روایتی از زندگی و خدمات شهید مالک رحمتی
از معـدن تا مدیریت جهادی
شهید مالک رحمتی، چهره‌ای برجسته در مدیریت و خدمتگزاری، الگویی از مدیران تراز انقلاب اسلامی بود. او با روحیه‌ای جهادی، صداقت و مردم‌داری، در هر جایگاهی که قرار گرفت، تحول‌آفرین بود. از مدیریت در آستان قدس رضوی تا استانداری آذربایجان‌شرقی، شهید رحمتی همواره با عشق به خدمت و ایمان به خدا، گام‌های بلندی در راه پیشرفت و رفاه مردم برداشت. شهادت او در حادثه سقوط بالگرد اردیبهشت، نه تنها پایان راهش نبود، بلکه آغاز فصل جدیدی از الهام‌بخشی به مدیران و خدمت‌گزاران نظام اسلامی شد. در این نوشتار، مروری بر زندگی و خدمات این شهید بزرگوار داریم که شما را به خواندن آن دعوت می‌کنیم.
سید محمد مشکات‌الممالک
شهید مالک رحمتی در سال ۱۳۶۱ در شهرستان مراغه، استان آذربایجان‌شرقی متولد شد. او پس از اخذ مدرک کارشناسی ارشد حقوق خصوصی از دانشگاه امام صادق(ع) و دکترای حقوق خصوصی از دانشگاه خوارزمی البرز، فعالیت خود را در «طرح مشاوران جوان» دولت احمدی‌نژاد آغاز کرد.
از معدن تا مدیریت جهادی
پس از مدتی، او از عرصه سیاست فاصله گرفت و وارد بخش معدن شد. مدیریت یکی از معادن زیرمجموعه بنیاد کوثر را بر عهده گرفت، شرکتی که با زیان‌دهی و سود سالانه کمتر از ۷ میلیارد تومان دست و پنجه نرم می‌کرد. در مدت یک‌سال مدیریت او، درآمد این شرکت به بیش از ده برابر افزایش یافت و مالک به‌عنوان مدیر نمونه دولتی جهادی معرفی شد. پس از این موفقیت، او در انتخابات انجمن سنگ ایران شرکت کرد و با سخنرانی تأثیرگذارش، نظر مرحوم حاج‌قاسم شفیعی، رئیس وقت انجمن، را جلب کرد. شفیعی اعلام کرد که اگر مالک رأی بیاورد، او نیز در انتخابات باقی خواهد ماند. در نهایت، مالک ۳۰ ساله به عنوان نائب‌رئیس انجمن سنگ ایران انتخاب شد.
از هلدینگ سبحان تا استانداری آذربایجان‌شرقی
مسیر شغلی مالک رحمتی به هلدینگ سبحان ختم شد، شرکتی که در آستانه ورشکستگی قرار داشت و مدیر قبلی آن به زندان افتاده بود. مالک که تحصیلات تخصصی در حوزه حقوق داشت، برای مدیریت این شرکت نیاز به اخذ‌گرید مالی از بورس داشت. با وجود عدم علاقه به مباحث فنی و ریاضی، او با نمره عالی (سطح آ) این‌گرید را دریافت کرد و مدیریت شرکت را بر عهده گرفت. در دوران مدیریت او، این شرکت زیان‌ده با ارزش ۳۰۰ میلیارد تومان در بورس به فروش رسید. پس از درگذشت زین‌العابدین رضوی خرم، استاندار سابق آذربایجان‌شرقی، در ۳۰ دی ۱۴۰۲، مالک رحمتی به عنوان استاندار جدید این استان انتخاب شد. او جوان‌ترین فردی بود که پس از انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۷ به این سمت منصوب شد و این انتصاب نشان‌دهنده اعتماد دولت به توانمندی‌های مدیریتی و اجرائی او بود.
رسالتی که از امام رضا(ع) خواسته شد
شهید مالک رحمتی، استاندار شهید آذربایجان‌شرقی، که در حادثه تلخ سقوط بالگرد به همراه رئیس‌جمهور به شهادت رسید، از الگوهای جوان‌گرایی در دولت سیزدهم محسوب می‌شد. او همواره تعهد و نظم در فرآیند اقدامات اداری را در اولویت قرار می‌داد و در تمام مسئولیت‌های خود، از هیچ تلاشی برای خدمت به مردم دریغ نمی‌کرد. رفاه کارمندان تحت امرش نیز همواره مورد توجه او بود و برای تحقق منویات مقام معظم رهبری، مجاهدانه تلاش می‌کرد.
