kayhan.ir

کد خبر: ۹۷۰۷۱
تاریخ انتشار : ۱۷ بهمن ۱۳۹۵ - ۲۰:۱۰
به بهانه یک فیلم درمورد هولوکاست-۴

ترور شخصیت و منزوی کردن منکران هولوکاست


علیرضا سلطانشاهی


این نتیجه‌گیری که امضای لوختر را در پنجم آوریل 1988 در پی دارد، خاطرنشان می‌سازد که مکان‌هایی که تحت عنوان اتاق‌های گاز معرفی شده‌اند، به هیچ وجه نمی‌توانسته‌اند چنین کارایی داشته باشند. (۱)
جایگاه دومین گزارش لوختر و بررسی اردوگاه‌های «داخاتو» (۲) و «ماتهاوزن» (۳) در آن می‌پردازد. علاوه بر این دو اردوگاه مشهور، اردوگاه گمنام دیگری تحت عنوان «هارئیم کسل» (۴) هم در این گزارش بررسی شده است. در همه بررسی‌هایی که این نویسنده در لهستان، آلمان و اتریش انجام داده است،‌هیچ سخت‌افزاری یا ساختمانی که مشخصا برای اتاق‌های گاز ساخته شده باشد، یافت نشد. (۵)
گزارش سوم لوختر با عنوان گزارش فنی در مورد مشخصات اتاق گاز می‌باشد که به بررسی و معرفی ویژگی‌های ضروری یک اتاق گاز می‌پردازد. در ابتدا همانند دو گزارش قبل: مقدمه، هدف، تحقیق، سابقه تحقیق، حیطه پژوهش تاریخچه استفاده از اتاق‌های گاز آورده شده است. در نهایت نشان داده است که هیچ‌یک از این نشانه‌ها در مورد اتاق‌هایی که ادعا می‌شود در آنها به وسیله گازهای سمی کشتار‌جمعی صورت گرفته است، وجود ندارد. او در نتیجه‌گیری این گزارش می‌نویسد فقط یک احمق می‌تواند تصمیم به کشتن افراد به وسیله گاز در چنین اتاق‌هایی بگیرد و البته یک احمق مرده، ‌چرا که انتشار گاز در این اتاق‌ها باعث کشته شدن همه افراد در اطراف آن نیز می‌شود. (۶)
«گزارش چهارم لوختر ارزیابی از کتاب یکی از مشهورترین حامیان هولوکاست ژان کلود پرساک (۷) می‌باشد. پرساک که در حمایت از هولوکاست آثار متعددی از خود به‌جا گذاشته است، در کتاب «آشویتس؛ تکنیک و عملکرد اتاق‌های گاز»مدعی شده است که طی یک بررسی فنی، وجود اتاق گاز کشتار جمعی در آشوتیس را مدلل نموده است. حال آنکه گزارش چهارم لوختر با نقد جدی این کتاب، نشان داده است که پرساک در این زمینه دچار اشتباهی فاحش شده است(۸)»
لوختر در این زمینه می‌نویسد: «پرساک حجم وسیعی از شواهد را گرد هم آورده است. اما شواهدی که هیچ کدام به تنهایی با یکدیگر نمی‌تواند وجود اتاق‌های گاز را اثبات کند. وی در نتیجه بیان می‌دارد که با توجه به جزئیات طراحی و مشخصات اتاق‌‌های گاز مورد ادعا و کوره‌ها می‌توان به طور قطع اعلام کرد که هیچ اتاق گازی وجود نداشته است»(۹) و شاید به همین دلیل در دادگاه لیپشتات از کتاب و تحقیقات پرساک خبری نیست. و اما در جریان دادگاه لیپشتات در فیلم فرد دیگری که در ادامه برپائی دادگاه از دیوید ایروینگ دفاع می‌کند خبری نیست. او پروفسور کوین مک دونالد است که در پی ایجاد مانع برای بیان اعتقادش مجبور می‌شود که دفاعیه خود از ایروینگ را برای