربعین کربلا باشم. اما پدرم موافق نبود. هر بار که حرف از رفتن می‌شد باز پدرم راضی نمی‌شد. چند روز بیشتر به اربعین نمانده بود.دلم شکست و با همان حال به دانشگاه رفتم. در گوشه‌ای با خودم خلوت کردم. عکس محمدرضا (شهید دهقان امیری) را رو‌به‌رویم گرفتم و شروع به درددل کردم و از او خواستم که دست مرا بگیرد. ظهر که شد، برادرم خبر داد پدر راضی شده من زائر کربلا شدم.»