اولویت‌های استاندار جوان
پس از انتخاب به‌عنوان استاندار آذربایجان‌شرقی، مالک رحمتی در گفت‌وگویی اعلام کرد: «در مقطع کنونی، موضوعات مختلفی مانند انتخابات مجلس، مدیریت بحران آبی و خشکی دریاچه ارومیه، توجه به آمایش سرزمین و توسعه متوازن استان، اولویت‌هایی هستند که باید مورد توجه قرار گیرند.» او همچنین افزود: «برای به سرانجام رساندن پروژه‌هایی مثل انتقال آب ارس به تبریز، تشکیل شرکت مس آذربایجان و حل سایر مسائل مهم استان، برنامه‌های خود را در قالب یک بسته کامل راهبردی ارائه خواهم کرد.»
خدمت بدون رانت؛ مسیر مالک رحمتی
در سال‌های بعد، مالک رحمتی برای تصدی پست مهمی به محمد مخبر، رئیس وقت ستاد اجرائی فرمان امام خمینی، پیشنهاد شد. اما این پیشنهاد با مخالفت شدید سیدمصطفی سیدهاشمی، از مدیران ارشد ستاد و نماینده پیشین مراغه و عجب‌شیر در مجلس شورای اسلامی، مواجه شد. سیدهاشمی بعدها دلیل مخالفت خود را این‌طور بیان کرد: «مالک، داماد من است. او را جایی نیاورید که بگویند با رانت پدر همسرش آمده است.»
در اواخر دهه ۹۰، مسیر مالک با حاج‌آقا مروی گره خورد. او با سعادت خادمی امام رضا(ع) در معاونت بهره‌وری و مسئولیت مولدسازی دارایی‌های راکد آستان قدس رضوی، به سرعت به قائم‌مقامی آستان قدس رضوی رسید. اما این پایان راه نبود. مالک ادامه مسیر خدمت خود را در وزارت اقتصاد سپری کرد و ریاست سازمان خصوصی‌سازی را بر عهده گرفت. البته هدف او خصوصی‌سازی نبود، بلکه درآمدزایی از دارایی‌های راکد و اجرای طرح مولدسازی بود.
شهید رحمتی؛ مجاهد خدمتگزار تا لحظه شهادت
شهید مالک رحمتی، مسئول تحقق دستور رهبری در مولدسازی دارایی‌های راکد، با وجود موفقیت‌های چشمگیر در این زمینه، پس از فوت استاندار آذربایجان‌شرقی، با پیشنهاد هیئت دولت راهی تبریز شد. تبریز، شهری که به‌عنوان یک ایران کوچک شناخته می‌شود، میدان جدیدی برای خدمتگزاری او بود. مالک رحمتی تمام تجربه‌های مدیریتی خود را در این استان به کار گرفت تا خدمت حداکثری به مردم ارائه کند. اما شرایط در مولدسازی طبق برنامه مالک رحمتی پیش نرفت و او علی‌رغم موفقیت در پروسه مولدسازی، پس از فوت استاندار آذربایجان‌شرقی، با پیشنهاد هیئت دولت راهی تبریز، که خود یک ایران کوچک است، گردید. آن‌جا بود که تمام تجربه مدیریتی خود را برای تنظیم امور اداری به کار گرفت، تا خدمت حداکثری خود را ارائه کند.
در آخرین مأموریت خود، شهید رحمتی در مراسم افتتاح یکی از مهم‌ترین سدهای کشور و سایر پروژه‌های استانی شرکت کرد. در این مأموریت، او به همراه سید شهدای خدمت، آسمانی شد و به فیض عظیم شهادت نائل آمد. شهید مالک رحمتی تا آخرین لحظه‌های زندگی خود، همسو با منویات مقام معظم رهبری، خالصانه به دنبال خدمت تمام‌عیار بود و در نهایت، پاداش مجاهدت‌های خود را دریافت کرد. به راستی شهید مالک رحمتی همسو با منویات مقام معظم رهبری خالصانه به‌دنبال خدمت تمام‌عیار بود که در نهایت پاداش مجاهدت‌های خود را گرفت.
