کد خبر: ۳۱۱۰۷۰
تاریخ انتشار : ۲۸ ارديبهشت ۱۴۰۴ - ۲۱:۴۴

یک حمله موفق دیگر به فرودگاه تل‌آویو یمن: تمام فرودگاه‌های اسرائیل را می‌زنیم

 
 
سرویس خارجی-
سخنگوی نیروهای مسلح یمن از انجام یک حمله موشکی و پهپادی دقیق دیگر ارتش این کشور به فرودگاه بن‌گوریون در تل‌آویو خبر داد. معاون رئیس هیئت رسانه‌ای مقاومت یمن نیز گفت: «فرودگاه اللد و تمام  فرودگاه‌های اسرائیل ناامن هستند و مشمول منطقه پرواز ممنوع می‌باشند.»
حتی اگر رسانه‌های غربی و بیش از آنان رسانه‌های عربی کشورهای حوزه خلیج‌فارس تلاش کنند پرده‌ای ضخیم بر واقعیت بکشند، تاریخ در تکرار خویش کم‌وبیش صادق است: فرزندان کوهستان‌های یمن، با دستان پینه‌بسته و چشم‌هایی فروزان، نشان داده‌اند که در عصر پهپادهای نامرئی و جنگنده‌های میلیون‌دلاری، هنوز می‌توان معادله نبرد را با عقلانیت مبتی بر تجربه‌های بومی و عزم مردمی تغییر داد. همان‌طور که پیشینیان در برابر لشکرکشی‌های صلیبی و مغولی ایستادند، امروز نیز یمن سربلند، با موشک‌هایی که از دل آوار و محاصره برخاسته‌اند، نظم قدرت‌های جهانی را به چالش کشیده است. عجیب نیست اگر تل‌آویو و واشنگتن اکنون دیگر به‌جای وعده‌های قاطع، به تحلیل‌های مردد روی آورده‌اند؛ چراکه فهمیده‌اند این نبرد دیگر نه بر سر خاک، که بر سر معناست. یمن امروز صرفاً یک سرزمین نیست؛ نماد مقاومتی است که در برابر محاسبات خشک نظامی، فرمول‌های جنگ نرم و سناریوهای مهندسی‌شده ایستاده است. دشمنی که با دکترین «خاورمیانه جدید»- گرچه آن را به زبان نیاورد!- آمده بود، اکنون در برابر «یمنِ نو» سر خم کرده است؛ یمنی که نه از فقر که از خودباوری تغذیه می‌کند. رسانه‌های عبری وقتی می‌گویند «نمی‌توان یمنی‌ها را شکست داد»، ناخودآگاه دارند تاریخ را بلند فریاد می‌زنند: مقاومت، اگر ریشه در ایمان و تجربه سالیان داشته باشد، دیگر یک تاکتیک نیست، بلکه جوانه‌های یک تمدن است، تمدنی که گلوله از آن عبور نمی‌کند!
سرتیپ «یحیی سریع»، سخنگوی نیروهای مسلح یمن، در بیانیه‌ای اعلام کرد که در راستای حمایت از ملت فلسطین و محکومیت جنایات رژیم صهیونیستی در غزه، حملاتی را علیه فرودگاه بن‌گوریون در منطقه اشغالی یافا (تل‌آویو) انجام داده‌اند. طبق گزارش شبکه «المسیره»، در این بیانیه آمده است که یگان موشکی یمن با استفاده از ۲ موشک بالستیک، شامل یک موشک مافوق صوت «فلسطین۲» و یک موشک «ذوالفقار»، به فرودگاه حمله کرده که منجر به اختلال در رفت‌وآمد و پناه گرفتن صهیونیست‌ها در پناهگاه‌ها شده است. همچنین، سخنگوی نیروهای مسلح یمن از انجام یک عملیات دیگر با استفاده از پهپاد «یافا» علیه این فرودگاه در روز گذشته خبر داد. یحیی سریع در ادامه از امت اسلامی خواست تا برای مقابله با نسل‌کُشی و گرسنگی در غزه اقدام کنند. وی همچنین بر ادامه حمایت یمن از ملت فلسطین تا توقف تجاوز و لغو محاصره غزه تأکید کرد. گفتنی است، این بیانیه پس از آن صادر شد که منابع خبری بامداد دیروز از حمله موشکی ارتش یمن به سرزمین‌های اشغالی و تعطیلی فرودگاه بن‌گوریون خبر داده بودند.
تمام فرودگاه‌های اسرائیل ناامن خواهد بود
از طرف دیگر، «نصرالدین عامر»، معاون رئیس هیئت رسانه‌ای انصارالله، گفت: «فرودگاه اللد و تمام فرودگاه‌های اسرائیل ناامن هستند و مشمول منطقه پرواز ممنوع می‌باشند که با تصمیم یمن اعمال شده است. من با توجه به تشدید اوضاع در غزه و تجاوز به این کشور منطقه پرواز ممنوع اعلام کرده است. تمام خطوط هوائی بین‌المللی باید برای حفظ ایمنی خود و مسافران‌شان، پرواز به این فرودگاه‌ها را به‌طور کامل متوقف کنند. عملیات متوقف نخواهد شد، بلکه تا زمان توقف تجاوز و لغو محاصره غزه، تشدید خواهد شد.» عامر اشاره کرد که شرکت‌هایی که رفتن به آنجا را متوقف کردند، کار خوبی انجام دادند. او ادامه داد: «هر کسی که ادعای دشمن مبنی بر رهگیری موشک‌های یمنی را باور می‌کند، باید به یاد بیاورد زمانی که دشمن چند روز پیش مدعی رهگیری موفقیت‌آمیز موشک مشهوری شد، در حالی که به فرودگاه اللد اصابت کرد و اگر این ویدیوها منتشر نشده بودند و تل‌آویو نمی‌توانست روایت را کنترل کند، برنمی‌گشت و به ورود موشک و شکست سیستم‌های دفاع هوائی اعتراف نمی‌کرد.»
