بهار سال 1345 باران لطف الهی در روستای «واوسر» فرزند زیبایی را برای خانواده فتحی به ارمغان آورد. خانواده به پاس شکرگزاری نامش را «رحمت» ثبت کردند.روحانی شهید «رحمت فتحی» در سن هفت سالگی وارد دبستان شد و دوران ابتدایی را با جدیتی که در تحصیل داشت با موفقیت کامل در مدرسه روستای «آجند» نکا پشت سر گذاشت و برای ادامه تحصیل در دوره راهنمایی به شهرستان نکا رفت. علاقه وافر و عطش‌های درونی و همچنین ترغیب و تشویق‌های والدینش، این نوجوان جویای علم را از دروس کلاسیک به کسب علوم دینی و حوزوی کشاند. در ابتداء به حوزه جعفریه رستمکلای بهشهر وارد شد و مدتی را در آنجا به کسب معارف دینی و الهی و دروس مقدمات حوزوی پرداخت و پس از آن با مشورت دوستان و آشنایان و اساتید، به آستان بوسی ثامن‌الحجج، امام هشتم علیه‌السلام رفت و مدتی دیگر از اساتید حوزه علمیه مشهد کسب فیض کرد ولی روح دانشجویی و پژوهش‌گری او اقناع نمی‌شد؛ از این رو تصمیم گرفت به معدن و مرکز علوم حوزوی و دینی یعنی حوزه علمیه قم عزیمت کند. عشق و علاقه خاصی به حضرت امام خمینی داشت و خود را مقلدی کوچک و سربازی تحت فرمان فرامین آن حضرت می‌دانست و بزرگترین افتخار در زندگی‌اش این را می‌دانست که در زمان و عصری زندگی می‌کند که رهبرش، نایب امام‌زمان(عج) است. از این‌رو دیگران را به اطاعت و تبعیت از ایشان، ترغیب و تشویق می‌کرد. در جست‌وجوی معرفت به سرچشمه حوزه‌های دینی و مدرسه فیضیه هجرت کرد و در حجره‌ای که سال‌ها پیر و مرادش در آن مأوا گزیده بود، رحل اقامت افکند و روح تشنه‌اش را با زلال فقه پویای جواهری و شیخ انصاری سیراب کرد. سرانجام با دلی لبریز از عشق به معبود و خالصانه لباس رزم بر قامت کرد و در رزمگاه عملیات «کربلای چهار» (65/10/4 در شلمچه) به دیار محبوب شتافت. روحش بال در بال فرشتگان به ملکوت پرواز کرد و جسم پاکش به دریای بی‌کران هستی پیوست. بخشی از وصیت‌نامه شهید: از ملت قهرمان ایران می‌خواهم که با اتحاد و همبستگی، شیطان را از خود دور کنند و اهداف پاک شهیدان را پی بگیرند. از گروه‌گرایی که از وسوسه‌های شیطانی است، جداً خودداری کنید. از طیف بازی که با خون شهیدان بازی کردن است و هدر دادن اثر خون شهیدان است، پرهیز نمایید. شما که توحید عبادی دارید، توحید عملی را هم به معنای کامل حفظ کنید.