رسالت خود را از امام رضا(ع) بخواهید
یکی از کارمندان روابط عمومی سازمان خصوصی‌سازی خاطره‌ای از شهید مالک رحمتی نقل می‌کند: «اوایل دوران مدیریتش در این سازمان بود که دستور داد جلسه‌ای با محوریت دیدار صمیمانه با کارکنان برگزار شود تا هر کسی اعتراض صنفی یا کاری دارد، در این جلسه بیان کند. پس از شنیدن حرف‌های کارکنان، به تک‌تک اعتراضات پاسخ داد و قول همکاری در ارتقای سطح رفاهی کارکنان را داد.»
همچنین خاطره‌ای دیگر از دوران تصدی مسئولیت قائم‌مقامی آستان قدس رضوی نقل شد: یک‌بار فرد عارفی در گفت‌وگو با شهید رحمتی از او پرسید: «هنگام زیارت امام رضا(ع) از حضرت چه می‌خواهی؟» شهید رحمتی پاسخ داد: «حوائج مادی و معنوی و
عاقبت به‌خیری.» اما آن عارف به او پیشنهاد کرد: «این‌بار وقتی به بارگاه امام رسیدی، به‌جای درخواست حوائج، یاری حضرت را نسبت به وظیفه‌ات بخواه تا بدانی که رسالت تو در حیاتت چیست و نسبت به اعتقاداتت چه مسئولیتی داری.»
شهید رحمتی این خاطره را در زندگی‌اش بسیار تأثیرگذار دانسته و تأکید می‌کرد: «گاهی به‌جای درخواست عافیت و رفاه، باید شناخت کاملی از رسالت و وظایف شخصی و اجتماعی خویش داشته باشیم.» به راستی، همین کرامات رضوی بود که شهید مالک رحمتی را لایق خدمت خالصانه و شهادت مفتخرانه‌ای کرد؛ شهادتی که آرزوی همه دوستداران اوست.
سوابق درخشان اجرائی شهید مالک رحمتی
شهید مالک رحمتی با سوابق اجرائی گسترده و درخشان، از چهره‌های برجسته مدیریتی کشور بود. او در طول سال‌های فعالیت خود، مسئولیت‌های مهمی را بر عهده گرفت که نشان‌دهنده توانمندی‌های بالای او در حوزه‌های مختلف بود. از جمله این مسئولیت‌ها می‌توان به عضویت در هیئت مدیره و قائم‌مقامی سازمان اقتصادی کوثر، استانداری آذربایجان‌شرقی و عضویت در هیئت نمایندگان اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی ایران در دوره‌های هشتم و نهم اشاره کرد.
او همچنین در کمیته مدیران مدیریت مالی ایران فعالیت داشت و به عنوان مدیرعامل و عضو هیئت‌مدیره شرکت‌های سرمایه‌گذاری سبحان و صنایع و معادن، نقش مؤثری در بهبود وضعیت اقتصادی این شرکت‌ها ایفا کرد. علاوه‌بر این، ریاست هیئت‌مدیره شرکت سیم و کابل تبریز، قائم‌مقامی و عضویت در هیئت‌امنای بنیاد بهره‌وری موقوفات آستان قدس رضوی و نائب‌ریاست هیئت‌مدیره انجمن سنگ ایران از دیگر مسئولیت‌های مهم او بود.
شهید رحمتی در حوزه علمی نیز فعال بود و به عنوان عضو هیئت علمی و مدیر گروه حقوق دانشگاه آل‌طه، نقش مؤثری در تربیت نسل جدید مدیران و حقوقدانان داشت. او همچنین سابقه سرپرستی اداره تشکل‌های صنفی و تخصصی وزارت کشور، عضویت در انجمن علمی اسلام و توسعه اقتصادی و کارگروه تخصصی تدوین سیاست‌های داخلی برنامه پنجم توسعه کشور را در کارنامه خود داشت. در نهایت، ریاست سازمان خصوصی‌سازی نقطه عطفی در مسیر خدمتگزاری او بود که نشان‌دهنده اعتماد بالای مسئولان به توانمندی‌های مدیریتی او بود.
