قائمپناه: دولت، وزارت بهداشت و تأمین اجتماعی باید حمایت بیمهای از خدمات روانشناختی را اصلاح کند
معاون اجرائی رئیسجمهور گفت: دولت، وزارت بهداشت و سازمان تأمین اجتماعی، وظیفه اخلاقی و ملی دارد که حمایت بیمهای از خدمات روانشناختی را اصلاح و اجرائی کند و سلامت روان را نه یک کالای لوکس، بلکه حقی همگانی بداند، چرا که هیچ جامعهای بدون آرامش روان، توسعه پایدار نخواهد داشت.
محمدجعفر قائمپناه، معاون اجرائی رئیسجمهور در چهلویکمین همایش سالانه انجمن علمی روانپزشکان ایران که با شعار روانپزشکی؛ بازیابی امید و آینده، در تالار غرضی بیمارستان میلاد تهران برگزار شد، اظهار کرد: جا دارد در این جمع، از چالشهای متعدد اجتماعی و فرهنگی سخن بگوییم و بیشتر از روانهای چالشبرانگیز، در همین رابطه، اگر جهان گیتی را سراسر بگردی، عالم هستی همیشه با چالش مواجه است و با چالش دست و پنجه نرم میکند، در جمع شما، فرصتی است برای سخن گفتن از چیزی که در جان من ریشه دارد که همان وطن است.
وی افزود: ما فرزندان سرزمینی هستیم که در رنجها و شادیها، هزاران سال است که مادر ما بوده است، مادری که گاه خسته است، اما هرگز ما را ترک نکرده، او در توفانها خم شده، اما نشکسته، در بحرانها اشک ریخته، اما لبخند را از چهره فرزندانش نربوده. ایران، این مادر نجیب، امروز بیش از هر زمان دیگری به فرزندان آگاه و مهربانش خصوصاً به شما پزشکان روان و آرامشبخش این ملت نیاز دارد.
معاون اجرائی رئیسجمهور ادامه داد: اگر پزشکان در دوران جنگ، بیش از هر زمان دیگری، تنها مجروحان را درمان کردند، امروز این شما هستید که باید روان زخمی کشور، روان زخمی کثیری از فرزندان این سرزمین را درمان کنید. قائمپناه ادامه داد: دولت، وزارت بهداشت و سازمان تأمین اجتماعی، وظیفه اخلاقی و ملی دارد که حمایت بیمهای از خدمات روانشناختی را اصلاح و اجرائی کند و سلامت روان را نه یک کالای لوکس، بلکه حقی همگانی بداند، چرا که هیچ جامعهای بدون آرامش روان، توسعه پایدار نخواهد داشت. به گفته وی، ما نیازمند سیاستهایی هستیم که دسترسی به رواندرمانی، مشاوره و آموزشهای سلامت روان را در سراسر کشور، بهویژه در مناطق محروم، ممکن و عملی سازد، روانشناسی باید از طبقات خاص فراتر رود و به دل مدارس، روستاها، دانشگاهها، شهرهای کوچک و خانوادههای نیازمند برسد. معاون اجرائی رئیسجمهور خطاب قرار روانپزشکان گفت: نگاه مهربانانه شما به جوانان افسردهای که با دلی افسرده و امیدی کم به پیش شما مراجعه میکنند، این نگاه مهربانانه شما، میتواند پیامآور امید باشد، با درمان، با آموزش، با گوش دادن، با ساختن شبکههای حمایت و مهربانی و همدلی.