طعنه‎ای به اعرابِ بی‌عمل
عامر همچنین افزود: «صهیونیست‌ها صدای اجلاس سران عرب را نشنیدند و به آن اهمیتی ندادند. صدایی که اکنون شنیده می‌شود، صدای انفجارهایی است که در اعماق رژیم دشمن صهیونیستی طنین‌انداز شده است. این زبانی است که این رژیم می‌فهمد و مردان خدا در یمن به آن تسلط دارند.» گفتنی است، این اظهارات پس از آن بیان شد که در بیانیه پایانی اجلاس سران عرب که روز شنبه در بغداد برگزار شد، بر اهمیت مسئله فلسطین و ضرورت توقف فوری درگیری‌ها در نوار غزه تأکید شد، اما در همان حد لب و دهن!
یمن چه کرده است؟
در پایان گفتنی است، شاید روزی در دانشکده‌های نظامی، مقاومت یمن را به‌ عنوان یکی از برجسته‌ترین نمونه‌های نبردهای نامتقارن قرن بیست‌و‌یکم تدریس کنند؛ جایی که کشوری محاصره‌شده، با اقتصادی فرسوده، اما با سرمایه‌ای به نام ایمان و تجربه‌ای که سال‌ها اندوخته شده، به مصاف ارتش‌هایی رفت که به پیشرفته‌ترین فناوری‌های شناسایی، سرکوب و جنگ‌های ترکیبی مجهز بودند. یمن امروز، صرفاً یک جغرافیای درگیر جنگ نیست؛ یک مختصات محوری در بازتوزیع قدرت منطقه‌ای و بین‌المللی است. این همان کشوری است که رسانه‌های غربی سال‌ها آن را «فقیرترین ملت عرب» معرفی می‌کردند، اما حالا همان یمن با موشک‌هایی چون «فلسطین»، «صماد»، «ذولفقار» و نیز با بهره از پهپادهای خود، توانسته است توازن استراتژیک در دریای سرخ را بر هم بزند و ناوگان‌های چندملیتی را زمین‌گیر کند. بنابر گزارش‌های رسمی ارتش یمن و منابع عبری‌زبان چون «یدیعوت آحارونوت» و شبکه «۱۲» تلویزیون اسرائیل، تنها یک موشک یا پهپاد یمنی کافی‌ست تا فعالیت‌های فرودگاه بن‌گوریون متوقف شود. حتی مقامات صهیونیستی در جلسات کابینه امنیتی اعتراف کرده‌اند که تداوم این حملات، هزینه‌های اقتصادی و روانی بی‌سابقه‌ای برای تل‌آویو به بار آورده است. یمنی‌ها نه‌تنها توانسته‌اند با تحریم دریایی علیه اسرائیل فشار اقتصادی مستقیم وارد کنند، بلکه با تسلط خود بر بخش‌هایی از تنگه باب‌المندب و جزایر استراتژیک در دریای سرخ، عملاً شریان‌های حیاتی تجاری رژیم آپارتاید و متحدانش را تهدید کرده‌اند. از سوی دیگر، صحنه حضور آمریکا در منطقه نیز تصویری دگرگون‌شده را نشان می‌دهد. ناو هواپیمابر «هری ترومن» که روزی نماد «اقتدار دریایی آمریکا» بود، اکنون با شکست و بی‌دستاورد منطقه را ترک می‌کند؛ درحالی‌که نه‌تنها موفق به مهار یمن نشد، بلکه بار دیگر یادآور خاطرات تلخ جنگ‌های نافرجام آمریکا در ویتنام، عراق و افغانستان شد. ژنرال‌های پنتاگون که به الگوریتم‌ها و تحلیل‌های داده‌محور دل خوش کرده بودند، حالا با واقعیتی مواجه شده‌اند که فراتر از محاسبه است: اراده‌ای که با موشک‌های بومی و پهپادهای ساده‌تر از نمونه‌های آمریکایی، می‌تواند بازی قدرت را تغییر دهد. حتی مقامات رسمی واشنگتن، از جمله فرمانده سنتکام، به شکست در کنترل اوضاع یمن اذعان کرده‌اند. مقاومت یمن با ترکیب هوشمندانه‌ای از ایمان مذهبی، تجربه نظامی، و تسلیحات بومی، نشان داده که دیگر عصر تهدیدهای بی‌هزینه و اشغالگری‌های بی‌پاسخ، پایان یافته است. اگر روزی آمریکا و اسرائیل در سیاست «ضربه اول قاطع» خلاصه می‌شدند، امروز در برابر هر موشک یا پهپاد یمنی، به سکوت و دفاع منفعلانه پناه می‌برند. در چنین نبردی، آنچه تعیین‌کننده است، نه حجم سرمایه‌گذاری نظامی، بلکه توان درک تحولات و انعطاف در مقابل واقعیت‌هاست. تاریخ، همان داور خاموش اما کم‌وبیش دقیق، بار دیگر در حاشیه می‌نویسد: «امپراتوری‌ها معمولاً زمانی فرو می‌ریزند که بیش از همیشه به ماندگاری خود ایمان دارند!»