خدمت به مردم؛ اولویت همیشگی شهید رحمتی
مصطفی فیضی، قائم‌مقام آستان قدس رضوی، از نخستین روزهای آشنایی با شهید مالک رحمتی می‌گوید: «شهید رحمتی برنده دوره کوتاه خدمت بود.» در دوره تولیت جدید آستان قدس رضوی، یکی از اولین حوزه‌هایی که نیازمند تغییر و تحول بود، مجموعه بنیاد بهره‌وری موقوفات بود. در نیمه دوم سال ۱۴۰۰، پس از بررسی‌های دقیق، تصمیم گرفته شد تا از خدمات و مدیریت شهید رحمتی در این مجموعه استفاده شود. هرچند حضور او پیش از این سال نیز در آستان قدس رضوی آغاز شده بود، اما جدی‌شدن مسئولیت‌هایش به سال ۱۴۰۰ بازمی‌گردد.
شهید رحمتی بلافاصله پس از ورود، بدون فوت وقت و بدون درگیرشدن با مسائل حاشیه‌ای، مشغول کار شد. فیضی خاطرنشان می‌کند: «اولین خاطره من از او در یک جلسه کاری بود. او هرگز وقتش را صرف مسائل حاشیه‌ای نمی‌کرد.» از ابتدا تا روزهای آخر، حتی در جلسات دو‌نفره، شهید رحمتی تنها به موضوعات اصلی می‌پرداخت و هرگز بحث‌های شخصی یا حاشیه‌ای را مطرح نمی‌کرد.
فداکاری و ایثار در غربت
فیضی ادامه می‌دهد: «هر فردی در حوزه کاری خود ممکن است به‌جز اشتغال به کار، به مسائل شخصی مانند تحصیلات، ارتقا یا جابه‌جایی فکر کند، اما من در نزدیک به چهار سال آشنایی با شهید رحمتی، هرگز ندیدم که او به دنبال حل مسائل شخصی خود باشد.» شهید رحمتی در مشهد غریب بود و هیچ آشنا یا بستگانی نداشت. با وجود اینکه فرزندانش خردسال بودند و همسرش اغلب تنها می‌ماند، حتی یک‌بار هم از این شرایط گله‌ای نکرد.
مسئولیت در آستان قدس رضوی، به‌ویژه در سطح مدیریتی، نیازمند وقت زیادی بود. شهید رحمتی حداقل هفته‌ای دو روز برای پیگیری امور به تهران سفر می‌کرد و گاهی مأموریت‌های دیگری نیز به او محول می‌شد. فیضی تأکید می‌کند: «شما تصور کنید شخصی با خانواده در غربت زندگی می‌کند و در همین شهر غریب، همسر و فرزندانش را برای سفرهای مکرر کاری تنها می‌گذارد. شهید رحمتی این سختی‌ها را تحمل می‌کرد و هرگز گله‌ای نداشت.»
او همچنین به خونگرمی و ارتباط گرم شهید رحمتی اشاره می‌کند: «شهید رحمتی بسیار خونگرم بود و ارتباط فعال و گرمی با همه داشت. تفاوتی نمی‌کرد که مخاطبش ارباب‌رجوع باشد، کارکنان، مدیران آستان قدس رضوی یا مدیران خارج از آستان. برخورد او طوری بود که مخاطب احساس می‌کرد سال‌هاست با او آشناست. هیچ‌گاه کسی از همکاران یا مراجعه‌کنندگان از رفتار او خاطره تلخی نقل نکرده است.»
دل و روحش جَلد آستان قدس بود
مصطفی فیضی، قائم‌مقام آستان قدس رضوی، خدمت در این آستان مقدس را در صدر آرزوهای شهید مالک رحمتی می‌داند و می‌گوید: «شهید رحمتی به خدمت در آستان قدس رضوی اعتقاد عمیقی داشت. من امروز با اطمینان می‌گویم که جانش در مشهد بود، روحش در این‌جا بود و جسمش در تهران یا تبریز و آذربایجان‌شرقی خدمت می‌کرد.» او تأکید می‌کند که رفتن شهید رحمتی به تهران و تبریز به درخواست دولت بود و خودش هرگز دنبال این تغییر نبود. به همین دلیل، ارتباطش با آستان قدس رضوی هیچ‌گاه قطع نشد.
