سرویس ورزشی-
حرفه‌ای‌گری به ادا و اطوار و بزک کردن و پرداختن به ظواهر نیست، حرفه‌ای‌گری، نوعی اخلاق و فرهنگ است. نشانه‌ها و علاماتی دارد، یکی از این نشانه‌ها، «ظرفیت بالا» و «زود قانع نشدن» و به «کم قناعت نکردن» است. متأسفانه این نشانه هم مثل خیلی از نشانه‌ها در فوتبال ما دیده نمی‌شود یا خیلی‌خیلی کم دیده می‌شود. به همین خاطر از استثنائاتی مثل سپاهان که سه دوره پیاپی قهرمان لیگ برتر شد، یا همین پرسپولیس که در دهه 60، پنج دوره پیاپی (از 65 تا 69) قهرمان باشگاه‌های تهران شد، بگذریم، کمتر در این فوتبال دیده شده تیمی بعد از یک دوره قهرمانی، در دوره بعدی هم چابک و سرحال و باانگیزه ظاهر شود و این قبل از هر حرف و سخن و شعاری نشان می‌دهد که فوتبال و تیم‌ها و ورزشکاران ما هنوز تا رسیدن به مرحله حرفه‌ای‌گری فاصله طولانی دارند. البته این فاصله طی شدنی است به شرط آنکه در درجه اول بخواهیم و اراده کنیم این فاصله طی شود، و در مراحل بعدی برنامه کارساز و کار جدی و مستمر را پیشه رفتار و عمل خود نمائیم. طبیعی است که در این‌باره انتظار از تیم‌های پرطرفدار و ریشه‌داری چون استقلال و پرسپولیس، بیش از دیگران است. آنها که از هواداران پرشمار برخوردارند، از اسباب و شرایط لازم برای موفقیت و پاسخگویی به انتظار هواداران برخوردارند و... در این راه باید پیشتاز باشند و در تحول و تغییر نگرش حاکم بر ورزش و فوتبال ما قدم‌های اولیه را بردارند.
می‌خندانند تا بگریانند!
خدمت مدیران و مسئولان تیم پرسپولیس عرض می‌کنیم، هنوز لیگ به پایان نرسیده، هنوز جام قهرمانی روی دست بازیکنان این تیم بالا نرفته، حاشیه‌سازان و عناصر مخرب و انگل و عوضی آمده در این فوتبال، جریانات طماع و منفعت‌پرست... تحرکات و تحریکاتی علیه این تیم آغاز کرده‌اند. البته اطمینان داریم خود این عزیزان بیش از ما متوجه این موضوع و رفتارها شده‌اند. جریاناتی که همان‌طور که بارها نوشته‌ایم برایشان سرنوشت فوتبال، پرسپولیس و استقلال، تراکتور و... کوچکترین اهمیتی ندارد و فقط به دنبال آن هستند که از قبل فوتبال «نان» و «نام» خود را تأمین نمایند. برای مثال سیدجلال حسینی کاپیتن تیم پرسپولیس درباره بعضی از همین اتفاقاتی که طی چند روز اخیر از سوی عده‌ای حاشیه‌ساز و حرمت‌شکن که بی‌رودربایستی و تعارف به شدت از مرض «عقب‌ماندگی فرهنگی» رنج می‌برند، علیه این تیم راه افتاده است می‌گوید: «من واقعاً برای برخی متأسفم... آنها می‌خواهند مردم را بخندانند اما بحث خنداندن با این کارها فرق می‌کند... کاری که اینها کردند تا مردم را بخندانند، به درد خودشان می‌خورد.» بعله، به قول سیدجلال، بعضی آدم‌های آویزان و تازه به دوران رسیده فوتبال بدشان نمی‌آید به قیمت لودگی و خنده‌های زودگذر، تیم‌ها را به روز سیاه بنشانند و طرفداران آنها را بگریانند.
مسئولیت سنگین بزرگترها
باز در این رابطه و ظاهراً اتفاقاتی که در یکی از شوهای ورزشی! تلویزیون افتاده، جعفر کاشانی چهره محترم و پیشکسوت تیم پرسپولیس در تماسی با ما سخت برآشفته و عصبی می‌شود و به پخش این‌گونه برنامه‌ها معترض بود و البته ایشان هم می‌گفت که مسئولان و بزرگترهای تیم باید حواسشان جمع باشد و بازیکنان مراقب جایگاهی که تیم دارد و خودشان به دست آورده‌اند باشند که در ورطه حاشیه‌های ویرانگر به نابودی کشیده نشود. خلاصه کلام اینکه مسئولان پرسپولیس باید از این پس، بیش از هر کس دیگر، مراقب اوضاع و احوال تیم و بازیکنان خود باشند و... تا شرایط مطلوب فعلی حفظ و تقویت شود و این تیم در دوره و دوره‌های بعدی با ظاهر شدن در حد نام و جایگاه خودش، و رقابت با سایر تیم‌ها، به ویژه تیم‌های بزرگ و پرطرفداری مثل استقلال- که آنها نیز باید در حفظ و تقویت وضع مقبول فعلی بکوشند و هشیار باشند- به اعتلا و پیشرفت هرچه بیشتر فوتبال مستعد و بالقوه توانمند کشورمان کمک کنند. در این باره باز هم حرف‌هایی وجود دارد که در فرصت‌های دیگر به یاری حق، به آنها خواهیم پرداخت.