قفل ناترازی بنزین و آلودگی هوا با «CNG» باز میشود
استفاده از گاز طبیعی فشرده (CNG) نه تنها صرفهجویی ارزی قابل توجهی نسبت به بنزین برای ایران به همراه دارد و به عنوان سوخت پاک، آلودگی کمتری دارد، بلکه میتواند زیرساختهای اقتصادی و محیط زیستی کشور را هم متحول کند.
به گزارش اقتصاد معاصر، ایران به عنوان یکی از بزرگترین دارندگان ذخایر گاز طبیعی در جهان، از ظرفیتهای بیبدیلی برای توسعه صنعت CNG برخوردار است. این در حالی بوده که این منبع استراتژیک که به کاهش هزینههای سوخت و آلودگی محیط زیست کمک میکند، هنوز به طور کامل در کشور مورد بهرهبرداری قرار نگرفته است.
«خلیل عسگری»، کارشناس انرژی در اینباره میگوید: کشور از ۲۵۰۰ جایگاه گاز طبیعی و
۱۸ هزار نازل سوخت برخوردار است. این زیرساختها به ما امکان میدهد تا خودروها در سراسر کشور به راحتی از گاز طبیعی فشرده (CNG) استفاده کنند. صرفهجویی هر متر مکعب گاز طبیعی معادل یک دلار است و این نشان میدهد که صنعت CNG نه تنها اقتصادی، بلکه محیط زیستی خواهد بود.
وی افزود: در حال حاضر، تجهیزات و زیرساختهای مورد نیاز صنعت گاز طبیعی با سرمایهگذاری سه تا چهار میلیارد دلار فراهم شده است. در عین حال، این صنعت از نظر خدماتدهی نیز در وضعیت مناسبی قرار دارد و بیش از هزار مرکز خدمات مجاز، فعالیت میکنند.
این کارشناس انرژی همچنین به مزایای اقتصادی این صنعت اشاره کرد و گفت: اگر خودروها گازسوز شوند، کمتر از یک سال هزینه اولیه بازمیگردد و تا ۱۵ سال، صرفا نیاز به نگهداری ساده دارند. همچنین، خودروهای گازسوز از نظر ایمنی در شرایط بسیار بهتری نسبت به بنزین هستند.
وی در بخش دیگری از سخنان خود به اهمیت قیمت گاز طبیعی اشاره کرد و گفت: قیمت پایین گاز طبیعی در کشور، یک مزیت رقابتی بزرگ است. هر متر مکعب گاز طبیعی حدود ۶۰۰ تا ۱۵۰۰ تومان هزینه دارد، در حالی که قیمت بنزین به مراتب بالاتر است. این اختلاف قیمت به خصوص برای خودروهای سنگین مثل اتوبوسها و کامیونها که روزانه بیش از ۱۵۰ لیتر سوخت مصرف میکنند، بسیار چشمگیر است.
عسگری تاکید کرد که زیرساختهای فعلی کشور، ظرفیت لازم برای توسعه گسترده استفاده از گاز طبیعی را داراست.
وی افزود: با توجه به منابع عظیم گاز طبیعی در کشور، ما نیازی به واردات یا رقابت با دیگر کشورها نداریم. این موضوع نه تنها از منظر اقتصادی، بلکه از منظر محیط زیستی نیز حائز اهمیت خواهد بود. خودروهای گازسوز، تولید آلایندگی بسیار کمتری دارند و در کاهش آسیبهای زیستمحیطی مؤثر هستند.
این کارشناس انرژی به برنامههای آینده اشاره کرد و گفت: با استفاده بهینه از این ظرفیتها، میتوانیم به سمت کاهش وابستگی به بنزین و تقویت جایگاه اقتصادی کشور حرکت کنیم. اکنون زمان آن است که سیاستگذاران و تولیدکنندگان خودرو، برنامههای مشخصی برای توسعه این صنعت تدوین کنند و از این فرصت تاریخی بهره ببرند.
سبد سختی خودروهای سواری کشور عمدتا بنزین، سیانجی(گاز طبیعی فشرده شده) و اندکی نیز الپیجی است؛ البته استفاده از سوخت سیانجی در کشور به سال ۱۳۸۵ بر میگردد. به طوری که به علت فراوانی منابع گاز در کشور، تصمیم گرفته شد که این سوخت وارد سبد سوختی کشور شود.
مصرف گاز طبیعی در سالهای ابتدائی آغاز طرح تا سال ۱۳۹۵ با شیب قابل توجهی رشد کرد و تا سال ۱۳۹۳ به ۱۹.۳ میلیون متر مکعب در روز رسید اما از سال ۹۳ به بعد رشد آن ثابت ماند.
طبق محاسبات انجام شده در مصوبه شورای اقتصادی، به ازای هر خودرو تاکسی ۱۵۰، تاکسی ون ۳۵۰، وانت سبک ۱۴۰، وانت سنگین ۱۸۰ و مسافربر شخصی ۳۰ لیتر صرفهجویی در ماه را رخ میداد، البته در صورتی که این خودروها تبدیل به گازسوز شوند.
با توجه به افزایش مصرف بنزین و در صورت اجرائی شدن مصوبه مذکور، اگر یک میلیون و ۲۰۶ هزار خودرو به تفکیکی که ذکر شده، تبدیل به خودرو گازسوز و به تعداد جایگاهها سیانجی نیز افزوده میشد، شش میلیون بنزین صرفهجویی صورت میگرفت که کشور از واردات شش میلیون لیتری بنزین در روز و خسارتی معادل یک و نیم میلیارد دلار جلوگیری میکرد.
با این حال ظرفیت استفاده از CNG کشور در حدود ۳۵ میلیون متر مکعب در روز است. به طوری که فقط ۲۰ تا ۲۲ میلیون متر مکعب آن استفاده میشود.
در صورتی که اگر از ظرفیت همین ۱۳ تا ۱۵ میلیون متر مکعب CNG کشور استفاده شود، به معنای آزاد شدن روزانه ۱۳ تا ۱۵ میلیون لیتر بنزین در کشور است که عایدی آن برای کشور سالانه حدود چهار میلیارد دلار خواهد بود.