فیضی با اشاره به پرونده خدمتی شهید رحمتی در آستان قدس رضوی، می‌گوید: «این شهید عزیز تا آخرین روز، کارمند آستان قدس رضوی و ریزه‌خوار خوان نعمت امام رضا(ع) بود.» در حالی که بسیاری از افراد به دنبال فرصتی برای جابه‌جایی و ارتقای ظاهری هستند، شهید رحمتی اصرار داشت که پرونده‌اش در آستان قدس باقی بماند و از این‌جا مأمور به خدمت شود. این موضوع نشان‌دهنده ارادت خاص او به حضرت رضا(ع) بود.
توجه همیشگی به مشهد و اهل‌بیت(ع)
فیضی خاطرنشان می‌کند: «در ایامی که غبارروبی حرم مطهر انجام می‌شد، شهید رحمتی همواره با ما در تماس بود. اگر نگویم هر روز، حداقل هفته‌ای سه یا چهار بار با هم ارتباط داشتیم. او پیگیر موضوعات آستان قدس و حرم مطهر رضوی بود، حتی زمانی که در تهران و در سازمان خصوصی‌سازی، که یکی از پایه‌های مهم فعالیت‌های اقتصادی کشور است، مسئولیت سنگینی بر عهده داشت.»
شهید رحمتی به مجالس روضه و ذکر مصیبت اهل‌بیت(ع) توجه ویژه‌ای داشت و این یکی از ویژگی‌های بارز او بود. فیضی می‌گوید: «هر جا مجلسی برگزار می‌شد، او با توجه و توسل حاضر می‌شد و این رفتارش کاملاً مشهود بود.» همه همکاران و آشنایان شهید رحمتی از او به نیکی یاد می‌کنند و بر پرکاری، تعهد و توجه او به حل مسائل تأکید دارند.
فیضی در پایان می‌افزاید: «شهید رحمتی هیچ‌گاه از آستان قدس رضوی جدا نشد و روحش همواره در مشهد بود. اگر امکان داشت که خاکسپاری‌اش نیز در مشهد انجام می‌گرفت، بسیار خوشحال می‌شدیم. اما آن‌طور که در مراغه شاهد بودیم، انتقال پیکر این خادم‌الرضا به این شهر، اتفاقی غیرقابل‌وصف را رقم زد. ان‌شاءالله مزار او در مراغه، استمرار خدمت به حضرت رضا(ع) را در آن شهر پرچم‌داری خواهد کرد.»
مدیریت با محوریت خدمت و صداقت
شهید مالک رحمتی، مدیری تراز در نظام جمهوری اسلامی بود. تفاوت اصلی خدمت در این نظام با سایر حکومت‌ها، توجه به «اصل خدمت» است، نه «عنوان خدمت». در نظام مقدس جمهوری اسلامی، مدیران به دنبال انجام خدمت هستند، نه کسب جایگاه و عنوان. شهید رحمتی نیز چنین بود؛ برای او خدمت به مردم و رضایت خداوند مهم بود، نه عنوانی که بر عهده داشت.
هرچند نمی‌توان ادعا کرد که شهادت از ابتدا در ذهن شهید رحمتی بود، اما همسر محترم او نقل می‌کند که در روزهای پایانی عمرش، دعا برای شهادت را از همسرش درخواست کرده بود. خدمت در نظام جمهوری اسلامی به این معناست که اگر نتیجه‌اش رضایت مردم و رضایت خدا باشد، آرامش قلبی برای مدیر به ارمغان می‌آورد. در غیر این صورت، مدیر در تراز انقلاب و نظام نیست. مدیری که تنها به دنبال ارتقای جایگاه و مسئولیت خود باشد، ممکن است به موفقیت‌های ظاهری دست یابد، اما اگر در پایان هر مقطع، رضایت مردم و رضایت خدا را نداشته باشد، بازنده است.
