۷ پیام روشن جنگ ۱۲ روزه(یادداشت روز)
جنگ 12 روزه اخیر که در یک سوی آن جمهوری اسلامی ایران و در سوی مقابل، آمریکا، رژیم صهیونیستی(در نقش سگ زنجیری آمریکا) و برخی دولت‌های اروپایی قرار داشتند، نتایج بسیار مهمی در پی داشت. این جنگ یک‌بار دیگر قدرت بازدارندگی ایران را به رخ جهان کشید. اتحاد ملی و همبستگی اجتماعی مردم ایران، اهمیت اعتماد به توان داخلی و لزوم توسعه روزافزون توان دفاعی و نظامی، از دیگر نتایج جنگ تحمیلی 12 روزه بود. در این وجیزه، تلاش می‌کنیم به برخی از نتایج جنگ
12 روزه اشاره کنیم:
1- قدرت بازدارندگی یک کشور به توانایی آن در جلوگیری از حمله دشمنان به‌وسیله تهدید متقابل بستگی دارد. در جنگ اخیر، ایران به‌وضوح نشان داد که توانایی لازم برای پاسخ به هرگونه تهدیدی را دارد. به عنوان مثال، استفاده از موشک‌های بالستیک و پهپاد در پاسخ به حملات، نشان‌دهنده این قدرت بازدارندگی بود. این در حالی است که به گفته مقامات کشورمان، ایران صرفا کمتر از 30 درصد توان نظامی خود را در این جنگ استفاده کرده و از بخش‌های مهم فناوری‌های پیشرفته نظامی خود رونمایی نکرده است.
«نیویورک تایمز» اخیرا با اشاره به قدرت نظامی ایران در جنگ اخیر نوشت: «ایران به عنوان یک قدرت نظامی در خاورمیانه(غرب آسیا)، توانسته است از فناوری‌های پیشرفته برای تقویت قدرت دفاعی خود بهره‌برداری کند.»
نکته دیگر اینکه برخلاف تبلیغات غرب، سامانه‌های گنبد آهنین و فلاخن داوود و تاد و... نتوانستند موج حملات پهپادی و موشکی ایران را دفع کنند. به گزارش منابع غربی، رژیم صهیونیستی برای اولین‌بار به تخلیه برخی مناطق مرکزی در تل‌آویو و حیفا مجبور شد؛ چیزی که قبلاً بی‌سابقه بود.
2- یکی از دستاوردهای مهم جنگ اخیر، تقویت اتحاد و انسجام ملی در ایران بود. این جنگ با تقویت حس همبستگی میان مردم، به یک نقطه عطف در تاریخ کشور تبدیل شد. شبکه «بی‌بی‌سی جهانی» در همین زمینه در گزارشی تاکید کرد: «مردم ایران با همبستگی و حمایت از نیروهای نظامی، نشان دادند که در برابر تهدیدات خارجی متحد هستند.»
این اتحاد ملی نه‌تنها به افزایش روحیه نیروهای مسلح کمک کرد، بلکه موجب شد تا جامعه ایرانی بیش از پیش به اهمیت دفاع از کشور و حفظ استقلال خود پی ببرد.
مردم ایران در این جنگ به‌طور گسترده‌ای از نیروهای نظامی، انتظامی، امنیتی و اطلاعاتی حمایت کردند و خود را به عنوان یک واحد یکپارچه در برابر تهدیدات خارجی نشان دادند. این حمایت به‌ویژه در قالب برگزاری راهپیمایی‌ها، تجمعات و مراسم‌های بزرگ، نشان‌دهنده اراده ملی برای دفاع از کشور بود. ناگفته نماند که بخش قابل توجهی از رسانه‌های داخلی و در رأس آن، رسانه ملی و همچنین «انسان-رسانه‌ها» نقش مهمی در تقویت این اتحاد ایفا کردند و مردم را به همبستگی و اتحاد ملی تشویق کردند.
3- درس مهم دیگری که از جنگ اخیر می‌توان گرفت، اهمیت اعتماد به توان داخلی است. جمهوری اسلامی ایران در دهه‌های اخیر به‌طور قابل توجهی توانسته است در زمینه تولید تجهیزات دفاعی و نظامی به خودکفایی برسد. این خودکفایی به ایران این امکان را می‌دهد که بدون وابستگی به کشورهای خارجی، نیازهای دفاعی خود را تأمین کند.
به عنوان مثال، در طول جنگ 12 روزه، ایران به‌طور مؤثر از سیستم‌های موشکی بومی خود استفاده کرد. روزنامه «گاردین» در همین زمینه در مطلبی نوشت: «ایران با استفاده از فناوری‌های داخلی، توانسته است به‌طور قابل توجهی قدرت دفاعی خود را تقویت کند و به عنوان یک قدرت نظامی معتبر در منطقه شناخته شود.»
این تلاش‌ها به‌ویژه در شرایط تحریم‌های اقتصادی و فشارهای بین‌المللی، نشان‌دهنده عزم و اراده جمهوری اسلامی ایران برای
حفظ استقلال و امنیت ملی است که موجب انفعال طرف مقابل شده است.
به این خبر توجه کنید: وزارت دفاع آمریکا اخیراً پهپاد جدیدی به نام «LUCAS» را رونمایی کرده که شباهت‌های چشمگیری به پهپاد ایرانی شاهد-۱۳۶ دارد. این پهپاد که توسط سازنده جنگنده پیشرفته F-35 طراحی شده، نمونه‌ای از کپی‌برداری آشکار از فناوری‌های پیشرفته ایران است.
