وجوه نامگذاری قیامت به «یوم التلاق»
در آیه 15 سوره غافر از روز قیامت به یوم التلاق روز «تَلاقي» یاد شده است. در باره علت این نامگذاری میتوان پنج وجه بیان کرد:
1- به اعتبار «تَلاقي» ارواح با ابدان است که این روز به این نام نامیده شده است؛ يعنی ارواحي که ابدان را رها کردند، در قیامت دوباره برميگردند و با هم تلاقی میکنند؛ یعنی همان معاد جسمانی تحقق مییابد؛
2- به اعتبار «تَلاقي» فرشتههاي آسمان با موجودات زمين است که این نام برای آن آمده است؛ زیرا در آن روز فرشتهها نازل ميشوند و به عنوان شهادت و مانند آن در دادگاه عدل الهی در روز قیامت حضور پيدا ميکنند؛
3- به اعتبار «تَلاقي» اولين و آخرين در «يوم» قیامت است که این نام بر آن نهاده شده است؛ زیرا خداوند در آیه 49 سوره واقعه میفرماید: إِنَّ الأَوَّلينَ وَ الآخِرينَ لَمَجمُوعُونَ إِلى ميقاتِ يَومٍ مَعلُوم؛ به راستی که اولین و آخرین یقینا در روز قیامت که روز معلوم است مجموع خواهند شد؛
4- به اعتبار «تَلاقي» انسان با پروردگار خودش است این روز قیامت را روز تلاقی نامیده است؛ زیرا خداوند در آیه 6 سوره انشقاق میفرماید: إِنَّكَ كادِحٌ إِلى رَبِّكَ كَدحاً فَمُلاقيه؛ به راستی که تو کادح (تلاش کنندهای ) هستی به سوی پروردگارت تا با او ملاقات کنی.
5- به اعتبار «تَلاقي» با اعمال خودش است که این روز را روز تلاقی نامیده اند؛ زیرا هر کسي کيفر و پاداش اعمال خودش را در آن روز میبیند. خداوند در آیه 7 سوره تحریم میفرماید: اليَومَ إِنَّما تجزَونَ ما كنتم تَعمَلون؛ امروز جز این نیست که هر آنچه کردید را جزا میبینید. یا در آیه 30 آل عمران آمده است: يَوْمَ تَجِدُ كُلُّ نَفْسٍ مَّا عَمِلَتْ مِنْ خَيْرٍ مُّحْضَرًا ؛ روزی که هر نفس آنچه از خیر عمل کرده را حاضر شده مییابد. پس هر کسی با عمل خودش ملاقات خواهد کرد. از همین رو در قیامت هر کسی به سرعت حسابش رسیده میشود و هیچ اشتباه و خطا و نسیانی نیست؛ زیرا عین عمل خودش به شکل مجازات ظهور مییابد.
1- به اعتبار «تَلاقي» ارواح با ابدان است که این روز به این نام نامیده شده است؛ يعنی ارواحي که ابدان را رها کردند، در قیامت دوباره برميگردند و با هم تلاقی میکنند؛ یعنی همان معاد جسمانی تحقق مییابد؛
2- به اعتبار «تَلاقي» فرشتههاي آسمان با موجودات زمين است که این نام برای آن آمده است؛ زیرا در آن روز فرشتهها نازل ميشوند و به عنوان شهادت و مانند آن در دادگاه عدل الهی در روز قیامت حضور پيدا ميکنند؛
3- به اعتبار «تَلاقي» اولين و آخرين در «يوم» قیامت است که این نام بر آن نهاده شده است؛ زیرا خداوند در آیه 49 سوره واقعه میفرماید: إِنَّ الأَوَّلينَ وَ الآخِرينَ لَمَجمُوعُونَ إِلى ميقاتِ يَومٍ مَعلُوم؛ به راستی که اولین و آخرین یقینا در روز قیامت که روز معلوم است مجموع خواهند شد؛
4- به اعتبار «تَلاقي» انسان با پروردگار خودش است این روز قیامت را روز تلاقی نامیده است؛ زیرا خداوند در آیه 6 سوره انشقاق میفرماید: إِنَّكَ كادِحٌ إِلى رَبِّكَ كَدحاً فَمُلاقيه؛ به راستی که تو کادح (تلاش کنندهای ) هستی به سوی پروردگارت تا با او ملاقات کنی.
5- به اعتبار «تَلاقي» با اعمال خودش است که این روز را روز تلاقی نامیده اند؛ زیرا هر کسي کيفر و پاداش اعمال خودش را در آن روز میبیند. خداوند در آیه 7 سوره تحریم میفرماید: اليَومَ إِنَّما تجزَونَ ما كنتم تَعمَلون؛ امروز جز این نیست که هر آنچه کردید را جزا میبینید. یا در آیه 30 آل عمران آمده است: يَوْمَ تَجِدُ كُلُّ نَفْسٍ مَّا عَمِلَتْ مِنْ خَيْرٍ مُّحْضَرًا ؛ روزی که هر نفس آنچه از خیر عمل کرده را حاضر شده مییابد. پس هر کسی با عمل خودش ملاقات خواهد کرد. از همین رو در قیامت هر کسی به سرعت حسابش رسیده میشود و هیچ اشتباه و خطا و نسیانی نیست؛ زیرا عین عمل خودش به شکل مجازات ظهور مییابد.