ثبت در تاریخ مکتوب گرداند. او در بخش دوم از اتهام‌زنی به ایروینگ مبنی بر یهودستیز بودن وی می‌گوید: «‌از نظر دبورا لیپشتات بیش از آنکه یک دانشگاهی باشد یک فعال نژادی است. این امر کاملا مشهود است که کتاب افکار هولوکاستی لیپشتات با حمایت‌های فراوان سازمان‌های یهودی فعال از جمله ای‌دی‌ال نوشته شده است. این کتاب از سوی مرکز بین‌المللی تحقیقات ضدیهودی‌گری ویدال ساسون، وابسته به دانشگاه عبری اورشلیم منتشر شده است. او در ابتدای این کتاب از بخش‌های تحقیقاتی مراکز سیمون ویزنتال، ای‌دی‌ال، موزه هولوکاست،‌ موسسه امور یهودیان (لندن) و کنگره یهودیان کانادا و نیز کمیته یهودیان آمریکا، تشکر می‌کند. همه اینها سازمان‌های فعال یهودی هستند.
لیپشتات رئیس موسسه مطالعات یهود در دانشگاه ایموری است یاکوب کاتز مورخ دانشگاهی معتقد است که دپارتمان‌های دانشگاهی مطالعات یهود، اغلب به سازمان ملی‌گرایی یهودی مرتبط هستند. به اعتقاد او مورخان یهودی نشان‌دهنده وجهه دفاعی فعالیت‌های یهودی معاصر هستند.
... شاید بهترین بیان‌کننده فعالیت یهودی و نژادی لیپشتات نویسندگی او برای نشریه جویس اسپکتیو، گاهنامه مذهبی یهودیان است. در این نشریه عبری‌زبان، او در ستونی با عنوان «تامر دووراه» که به طور منظم در هر شماره منتشر می‌شود، به امور مختلف یهودیان از جمله یهودستیزی، روابط یهودیان و تفسیر اعیاد مذهبی یهودیان می‌پردازد. او در این مقالات به زبان عبری و اهمیت آن در ترویج هویت یهودی توجه می‌دهد و مانند بسیاری دیگر از نژادپرستان یهودی از منظر نژادی و نه دینی به مخالفت جدی با ازدواج یهودیان و غیریهودیان می‌پردازد»(۱۰).
این رویه فقط مخصوص لیپشتات نیست که به تمام منتقدین و دشمنان خود بی‌دلیل و یا با دلیل، اتهام یهودستیز بودن وارد نمایند. ظرف چند سال اخیر سایت‌های ثبت گفتار و رفتار ضدیهودی در جهان که با هدایت صهیونیست‌ها اداره می‌شود، شمار بسیار انبوهی از هرگونه رفتار ولو یک اخم را به مثابه یهودستیزی ثبت و آن را دلیل بر مظلومیت یهود دانسته به رخ جهانیان کشانده‌اند. در حالی که روز‌به‌روز مسلمانان در سراسر جهان به اشکال و بهانه‌های متعدد کشتار می‌شوند و منافع و اموال و موجودیت آنها به تاراج می‌رود ولی آنچه در تبلیغات صهیونیستی می‌آید، اسلام‌هراسی است. ولی اگر روی سنگ قبر یک یهودی در فلان روستای دوردست اروپای شرقی سطل زباله خالی شود، این‌گونه فریاد برمی‌آورند که چه نشسته‌اید که باز هم صدای پای هیتلر می‌آید.
در زدن اتهام یهودستیزی از سوی یهودیان و صهیونیست‌ها، کوچکترین اهمالی در خدمت به یهود موثر است. «پیتر نویک در این مورد می‌نویسد لیپشتات در کتاب آن سوی اعتقاد [فراتر از اعتقاد]، آمریکا و دیگر متفقین را در نگاه هولوکاست تقریبا هم‌دست و هم‌رای با نازی‌ها و دچار ضدیت عمیق با یهودیان می‌داند. از نظر او آمریکائی‌ها و متفقین قابل تحقیر و خوار بودند»(۱۱).
