کنگو در آتش جنگ داخلی 7000 نفر طی 2 ماه قتل‌عام شدند
سرویس خارجی-
نخست‌وزیر جمهوری دموکراتیک کنگو خبر داد، که در 2 ماه جنگ داخلی در این کشور، حدود ۷۰۰۰ نفر در شرق کشور کشته شده‌اند.
از آغاز سال ۲۰۲۵، جنگ داخلی در جمهوری دموکراتیک کنگو شدت گرفته و درگیری‌های خونین به‌ویژه در شرق این کشور میان ارتش کنگو و گروه شورشی «۲۳ مارس» یا (M23) وارد مرحله‌ای بحرانی شده است. شورشیان M23 که ادعای حمایت از قوم توتسی را دارند، با تصرف بخش‌هایی از استان کیوو شمالی، از جمله شهر استراتژیک گوما، موقعیت خود را تقویت کرده‌اند. دولت کنگو رواندا را به حمایت مستقیم از این گروه برای کنترل منابع غنی معدنی شرق کشور متهم کرده است، در حالی که رواندا این اتهام را رد می‌کند. همزمان، شبه‌نظامیان دیگر از جمله نیروهای موسوم به «نیروهای دموکراتیک برای آزادی رواندا» یا (FDLR) نیز در منطقه فعال‌اند و اوضاع را پیچیده‌تر کرده‌اند. این درگیری‌ها تاکنون جان بیش تعداد فراوانی را گرفته، هزاران نفر را زخمی کرده و صدها هزار نفر را مجبور به ترک خانه‌هایشان کرده است. گزارش‌های متعددی از جنایات جنگی، از جمله قتل‌عام غیرنظامیان، تجاوز جنسی سیستماتیک و استفاده از کودکان سرباز منتشر شده که سازمان ملل و نهادهای حقوق بشری نسبت به آن ابراز نگرانی کرده‌اند. درحالی‌که تلاش‌های دیپلماتیک برای کاهش تنش‌ها ادامه دارد، اما خطر تبدیل‌شدن این بحران به یک جنگ منطقه‌ای همچنان جدی است. «جودیث تولاکا سامینوا»، نخست‌وزیر جمهوری دموکراتیک کنگو، دیروز دوشنبه (6 اسفند؛ 24 فوریه) در نشست بلندپایه شورای حقوق بشر در ژنو گفت که حدود ۷۰۰۰ نفر از آغاز جنگ در ماه ژانویه (2 ماه پیش) در شرق کشور کشته شده‌اند. «جودیت سومینوا تولوکا» افزود: «حدود ۴۵۰۰۰۰ نفر پس از تخریب ۹۰ کمپ آوارگان بدون سرپناه هستند.» به گزارش «شفقنا» به نقل از «رویترز»، پیشروی گروه شورشی M23 شدیدترین تحول در بیش از یک دهه‌ای است که از درگیری طولانی‌مدت در شرق کنگو می‌گذرد. همان‌طور که اشاره شد کنگو و کشورهای غربی، رواندا را مسئول حمایت از این گروه شورشی می‌دانند. چنانچه پیش‌تر نیز ذکر شد، رواندا این ادعاها را رد می‌کند.
گفتنی است، جمهوری دموکراتیک کنگو، کشوری پهناور در مرکز آفریقا، با مساحتی حدود ۲.۳۴میلیون کیلومترمربع، دومین کشور بزرگ قاره آفریقا و یازدهمین کشور وسیع جهان محسوب می‌شود. این کشور با جمعیتی بیش از ۹۹میلیون نفر (برآورد ۲۰۲۴)، یکی از پرجمعیت‌ترین کشورهای آفریقایی است و پایتخت آن، کینشاسا، یکی از بزرگ‌ترین و پرجمعیت‌ترین شهرهای این قاره به شمار می‌رود. کنگو کشوری چندقومیتی است و بیش از ۲۵۰ گروه قومی در آن زندگی می‌کنند که مهم‌ترین آنها بانتوها، منگبتو- آزاندی‌ها و پیگمی‌ها هستند. زبان رسمی کشور فرانسوی است، اما زبان‌های محلی مانند لینگالا، سواحلی، چی‌لوبا و کیکونگو نیز کاربرد گسترده‌ای دارند. از نظر مذهبی، اکثریت مردم کنگو مسیحی هستند (حدود ۹۰درصد)، که از این میان کاتولیک‌ها (حدود ۵۰درصد) و پروتستان‌ها (حدود ۲0درصد) جمعیت بیشتری دارند. همچنین اقلیتی از مسلمانان و پیروان ادیان بومی نیز در این کشور حضور دارند. کنگو دارای منابع طبیعی بسیار غنی است و از جمله بزرگ‌ترین تولیدکنندگان کبالت، مس، الماس، طلا، نفت و چوب در جهان محسوب می‌شود، اما به‌رغم این ثروت عظیم، بخش عمده‌ای از جمعیت کشور در فقر شدید زندگی می‌کنند. این کشور از زمان استقلال از بلژیک در سال ۱۹۶۰، همواره با بحران‌های سیاسی، کودتاها، جنگ‌های داخلی و درگیری‌های قومی و منطقه‌ای روبه‌رو بوده است. مهم‌ترین بحران این کشور، جنگ دوم کنگو (۱۹۹۸-۲۰۰۳) بود که به «جنگ بزرگ آفریقا» معروف شد و بیش از ۵میلیون کشته برجای گذاشت. با وجود پایان رسمی این جنگ، ناآرامی‌های مسلحانه به‌ویژه در شرق کشور همچنان ادامه دارد. فساد دولتی، نبود زیرساخت‌های مناسب، ضعف سیستم بهداشت و آموزش، و حضور گروه‌های شبه‌نظامی متعدد، مانع توسعه پایدار این کشور شده و آن را به یکی از چالش‌برانگیزترین کشورهای جهان از نظر ثبات سیاسی و انسانی تبدیل کرده است.