سلفیگری در آینه تاریخ از نگاه یک مرجع تقلید (معرفی کتاب)
کتاب سلفیگری در آینه تاریخ اثر حضرت آیتالله سبحانی از سوی انتشارات توحید به بازار کتاب ارائه شد.
کتاب سلفیگری در آینه تاریخ اثر حضرت آیتالله سبحانی از سوی انتشارات توحید به بازار کتاب ارائه شد.
به گزارش رسا، امروز حرکت سلفی سبب کشتارها و اعزام تروریستها به نقاط مختلف جهان است که نتیجه آن، ویرانی کشورهای اسلامی و کشتار بیگناهان از زنان و کودکان و غیر نظامیان است.
این کتاب از مطالب زیر«مقدمه، سلفیگری دیرینه و نوین، آیههایی که دستاویز سلفیان شده است، میزان فرمانبرداری صحابه از پیامبر (ص)، رفتار رهبران سلف در آینه تاریخ، پاسداری از آموزههای نبوی و خیرالقرون، هفتاد و سه ملت و خیرالقرون، چگونه واژه سلفی در کشور مصر ظاهر شد و سلفیگری در فرایند تکامل» گردآوری شده است.
در مقدمه این کتاب آمده است: «آیین اسلام، آیین رحمت و مهربانی است و نخستین آیه قرآن، مشتمل بر لفظ رحمان و رحیم است و همگی خدا را به این دو اسم میخوانیم و خدا نیز پیامبر خود را رحمهًْ للعالمین معرفی کرده است و به پیامبر خود دستور داده است که با مردم با چهره باز و سینه فراخ سخن بگوید تا آنجا که رسول خود را دارنده بهترین خلق و خوی معرفی کرده و فرموده است: و إنک لعلی خلق عظیم.»
در فصل اول این کتاب نوشته شده است: «در آغاز قرن چهاردهم، شادروان سیدجمالالدین اسدآبادی و شاگرد با وفای وی عبده، مصریان را برای رهایی از خرافات به اسلام اصیل دعوت نمودند تا در گفتار و رفتار، اسوه و الگو قرار گیرد. در چنین برههای، واژه سلفی و یا سلفیگری به مطبوعات و رسانهها راه یافته و اخیرا در میان کشورهای عربی به عنوان مذهب، مطرح میشود.»
در باره ستایش ونکوهش صحابه در آیات قرآن میخوانیم: «غالیان که در بزرگ نمایی صحابه میکوشند، تنها آیاتی را مطرح میکنند که به دلیل برخی از کارهای آنان به مدح و ستایش آنها پرداخته ولی از آیاتی که به صورت روشن از رفتار آنان انتقاد میکند، چشم میپوشند و هرگز حاضر نیستند که پرونده زندگی صحابه را به طور کامل یکجا مطالعه کنند، بلکه برگی را میگیرند و برگهای دیگر از پرونده را به دست فراموشی میسپارند.»
در فصل چهارم درباره رفتار رهبران سلف در آینه تاریخ آمده است: «سلفیها به حکم حدیث خیرالقرون میگویند: در مورد اندیشهها و روشهای مربوط به اصول و فروع، همان دیدگاههای مردم این سه قرن ملاک درستی و نادرستی است. تو گویی امت مسلمان در این سه قرن اعم از حاکم و محکوم، یک مدینه فاضله تشکیل داده بودند و هرچه بدعت و خلاف بوده، پس از این سه قرن، پدید آمده است.»