محمدولی قرنی، فروردین ۱۲۹۲ در تهران و در خانواده‌ای مذهبی دیده به جهان گشود. پدرش، میرزا آقاجان، که از مدیران مخابرات تهران بود. وی در ده سالگی پدرش را از دست داد و پس از دوره ابتدایی در اصفهان، دوره متوسطه را در دبیرستان‌ دارالفنون تهران آغاز کرد و در دبیرستان نظام ارتش در تهران به پایان رسانید. قرنی پس از اخذ دیپلم، مهرماه 1309 در دانشکده افسری ارتش پذیرفته شد و در سال 1311 با درجه ستوان دومی در رسته توپخانه دانش‌آموخته شد. افزون بر دانشکده افسری، دوره ستاد دانشگاه جنگ و دوره سه ماهه این دانشگاه را نیز سپری نمود. قرنی؛ پس از انقلاب اسلامی، به این باور رسیده بود که تنها راه رهایی از سرکوب حکومت دست‌نشانده محمدرضا پهلوی، پیروی از فرمان‌های امام(ره) می‌باشد. او با پیروزی انقلاب اسلامی ایران پیوسته برای دیدار با امام(ره) به مدرسه علوی تهران می‌‌رفت. با برپایی نظام جمهوری اسلامی ایران و پایه‌ریزی ارتش مکتبی و مردمی ایران، بنابر حکمی از سوی حضرت امام‌(ره) به درجه سرتیپی ارتقا یافت و به سمت نخستین رئیس ستاد مشترک ارتش جمهوری اسلامی ایران پس از انقلاب برگزیده شد. همزمان، عضو شورای انقلاب اسلامی نیز بود. در همان روزهای آغازین انقلاب اسلامی، گروهک‌های مجاهدین خلق، فداییان خلق و بسیاری ضدانقلاب‌های دیگر شعار انحلال ارتش سر داده بودند که امام(ره) مخالف این شعار بودند. در همین دوران، سرلشکر قرنی، رئیس ستاد کل ارتش جمهوری اسلامی ایران، در گفت‌وگویی اظهار داشت که «اگر ارتش ملی را به هر وسیله تضعیف کنند، استقلال ملی و تمامیت ارضی کشور به خطر می‌افتد.» در دولت نوپای جمهوری اسلامی، سپهبد قرنی پس از بازگرداندن نظم اولیه در نیروهای سه‌گانه ارتش، در سرکوب و ناکامی گروهک‌‌های ضدانقلاب نقش بسزایی ایفا کرد. گروهک فرقان، در سوم اردیبهشت 1358 سپهبد محمدولی قرنی را در حالی‌که هیچ سمتی نداشت، در حیاط خانه‌اش در میدان ولی‌عصر تهران زیر گلوله‌های آتشین خود قرار داد و به شهادت رساند. پیکر پاک شهید قرنی، در حرم حضرت معصومه(س) به خاک سپرده شده است.