تخریب خانه‌های مسلمانان روهینگیا در دستور کار
سازمان ملل، میانمار را به پاکسازی نژادی اقلیت مسلمان روهینگیایی از طریق اعمال خشونت متهم کرده است.
به نقل از رویترز، سازمان دیده‌بان حقوق بشر اعلام کرد: تصاویر ماهواره‌ای نشان می‌دهد مقامات میانماری حداقل 55 روستای روهینگیایی‌ها را تخریب کردهاند تا بدین ترتیب شواهد جنایات ارتش در کشتار اقلیت مسلمان روهینگیایی از بین برود.
شمال ایالت «راخین» میانمار که محل زندگی اقلیت مسلمان روهینگیایی این کشور محسوب می‌شد در پی حملات ارتش و بوداییان افراطی این کشور که از اوت 2017 (شهریور 96) آغاز شد، تقریبا خالی از سکنه شده است تا میانمار فرصت آن را داشته باشد که بخشی از شواهد جنایات علیه روهینگیایی‌ها را از بین ببرد.سازمان ملل متحد، کشور با جمعیت اکثریت بودایی میانمار را به پاکسازی نژادی اقلیت مسلمان روهینگیایی از طریق اعمال خشونت متهم کرده است.مقامات میانمار همواره اتهامات مطرح شده را رد می‌کنند و در عین حال اجازه ورود بازرسان سازمان ملل را به مناطقی که گفته می‌شود هزاران روهینگیایی در آن کشته شده‌اند را نمی‌دهند.
ارتش و بوداییان افراطی میانمار به صورت سازمان یافته با اعمال خشونت، به آتش کشیدن روستاها، قتل و تجاوز مستمر علیه اقلیت مسلمان روهینگیا، سبب کشتار بیش از 6 هزار و 700 نفر و فرار بیش از 655 هزار نفر از آنها از ایالت غربی راخین به بنگلادش شده‌اند.براساس اطلاعات و تصاویر ماهواره‌ای منتشر شده در وب‌سایت دیده‌بان حقوق بشر، از نوامبر 2017 (آبان 96)، مقامات میانمار با ماشین‌های بزرگ و سنگین، مشغول تخریب و نابودی کامل تمامی آثار به جای مانده در 55 روستا بوده‌اند.به گفته «برد آدامز» رئیس‌بخش آسیایی سازمان دیده‌بان حقوق بشر صاف کردن این روستاها توسط بولدوزر باعث از بین رفتن شواهد قانونی و یادگار روهینگیایی‌ها در این مناطق شده است.اولین عکس‌ها از عملیات در روستاهای روهینگیایی‌ها ابتدا توسط یک دیپلمات اتحادیه اروپا در شبکه‌های اجتماعی در اوایل ماه فوریه (بهمن) منتشر شد. در آن زمان، وزیر رفاه اجتماعی میانمار گفته بود این فعالیت‌ها برای ساخت و ساز و بهبود این روستاها انجام شده است!
دولت میانمار طی قراردادی با بنگلادش متعهد شده تا روهینگیایی‌های آواره شده داوطلب بازگشت را با فراهم کردن مکان زندگی امن برای آنها بپذیرد. اما روهینگیایی‌ها بدون تضمین امنیت و برخورداری از حقوق اولیه شهروندی، حاضر به بازگشت نیستند.فعالان روهینگیایی اردوگاه‌های فراهم شده توسط دولت میانمار را «اردوگاه کار اجباری» خواندهاند.اشاره آنها به اردوگاه‌های دوران آلمان نازی است.