kayhan.ir

کد خبر: ۷۱۸۳۵
تاریخ انتشار : ۲۰ فروردين ۱۳۹۵ - ۲۱:۴۹
به یاد هفدهمین سالگرد شهادت امیر سپهبد صیاد شیرازی

فرمانده آسمانی


سرویس ادب و هنر-
17 سال پیش در چنین روزی، یکی از اسوه‌های مقاومت و ایستادگی، به آرزوی دیرین خود رسید و به یارانش پیوست. خبر کوتاه، اما تکان دهنده بود؛ «امیر سرلشکر صیاد شیرازی توسط عناصر گروهک‌ منافقین به شهادت رسید». اهمیت خبر تنها به داخل کشور محدود نبود، چون فرمانده نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی ایران، یکی از مغزهای متفکر نظامی‌ در سطح جهان محسوب می‌شد. او از مردانی بود که هشت سال تمام، مرزهای ایران را در برابر تهاجم لشکر ظلم جهانی به سرکردگی صدام و با پشتیبانی دولت‌هایی چون آمریکا و انگلیس و رژیم صهیونیستی حفظ کرده بود. بعد از پایان جنگ تحمیلی نیز بدخواهان انقلاب اسلامی، این بار گروهی وحشی‌تر و خون‌آشام‌تر از صدام را که به منافقین مشهور شده‌اند روانه جنگ با مردم ایران کردند. اما آنها نیز در برابر قهرمانی به نام «علی صیاد شیرازی» قرار گرفتند. مردی که همچون ابرمردان اسطوره‌ای تاریخ، هجوم اهریمنان به خاک پاک ایران زمین را سرکوب کرد و کاری کرد تا منافقین به وضعیتی «دائم‌المفلوک» دچار شوند. با تدبیر شهید صیاد شیرازی، عملیات مرصاد، پایان شوم منافقان بود. چراکه پس از آن، این سازمان تروریستی رو به انحطاط نهاد.
شهید صیاد شیرازی همچون سایر سرداران اسلام در دوران دفاع مقدس، قدر فرماندهی نظامی را افزایش داد. چون علاوه بر تخصص و تبحر در راهبری نیروها، منش و اخلاق دینی و انسانی را هم به رزم افزودند. عکس نایابی از شهید صیاد شیرازی که چندی پیش در فضای مجازی منتشر شد، نمایی از شخصیت شهید صیاد شیرازی را نمایش می‌دهد. این عکس نشان می‌دهد که شهید صیاد شیرازی، مرد شماره یک ارتش ایران و یکی از نخبه‌های نظامی جهان که در یکی از برترین دانشگاه‌های جهان تحصیل کرده بود، در یکی از مأموریت‌هایش در حین سفر با قطار، خود اذان می‌گفت. این عکس یادآور مرامی است که احیا کننده آداب نخستین مسلمانان تاریخ و اولین یاران پیامبر اسلام(ص) است. همانان که همه عمر خود را در رزم و مبارزه گذراندند و همچون بلال، در هنگامه صلات، خود اذان می‌گفتند. همانان که زیستن در میان مردم پابرهنه را بر زندگی در کاخ‌های اشرافی ترجیح می‌دادند.
شهید صیاد شیرازی در شرایطی توسط منافقین ترور شد و به شهادت رسید که هنوز چند روز بیشتر از ارتقای درجه او نگذشته بود. او پنج روز قبل از هجرت از دنیای فانی، درجه سرلشکری را از فرماندهی کل قوا دریافت کرده بود. اما درجه واقعی خود را با شهادت دریافت کرد. فرمانده‌ای که در  عملیات‌های ثامن‌الائمه(ع)، طریق‌القدس، فتح‌المبین، بیت‌المقدس و مرصاد، ضربات سهمگینی به دشمنان اسلام و ایران وارد کرده بود، شایسته درجه‌ای فراتر از قواعد زمینی بود. به قول شهید سید مرتضی آوینی که اتفاقا سالگرد شهادت او نیز تنها به فاصله یک روز با صیاد شیرازی قرار دارد، «در عالم رازی هست که جز به بهای خون فاش نمی‌شود» و پایان سرخ، سرنوشت همه عاشورائیان است.
صیاد شیرازی فرمانده نیروی زمینی ارتش بود، اما همچون همه ولایی‌ها، دلی آسمانی داشت. بهترین توصیف درباره شخصیت صیاد شیرازی توسط فرمانده همه دل‌های ولایی بیان شد؛ «خطر مرگ کوچک‌تر از آن است که بندگان صالح خدا را از راه او بازگرداند و عشق به منال دنیوی حقیرتر از آن است که در دل نورانی شایستگان جایی بیابد.»