شهید مالک رحمتی برنده این دوران کوتاه زندگی بود. او در مدت زمان کمی که داشت، ارزش گران‌بهایی را به دست آورد که بسیاری از افراد سال‌ها تلاش می‌کنند، اما به آن نمی‌رسند.
ذات شهید رحمتی صداقت و خدمت بود. در این مدت کوتاه، خداوند و امام رضا(ع) نیز به او لطف کردند و پاداش گران‌قدر شهادت را به او هدیه دادند.
خدمت بی‌وقفه در آستان قدس رضوی
فیضی، قائم‌مقام آستان قدس رضوی، با یادآوری خدمات شهید مالک رحمتی می‌گوید: «خدمت در بارگاه حضرت رضا(ع) در طول سال مداوم است و شاید بهتر نباشد که تفاوتی بین ایام قائل شویم. با این حال، در آستان قدس و حرم مطهر رضوی، چند مقطع خاص داریم که اوج خدمت محسوب می‌شود؛ مانند ایام سال تحویل، دهه اول محرم، دهه آخر صفر و ایام ولادت امام رضا(ع). در این زمان‌ها، فعالیت‌ها به اوج خود می‌رسند.»
او ادامه می‌دهد: «ما ستادی به نام «ستاد مناسبت‌ها» داریم که قائم‌مقام آن را تشکیل می‌دهد و فعالیت‌ها را مدیریت می‌کند. شهید رحمتی به‌طور ویژه پیگیر جلسات این ستاد بود و خودش شخصاً در برنامه‌ریزی و اجرای مناسبت‌ها مشارکت می‌کرد. این جلسات نیازمند کار میدانی گسترده، بررسی عملکردها و هماهنگی با مدیران استانی برای ارتقای خدمات بود. در همین زمان‌ها بود که اوج خدمت و خادم‌الرضا بودن شهید رحمتی به‌وضوح دیده می‌شد؛ چه با لباس خدمت و چه بدون آن، چه با عنوان و چه بدون عنوان، او در مواکب و فعالیت‌های میدانی حضور فعال داشت.»
فیضی تأکید می‌کند: «شهید رحمتی مسئولیت‌های دیگری هم داشت و می‌توانست بررسی‌های میدانی را به مدیران و معاونانش ارجاع دهد، اما او موضوعات مرتبط با حرم را به کسی واگذار نمی‌کرد. خودش شخصاً پیگیر بود و علاقه‌اش به خدمت باعث می‌شد که در میدان حضور داشته باشد. به‌ویژه در جذب مشارکت برای خدمت، چه از دستگاه‌های اداری و دولتی و چه از افراد و گروه‌ها، این شهید عزیز هیچ ابایی نداشت. او با وجود جایگاه و مسئولیت‌هایش، برای خدمت به زائران امام رضا(ع) از هیچ تلاشی دریغ نمی‌کرد و این افتخار خادمان امام رضا(ع) بود که او به بهترین شکل آن را به نمایش گذاشت.»
دعای مادر شهید؛ آرزویی که برآورده شد
سیدکاظم یکانی از پیگیری‌های مسئولانه شهید مالک رحمتی چنین نقل می‌کند: «شهید رحمتی آن شب با من تماس گرفت و کار یک مادر شهید را پیگیری کرد. او از من خواست تا قبل از ورود رئیس‌جمهور به استان، مشکل این مادر شهید را حل کنم. بلافاصله با مادر شهید تماس گرفتم و به او گفتم که مشکلش فردا صبح حل خواهد شد.»
شهید رحمتی از این مادر شهید خواسته بود تا برای شهادتش دعا کند. یکانی می‌گوید: «همان‌گونه که او آرزو داشت، در همان روز و همراه با سیدالشهدای خدمت، به درجه رفیع شهادت نایل شد.» شهید رحمتی با وجود گرفتاری‌های کاری و دنیوی، هرگز از حرکت در مسیر حق و شهادت غافل نبود. مهم‌ترین دغدغه او رسیدگی به امور مردم بود و خط قرمزش در انجام وظایف، جلوگیری از سردرگمی و مشکلات مردم بود.
