اسماعیل شهبازی در گفت‌وگو با ایسنا، اظهار کرد: طی یک بررسی تاریخی از میان 9 گروه اصلی و 11 گروه پشتیبان که به عنوان منابع انسانی در فرآیند حیاتی تولید کشاورزی مشغول به کارند، مشخص شد هر زمان کار تولید کشاورزی در مناطق روستایی و نواحی عشایری با موفقیت و درآمدزائی رضایت‌بخشی به پیش رفته، کسب و کار بازاریان شهری و نیز دکان‌داران، پیشه‌وران، دوره‌گردان و دستفروشان خوش‌نشین در روستا‌ها و نواحی عشایری مربوط نیز رضایت‌بخش بوده است.
وی افزود: برعکس، نبود محصول به سبب خشکسالی یا بلایای طبیعی در هرسال به مفهوم تنگدستی و در نتیجه فقر نه تنها در بین روستائیان، اعم از کشاورز و دامدار و خوش‌نشین که همچنین در بین شهرنشینان هم وجود داشته است. تا آن‌جا که ملاحظه می‌شود در قالب یک نظام «اقتصاد اصیل مقاومتی»، فعالیت‌های کشاورزی عمده‌ترین و شاید بتوان گفت محور منحصر به فرد اقتصاد درون‌زای مردم در جامعه بزرگ را شامل شده و می‌شود.
این کارشناس ترویج کشاورزی خاطرنشان کرد: با توجه به وجود منابع آب و خاک، مرتع و جنگل و آبخیز، آبخوان و دیگر منابع طبیعی خدادادی در جای جای این سرزمین و مناسب بودن بسیاری از شرایط اقلیمی در حوضه هر شهرستان و همچنین، تجربه تاریخی و استعداد ذاتی مردم در تولید محصولات و فرآورده‌های کشاورزی، پیشنهاد می‌شود که علی‌الدوام محوریت کشاورزی به عنوان اصل و اولویت ممتاز، مطلق و راهبردی برنامه‌های توسعه جامع اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی مد نظر کارگزاران ملی، سیاستگذاران، برنامه‌ریزان، مدیران و مجریان فعالیت‌های مربوط قرار گیرد.
شهبازی، وظیفه کارگزاران و سیاست‌گزاران را تلاش در جهت تسهیل و تامین شرایط لازم به منظور تداوم و پایداری اقتصاد درون‌زای مبتنی بر کشاورزی، عنوان و تصریح کرد:
مسئولان باید در جهت گرایش دادن اقتصاد ملی به سمت و سوی اقتصادی برون‌زای مبتنی بر صنایع فرآورده‌های جانبی کشاورزی و نیز دیگر صنایع غیرمخرب طبیعت اصیل این سرزمین پهناور تلاش کنند.
وی تاکید کرد: افزون بر نمونه‌های متعددی از بنیان‌های مردمی اقتصاد مقاومتی که می‌توانند مورد نظر قرار گیرند، از جمله می‌توان به انواع مشارکت‌های اجتماعی بانوان روستائی و عشایری به عنوان نیروهای مجرب و مستعد پرورش به مدارج بالای کارایی و  بهره‌وری در فرآیند تولید محصولات کشاورزی و تبدیل آنها به فرآورده‌های قابل عرضه برای مصرف هم اشاره کرد.
به گفته این کارشناس کشاورزی، همچنین مهارتهای تکامل یافته هر قوم و قبیله می‌تواند به عنوان بخشی از «دانش بومی» به «ثبت ملی» و حتی «ثبت بین‌المللی» برسد تا به عنوان یک پیشینه زنده، چراغ راه طراحان و مجریان و دولتمردانی باشد که از این به بعد، همانند گذشته‌های تاریخی کشور، کمر همت به گسترش تمام فعالیت‌ها در تمام عرصه‌ها در قالب «اقتصاد مقاومتی» بسته‌اند.