آزار «بی‌خانمان‌ها» به سبک آمریکایی
دولت آمریکا در اقداماتی غیرانسانی، در حال تغییر ساختارهای شهری برای راندن کامل بی‌خانمان‌ها از شهرهاست!
به گزارش تسنیم، کشور آمریکا بیشترین میزان بی‌خانمانان جهان را در خود جای داده است. افراد بی‌خانمان در این کشور برای خواب و استراحت سرپناهی ندارند و مجبور به زندگی در حاشیه خیابان‌ها و زیرپل‌ها هستند.بیشتر این افراد پناهگاه‌های خودساخته‌ای را برای خود در زیرپل‌ها، تونل‌ها و معابر اصلی شهر‌ترتیب داده‌اند؛ با این وجود دولت آمریکا به‌جای اسکان و ایجاد شرایط مناسب برای آنها، روش جدیدی برای آوارگی بیشتر افراد بی‌خانمان به کار گرفته است!بر اساس گزارش «وزارت مسکن و توسعه شهری» آمریکا (HUD) به نقل از هافینگتون پست، هر شب تعداد 553 هزار شهروند بی‌خانمان در این کشور شب را به صبح می‌رسانند که بیش از یک سوم آنها در ماشین‌ها، زیر پل‌ها و یا سایر پناهگاه‌های خودساخته می‌خوابند.بنا بر آمار، 17 نفر از هر 10 هزار نفر در آمریکا، تاکنون حداقل برای یک شب در سال 2018 بی‌خانمانی را تجربه کرده‌اند.تعداد 83 هزار و 170 نفر یا به عبارت دیگر 15 درصد از کل جمعیت افراد بی‌خانمان آمریکا، گرفتار بی‌خانمانی دائمی هستند. نیمی از کل افراد بی‌خانمان در یکی از این پنج ایالت هستند؛ کالیفرنیا (129هزار و 927 نفر)، نیویورک (91 هزار و 897 نفر)، فلوریدا (31 هزار و 30 نفر)، تگزاس (25 هزار و 310 نفر) و واشنگتن (22 هزار و 304 نفر)؛ این موضوع عمدتاًً مسئله‌ای شهری است و بیش از نیمی از جمعیت بی‌خانمان، در سرتاسر 50 شهر بزرگ این کشور پراکنده شده‌اند؛ تقریبا یک چهارم از آنها در شهرهای نیویورک و لس‌آنجلس زندگی می‌کنند. «ائتلاف ملی مسکن برای افراد کم‌درآمد» در آمریکا (NLCHP) نخستین دلیل رشد بی‌خانمانی را نرخ بالای کرایه خانه می‌داند؛ در دهه‌های اخیر با کاهش 50 درصدی بودجه وزارت مسکن و توسعه شهری، هر ساله حدود 10 هزار واحد مسکونی که برای افراد کم درآمد در نظر گرفته شده بود از حوزه اختیار آنها خارج می‌شود. برای مثال در بخش آرلینگتون، هر آمریکایی باید حداقل 185 ساعت در هفته کار کند تا با حداقل حقوق مصوب دولت بتواند از پس پرداخت اجاره یک خانه دو خوابه معمولی بربیاید.با این وجود دولت آمریکا به‌جای راهکار‌های مناسب برای فراهم آوردن مسکن‌های ارزان‌تر و بهبود وضعیت کرایه‌خانه‌ها، در اقدامی غیرانسانی ساختار شهری را بر علیه بی‌خانمان‌ها تغییر می‌دهد؛ برای مثال اخیراً نیمکت‌های پارک‌ها به‌گونه‌ای طراحی می‌شوند که امکان خوابیدن بی‌خانمان‌ها بر روی آنها وجود نداشته باشد!همچنین در اقداماتی دیگر، میخ‌هایی در کنار خیابان‌ها و معابر اصلی شهر نصب می‌کنند تا بی‌خانمانان نتوانند به راحتی در حاشیه معابر شب را به صبح برسانند!