خستگی‌ناپذیر در مسیر خدمت
محمد کلامی، معاون هماهنگی امور اقتصادی استانداری آذربایجان‌شرقی، راز محبوبیت شهید مالک رحمتی را در استان و استانداری، خوش‌برخوردی و ادب این شهید می‌داند. او می‌گوید: «افرادی که با شهید رحمتی کار می‌کردند، آرامش خاصی داشتند. دکتر رحمتی خستگی‌ناپذیر و پیگیر مسائل بود و در مدت چهار ماه خدمت صادقانه‌اش در استانداری، حتی تعطیلات عید را هم سر کار حاضر می‌شد.»
کلامی ادامه می‌دهد: «شهید رحمتی از ساعت ۶ صبح کار را شروع می‌کرد و گروهی را در استانداری مأمور کرده بود تا دستوراتش را به مرحله اجرا برسانند. او به‌واسطه انرژی جوانی و ایمانی که داشت، معمولاً تا ساعت ۱:۳۰ بامداد کار می‌کرد. شب آخر هم تا ساعت ۲۳:۱۵ با هم در جلسه بودیم و بعد از آن جلسه دیگری داشت.»
سعادت شهادت و فقدان بزرگ
آیت‌الله محمدتقی پورمحمدی، نماینده مردم آذربایجان‌شرقی در مجلس خبرگان رهبری و امام جمعه مراغه، در جمع مردم حاضر در مزار شهدای مراغه بیان کرد: «کسی که قلبش به نور ایمان روشن شود، به درجه رفیع شهادت می‌رسد. شهید مالک رحمتی از ادامه‌دهندگان راه مالک اشتر بود. شهادت آرزوی تک‌تک شهدای خدمت بود و آنان با این شهادت به سعادت و مقام «عند ربهم یرزقون» رسیدند.»
او شهید رحمتی را جوانی نخبه و بااستعداد دانست که در هر جایگاهی قرار گرفت، به منشأ تحول تبدیل شد. آیت‌الله پورمحمدی افزود: «شهید رحمتی لیاقت و شایستگی خاصی داشت و شایستگی‌هایش در حدی بود که آیت‌الله احمد مروی، تولیت آستان قدس رضوی، چندین سال قبل رئیس بنیاد شهید را راضی کرد تا دکتر رحمتی خدمتش را در آستان قدس ادامه دهد و او را به مدت سه و نیم سال به سمت قائم‌مقامی آستان منصوب کردند.»
وی با اشاره به اینکه شهید رحمتی یکی از دو گزینه رئیس‌جمهور شهید، حاج‌ابراهیم رئیسی، برای استانداری آذربایجان‌شرقی بود، گفت: «شهید رئیسی به شایستگی‌های مالک پی برده بود و او در کمتر از چهار ماه حضورش در استانداری، روحیه و امید را به استان بازگرداند. شهید رحمتی سعادت‌مند شد، اما فقدان او خسارتی بزرگ برای مراغه و کل استان است، زیرا ایده‌ها و افکاری که او داشت، برای آینده مراغه بسیار حیاتی بود.»
مالک دلها؛ محبوبیت در زمان کوتاه
بهرام سرمست، استاندار آذربایجان شرقی، با اشاره به روحیه مشورت‌پذیری و مردم‌داری شهید مالک رحمتی گفت: «عنوان «مالک دلها» برازنده استاندار شهید بود. آذربایجان شرقی در حادثه شهدای خدمت، ضایعه جبران‌ناپذیری را متحمل شد و با شهادت شهیدان آیت‌الله آل‌هاشم و رحمتی، استان فرصت بزرگی را از دست داد.»
سرمست ادامه داد: «هر کس که از خرد جمعی استفاده کند، عنایت خداوند شامل حالش می‌شود. من با شهید رحمتی رفاقت دیرینه‌ای داشتم. او روحیه مشورت‌پذیری بی‌مانندی داشت. در دیدارهایی که قبل از انتصاب او به استانداری داشتم، چند پیشنهاد به وی دادم که در کمترین زمان ممکن عملیاتی کرد.»
او تأکید کرد: «شهید مالک رحمتی به واسطه روحیه مردم‌داری، در کوتاه‌ترین زمان ممکن به محبوبیت رسید. من بنا نداشتم پس از شهید رحمتی مسئولیت قبول کنم، اما بنا به خواست دوستان، برای خدمت به مردم استان این مسئولیت را پذیرفتم.»