4- افکار عمومی به خاطر دارد که یک جریان سیاسی در داخل کشور طی سالیان گذشته مدعی بود «دنیای فردا، دنیای گفتمان است و نه موشک». تصور کنید که اگر بر فرض، حاکمیت در ایران، این طرز فکر را پیاده‌سازی می‌کرد و تعطیلی قدرت دفاعی و توان نظامی را رقم می‌زد، الان در چه وضعیتی بودیم؟!
جنگ تحمیلی اخیر، بیش از پیش ثابت کرد که تقویت صنایع دفاعی و تحقیق و توسعه در این زمینه بسیار حیاتی است. برای همین است که می‌گویند: «اگر صلح می‌خواهی، باید برای جنگ آماده باشی.» این ضرب‌المثل در طول تاریخ در فرهنگ‌های مختلف تکرار شده و به عنوان یک اصل مهم در روابط بین‌الملل و سیاست‌گذاری نظامی و دفاعی کشورها مورد توجه قرار گرفته است.
به عنوان مثال، استفاده از فناوری‌های نوین مانند پهپادها و سیستم‌های هوش مصنوعی در عملیات‌های نظامی می‌تواند به افزایش دقت و کارایی نیروهای مسلح کمک کند. بر همین اساس باید به‌طور مستمر در این زمینه تحقیق و توسعه صورت گیرد و با ایجاد مراکز پژوهشی و همکاری با دانشگاه‌ها، نیروی متخصص و ماهر تربیت شود.
نکته قابل تأمل اینجاست که همان جریان سیاسی که مدعی بود «دنیای فردا، دنیای گفتمان است و نه موشک»، اکنون نیز فعال است و این بار با «اصرار افراط‌گونه بر انجام مذاکره» و به عبارتی با پیشنهاد «مذاکره به هر قیمت» باز هم آدرس غلط می‌دهد.
5- یکی دیگر از مهم‌ترین دستاوردهای جنگ 12 روزه، تغییر موازنه قدرت در غرب آسیا بود. این جنگ نشان داد که ایران به عنوان
یک قدرت منطقه‌ای، توانایی دفاعی و نظامی خود را به‌طور قابل توجهی تقویت کرده است. در حقیقت ایرانِ اسلامی با استفاده از فناوری‌های پیشرفته و توانایی‌های بومی، توانسته به یک بازیگر کلیدی در معادلات امنیتی منطقه غرب آسیا تبدیل شود.
همچنین این جنگ، جدیدترین سند تغییر در «نظم جهانی» است. در جنگ تحمیلی اخیر دولت تروریستی آمریکا و رژیم نامشروع صهیونیستی که هر دو، دارنده سلاح اتمی هستند، ایران را مورد تهاجم قرار دادند. اما در نهایت و به اذعان رسانه‌های غربی و عبری، با التماس خواهان آتش‌بس شد.
در این جنگ، برای دومین بار پس از جنگ جهانی دوم، یکی از پایگاه‌های دولت تروریست آمریکا در منطقه غرب آسیا (پایگاه العدید در قطر) مورد حمله ایران قرار گرفت. پیش از این نیز پایگاه عین‌الاسد در عراق مورد حمله موشکی ایران قرار گرفته بود. این در حالی است که تاکنون هیچ کشوری در جهان جرأت نکرده که در پاسخ به شرارت‌های آمریکا، پایگاه‌های این کشور را مورد حمله قرار دهد.
واکنش مثبت افکار عمومی مردم منطقه و جهان اسلام و حتی سایر کشورهای جهان در شرق و غرب عالم، به این پاسخ نظامی، وجهه ایران را به عنوان کشوری مقتدر ارتقا داد. در طول این جنگ، رسانه‌های غربی نیز به ناچار به قدرت نظامی ایران اذعان کردند.
6- افزایش سطح آگاهی جامعه و تقویت دشمن‌شناسی، از دیگر دستاوردهای جنگ تحمیلی اخیر است. قبل از شروع جنگ اخیر، نظرات متنوع و گاه متضادی درباره روابط با دولت‌های غربی و به‌ویژه آمریکا وجود داشت. برخی افراد با نادیده گرفتن رفتارهای غیرقابل قبول و خصمانه این دولت‌ها نسبت به ایران، دیدگاه مثبتی نسبت به آنها داشتند. اما با آغاز تهاجم وحشیانه رژیم صهیونیستی، مردم بیش از پیش به واقعیت‌ها و ماهیت خبیث سردمداران آمریکا و تروئیکای اروپایی که حامیان اصلی رژیم صهیونیستی شناخته می‌شوند، آگاه شدند. این تغییر در آگاهی عمومی، یکی از نقاط عطف جنگ 12 روزه بود.
7- جنگ 12 روزه اخیر تأثیرات عمیقی بر موقعیت سیاسی و بین‌المللی رژیم صهیونیستی گذاشت. این جنگ همچنین بر درک جامعه جهانی نسبت به حقانیت ایران نیز تأثیر بسزایی داشت. در این جنگ، رژیم صهیونیستی با انجام حملات به زیرساخت‌های غیرنظامی و مناطق مسکونی، یک‌بار دیگر خود را در معرض اعتراضات شدید بین‌المللی قرار داد. این در حالی است که ایران توانست موضع خود را به عنوان یک مدافع از حقوق خود و یک قدرت منطقه‌ای تقویت کند.
در دنیایی که به واسطه اقدامات مخرب و جنایتکارانه دولت‌ها و رژیم‌های جنایتکار، «قانون جنگل» بر آن حاکم است، این اقتدار نظامی و دیپلماسی عزتمندانه است که احترام می‌آورد.
مسعود اکبری