با این اوصاف دیگر تکلیف دیوید ایروینگ و منکرین و حتی کسانی که هولوکاست را کوچک می‌شمارند، به مراتب مشخص‌تر است. به عنوان مثال روژه گارودی در زمره منکرین هولوکاست به حساب نمی‌آید ولی در کتاب‌های خود فقط تعداد قربانیان هولوکاست را بسیار کمتر از 6 میلیون ذکر کرده بود ولی او را در فرانسه با حبس تهدید و جزای نقدی محکوم کردند.
لیپشتات در بزرگ نمودن داستان هولوکاست برای باورپذیری بیشتر آن حتی معتقد است که مقایسه میان هولوکاست و هر عمل کشتارجمعی دیگری نه تنها حقیقتا غلط است، بلکه  به لحاظ اخلاقی نیز جایز نیست و بنابراین باید سانسور گردد(۱۲). با این تعریف قربانیان 50 میلیونی جنگ دوم جهانی، کشتار ارامنه(۱۳) و نسل‌کشی‌های مهم و برجسته دیگر تاریخ نباید به‌گونه‌ای مطرح شود که با هولوکاست برابری کند.
4- یکی دیگر از منکرین اتاق‌های گاز و هولوکاست روبر فوریسون است که تاکنون جز توطئه سکوت در مقابل آثارش، حتی یک فیلم هم از او نساخته‌اند و یا هماورد علمی با او نداشته‌اند. شاید پایان‌نامه دکتری وی در مورد اتاق‌های گاز محکم‌‌ترین اثر در رد هولوکاست باشد. که به این شکل با او برخورد کرده‌اند. و جالب است که در این فیلم گوشه و کنایه‌ای هم به او نیست. گویی اصلا وجود ندارد.
فوریسون طی یک نامه‌ای سابقه آشنایی با موضوع اتاق‌های گاز را به شرح ذیل بیان می‌کند:
«من تا سال 1960 به واقعیت کشتار بزرگ در اتاق‌های گاز اعتقاد داشتم. پس از آن با مطالعه کتاب‌های پل داسینیه، تبعیدی سابق عضو نهضت مقاومت و نویسنده کتاب دروغ اولیس، دچار شک و تردید شدم. پس از چهارده سال تفکر شخصی و آن‌گاه چهار سال تحقیق خستگی‌ناپذیر همانند بیست تن از نویسندگان طرفدار تجدیدنظر تاریخی، اطمینان یافتم که با یک دروغ تاریخی مواجه هستم.
از اردوگاه‌های آشویتس و بیرکتاو که در آنها اتا‌ق‌های گاز بازسازی شده و بقایایی از کوره‌های آدم‌سوزی با اتاق گاز وجود دارند چندین مرتبه بازدید کردم. در اردوگاه‌های اشتروتهوف (آلزاس-فرانسه)و مایدانک (لهستان) مکان‌هایی را که به عنوان اتاق گاز معرفی می‌شدند، بررسی کردم.

ـــــــــــــــــــــــــــــ
۱- همان، ص  325  
۲ - Dachau
۳- Mauthausen
۴- Harthim Castle
۵- همان، ص 321
۶- همان، ص 327
۷- Jean - Clause Pressac
۸- همان.
۹- همان، ص 328
۱۰- «‌پاسخ متفکر آمریکائی به فعال یهودی» ،کوین مک دونالد، ترجمه مجتبی عزیزی، فصلنامه مطالعات تاریخی، ویژه‌نامه هولوکاست، سال سوم. شماره چهاردهم، پاییز 1385، ص 262-263
۱۱- همان،‌ ص 263
۱۲- همان، ص 267
۱۳- اعضای حزب اتحاد و ترقی ترکیه با اصالت یهودی اقدام به سازماندهی کشتار ارامنه کرده‌اند (پان ترکیسم و صهیونیسم، علیرضا سلطانشاهی، نشر مطالعات ملی)